W środę 11 listopada 2015 o godz. 11 w bolesławieckiej bazylice maryjnej uczczono 97. rocznicę odzyskania niepodległości. Mszy św. za Ojczyznę przewodniczył rektor bazyliki ks. Andrzej Jarosiewicz.

Przy ołtarzu stanęli również ks. ppor. Paweł Antkiewicz ze Świętoszowa, kapelan bolesławieckich artylerzystów oraz ks. Adam Konobrodzki. Licznie przybyli parafianie, mieszkańcy miasta i okolic, a także przedstawiciele władz, kombatanci i wojsko.

Przed rozpoczęciem uroczystości harcerze wręczali wszystkim przybywającym okolicznościowe biało-czerwone kokardy oraz biało-czerwone chorągiewki. Natomiast przed rozpoczęciem Mszy św. młodzież z Młodzieżowego Domu Kultury w Bolesławcu, wprowadziła wszystkich zebranych w klimat tego wydarzenia recytując patriotyczne wiersze. Następnie wprowadzono do świątyni poczet sztandarowy i kompanię reprezentacyjną 23 Śląskiego Pułku Artylerii w Bolesławcu. Wśród licznie zgromadzonych pocztów sztandarowych, reprezentowane były: Miasta Bolesławiec, Związku Harcerstwa Polskiego, Związku Sybiraków, Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Solidarność, szkoły podstawowe, gimnazjalne i ponadgimnazjalne.

Kpt. Remigiusz Kwieciński

Wprowadzając wszystkich w tajemnicę dnia ks. prałat Andrzej Jarosiewicz powiedział: „dziś ci, którzy przeniknięci są miłością do Ojczyzny stają przy ołtarzach w kraju i zagranicą, by zanosić do Boga szczególne modlitwy, prosząc by nasza Ojczyzna rozwijała się w pokoju, by trudne drogi demokratycznego ładu, prowadziły do dobra wspólnego, by słowo Polska i Polak były szanowane w świecie”.

Podczas Eucharystii asystę liturgiczną pełnili żołnierze artylerzyści i pancerniacy. Obecność 361 żołnierzy przygotowujących się do służby zawodowej oraz tych, którzy mają za sobą wiele lat służby, stanowiła dodatkowe wezwanie do modlitwy za tych, którzy z dala od swoich rodzin, od Ojczyzny, pełnią zadania stabilizacyjne i pokojowe w świecie.

W homilii ks. kapelan Paweł Antkiewicz przytoczył słowa wielkiej patriotki, księżnej Marii Lubomirskiej, która wspominając radosny dzień 11 listopada 1918 r. zapisała w swoim dzienniku: „Dzień dzisiejszy należy do historycznych, do niezapomnianych, do weselnych, do triumfalnych. Jesteśmy wolni! Jesteśmy panami u siebie! Stało się, i to w tak nieoczekiwanych warunkach. Gdy dziś wyszłam na miasto, ulica wydawała mi się rozśpiewana, młoda, rozkołysana poczuciem wolności”.

Ks. Kapelan przytoczył także słowa Józefa Piłsudskiego skierowane do legionistó: „Rok temu z garścią małą ludzi źle uzbrojonych i źle wyposażonych rozpocząłem wojnę. Nie chciałem pozwolić, by w czasie, gdy na żywym ciele naszej Ojczyzny miano wyrąbać mieczami nowe granice państw i narodów, samych tylko Polaków przy tym brakowało. Nie chciałem dopuścić, by na szalach losów ważących się nad naszymi głowami, na szalach, na które miecze rzucono, zabrakło polskiej szabli. Że nasza szabla była mała, że nie była godna wielkiego, 20­ milionowego narodu, nie nasza w tym wina (...). Chłopcy! Naprzód! Na śmierć czy na życie, na zwycięstwo czy klęskę idźcie czynem wojennym budzić Polskę do Zmartwychwstania!”.

„I w tym odważnym i może nawet z perspektywy logiki życia szaleńczym zrywie tamto pokolenie podobne było do dzisiejszych ewangelicznych trędowatych, którzy bez względu na los, jaki zgotowały im bolesna choroba i świat, postanowili wzywać gromkim głosem miłosierdzia Bożego, postanowili coś zmienić z po ludzku rzecz ujmując bardzo trudnej sytuacji. To oni ewangeliczni i ci z XX wieku, ciągle na nowo pokazują człowiekowi prawdę, że miłosierdzie Boże jest bez granic i przekracza wszelkie ludzkie wyobrażenia tak na płaszczyźnie wspólnotowej, jak i na płaszczyźnie osobistej. Niech ta prawda pomaga nam być świadkami umiłowania Ojczyzny Matki” - mówił kaznodzieja.

Liturgię zakończyła pieśń „Boże, coś Polskę”, którą poprowadziła Bolesławiecka Orkiestra Dęta pod batutą kapelmistrza Jana Chojnackiego.