Reklama

Kościół

Beatyfikacja

Dzieło Matki – dziełem Boga

Początek lat 20. ubiegłego wieku był dla środowiska podwarszawskich Lasek i dla samej m. Czackiej, faktycznego architekta tego wielkiego dzieła, czasem ważnych zmian, które zdecydowały o dalszej historii tego niezwykłego miejsca i jego roli w dziejach polskiego katolicyzmu.

Niedziela Ogólnopolska 37/2021, str. dXIX

[ TEMATY ]

Matka Elżbieta Czacka

AFSK

Matka Elżbieta Róża Czacka (pierwsza z lewej)

Matka Elżbieta Róża Czacka (pierwsza z lewej)

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Powstające wtedy, a założone przez m. Czacką zgromadzenie zakonne miało pełnić szeroko rozumianą opiekę nad niewidomymi. Ściślejszą współpracę z Laskami rozpoczął wtedy wybitny kapłan Władysław Korniłowicz, który stał się jednym z filarów pracy duszpasterskiej i formacyjnej w tym miejscu; posługiwał siostrom, ich podopiecznym oraz osobom, które przybywały na rekolekcje.

Dzieło Lasek – a więc zakład dla ociemniałych, zgromadzenie zakonne oraz prężny ośrodek rekolekcyjny formujący żywą wiarę zakorzenioną w solidnej formacji intelektualnej – zawsze było i jest kojarzone z, jak ją nazywali współpracownicy i goście, Matką Czacką – niewidomą, charyzmatyczną zakonnicą, która stała się de facto matką duchową miejsca, z którym związana była przez całe swoje dorosłe życie. Kiedy jednak siostry mówiły o „duchu matki”, który przenikał to miejsce, ona sama prostowała zdecydowanie, powtarzając: „Dzieło to z Boga jest i dla Boga”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W cieniu krzyża

Reklama

Fundamentem duchowym całego przedsięwzięcia, który dojrzewał wraz z dojrzewaniem duchowym samej założycielki, była duchowość krzyża, który wszedł w jej życie kilkanaście lat wcześniej, gdy jako 22-letnia Róża całkowicie i bezpowrotnie straciła wzrok, a po jakimś czasie przyjęła ten krzyż, który zobaczyła w szerszej perspektywie. Już w 1919 r. napisała: „Szczęście, które znalazłam w moim kalectwie, pragnęłam przelać na innych niewidomych”. Po latach dopełniła to wyznanie ważną intuicją teologiczną: „Im lepiej dusze przyjmą z ręki Pana Jezusa cierpienie nieodłączne od życia, tym bardziej Pan Jezus otwiera im oczy, tym pełniejsze są łaski, tym bardziej zasłona z ich oczu spada i tym jaśniej widzą i rozumieją tajemnice Boże: tym lepiej korzystają z nich zarówno dla siebie i dla bliźnich”.

W 1921 r. założycielka dzieła i przełożona zgromadzenia złożyła uroczysty ślub Bogu, którego treść oddaje duchowy wymiar jej posługi i przedsięwzięć, które wyrosły przy jej udziale: „Ja, siostra Elżbieta od Krzyża przez ręce Matki Najświętszej Bogu w Trójcy jedynemu oddaję się na zupełną i wyłączną służbę, jako całopalna ofiara, pragnąc, aby odtąd wszystko we mnie kochało, czciło, chwaliło Boga (...). Kocham i uwielbiam Boga za wszystkie krzyże, przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, a wierząc i ufając, że z męki Zbawiciela spłynie męstwo i siła, ślubuję do końca dźwigać z radością wszystkie krzyże, które z miłosierdzia swego mi ześle”.

Reklama

W takim duchu matka pragnęła formować siostry Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, którym zostawiła jako godło „Pokój i radość w krzyżu”. Ważnym rysem duchowości pasyjnej, którą matka zaszczepiała swoim siostrom, było wynagrodzenie znieważonemu Bogu. Dlatego mocno podkreślała, że trzeba stanąć przed Nim jako ofiara, przyjąć pokutę za siebie i innych. W 1919 r. matka tak napisała o celach powoływanego zgromadzenia: „Głównym celem naszym jest wynagrodzenie za duchową ślepotę ludzi (...) i uproszenie, aby poznali i ukochali Boga”. W tym duchu kształtowała siostry, ale i podopiecznych niewidomych, zwłaszcza niewidome siostry. W ten sposób ślepota fizyczna stała się narzędziem duchowej walki o dusze i orężem apostolstwa.

Dzieło Boże w Kościele

Prymat Boga we wszystkim, co myślała, planowała i robiła, był – według jej współpracowników – tak „absolutny”, że nikt nie odważyłby się tego kwestionować. Mówiła: „Zawsze z Bogiem, do Boga i dla Boga. Pomagajmy sobie wzajemnie w cierpieniu modlitwą i miłością, żeby wszystko do końca i bez momentu przerwy i braku jakiegoś, od urodzenia do śmierci...”.

Matka widziała siebie w roli narzędzia, które ma własne miejsce w planach Bożej Opatrzności, bo przecież: „Bóg rządzi światem poprzez przyczyny wtórne i przygotowuje z bardzo daleka to, co ma kiedyś w czasie nastąpić”. Miała świadomość, że jej powołanie jest „dla innych”. O łaskach, które otrzymywała, mówiła: „Nie są tylko dla mnie, ale są przede wszystkim dla tych dusz, które Bóg mi daje, abym je ku Niemu prowadziła”. Gdy spoglądała wstecz, widziała na swojej drodze życiowej „co chwila cuda łaski Bożej”. Interpretowała to jako znak Bożej opieki i przygotowanie jej „do obecnego” życia, za co była wdzięczna.

Owoce dzieła

Reklama

Dzieło Boże w Laskach zmaterializowane rękami m. Czackiej i jej współpracowników przyniosło w ciągu już prawie stuletniej obecności na polskiej ziemi obfite owoce. Powstał oparty na duchowości katolickiej i nowoczesnej myśli tyfologicznej (wiedzy o niewidomych) ośrodek dla niewidzących, w którym chodziło nie tylko o zwykłą filantropię, ale też o przygotowanie podopiecznych do samodzielnego, godnego życia, a nawet do pracy apostolskiej. Było to w czasach, kiedy to środowisko zostało wyrzucone poza nawias społeczeństwa, zdane na łaskę i niełaskę opiekunów. Większość osób była analfabetami, a kalectwo spychało je na margines. Alfabet Braille’a był jeszcze mało znany. Dzięki Laskom kalectwo zaczęło być postrzegane jako powołanie, wezwanie, szczególne zadanie postawione człowiekowi przez Boga.

Skupienie wokół m. Czackiej grona wybitnych ludzi, duchownych i świeckich o otwartych głowach i sercach, stało się magnesem, który przyciąga do tego miejsca ludzi z przeróżnych środowisk, o bardzo zróżnicowanej drodze życiowej i światopoglądzie. Tu wielu odnajdywało drogę do Boga, bo Laski były i są miejscem, gdzie „ludzie obdarzeni wzrokiem widzą (...) więcej”.

Laski to dzieło Boże budowane w ciszy, z daleka od gwaru świata. Prymas Stefan Wyszyński związany przez lata z tym miejscem tak powiedział o nim na pogrzebie m. Czackiej 19 maja 1961 r.: „Życie laskowe i ziemia laskowa uprawiane są trudem. W pocie czoła zdobywa się tutaj ziemię. Dlatego ta ziemia, uprawiana ofiarą, miłością i wyrzeczeniem, wydała owoc stokrotny. A na czele tego dzieła niewidomych, powstałego z ofiarnej pracy, pozostanie zawsze postać lekko pochylona, ostrożnie stąpająca, z zamkniętymi oczyma, z otwartym sercem i z dłońmi wyciągniętymi do ludzi, którzy potrzebują pomocy. Niech trwa w naszej świadomości i pamięci, niech wyznacza ślady dla dalszego trwania i rozwoju dzieła”.

Mimo wielkich wyzwań Laski przetrwały czas wojny i PRL. Dziś są nowoczesnym ośrodkiem terapeutyczno- -wychowawczym i edukacyjnym dla niewidzących, również z innych krajów, który działa poza samymi Laskami, a pamięć o m. Czackiej jest obecna choćby w wierności słowom założycielki: „Niedołęstwo, kalectwo powołane jest do pełni życia Bożego”.

2021-09-07 11:14

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Przed Beatyfikacją Matki Elżbiety Czackiej, założycielki Lasek

[ TEMATY ]

beatyfikacja

Matka Elżbieta Czacka

Przesłanie Matki Elżbiety Róży Czackiej zawarte jest w pozdrowieniu: „Przez krzyż do nieba”, które codziennie wymieniają siostry i ich współpracownicy w Laskach oraz w całym środowisku – podkreśla siostra Radosława ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża. Założycielka tego zgromadzenia oraz Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi zostanie beatyfikowana w najbliższą niedzielę wraz z kard. Stefanem Wyszyńskim.

W godle zgromadzenia znajdują się dwa zawołania: „Pokój i radość w krzyżu” oraz „Miłość Chrystusa przynagla nas”. Przypominają nam, że każda trudna sytuacja i trudny moment są do podjęcia z Panem Bogiem i znajdują swój finał w niebie. O szczególnym charyzmacie zgromadzenia opowiedziała Radiu Watykańskiemu s. Radosława z Lasek.
CZYTAJ DALEJ

Wyjątkowy gość

2025-08-24 10:40

Archiwum prywatne

Podczas IV Podkarpackiego Festiwalu Piłki Nożnej Kobiecej swoją pierwszą oficjalną wizytę jako Pierwsza Dama RP złożyła Marta Nawrocka.

Na murawie tarnobrzeskiego MOSiR-u spotkały się drużyny młodych zawodniczek, by rywalizować w duchu sportowej pasji i wspólnoty. Festiwal, który z roku na rok zyskuje coraz większe znaczenie, stał się platformą do promowania kobiecego futbolu i zachęcania dziewcząt do aktywności sportowej. Dla Marty Nawrockiej był to dzień szczególny. Po raz pierwszy wystąpiła publicznie w roli Pierwszej Damy, samodzielnie reprezentując tę funkcję. Ceremonię otworzyła symbolicznie, kopnięciem piłki dając sygnał do rozpoczęcia rywalizacji. W krótkim przemówieniu podkreśliła, że piłka nożna kobiet to nie tylko sport, lecz także wyraz siły, ambicji i determinacji.
CZYTAJ DALEJ

Matka, która widzi nasze potrzeby - uroczystość ku czci MB Częstochowskiej w Bojanicach

2025-08-24 19:38

[ TEMATY ]

Matka Boża Częstochowska

bp Adam Bałabuch

Bojanice

ks. Marcin Mazur

Stanisław Bałabuch

Bp Adam Bałabuch podczas Mszy św. odpustowej w Bojanicach, wraz z ks. Marcinem Mazurem – proboszczem parafii, oraz ks. kan. Bogdanem Deroniem – byłym duszpasterzem wspólnoty.

Bp Adam Bałabuch podczas Mszy św. odpustowej w Bojanicach, wraz z ks. Marcinem Mazurem – proboszczem parafii, oraz ks. kan. Bogdanem Deroniem – byłym duszpasterzem wspólnoty.

– Czy my stajemy się podobni do Maryi naszej Matki? – pytał w homilii bp Adam Bałabuch, zachęcając wiernych do wiary, która nie zatrzymuje się na Matce Bożej, lecz przez Jej zawierzenie prowadzi do Chrystusa.

Takie właśnie słowa, proste, a jednocześnie głęboko osadzone w duchowości maryjnej, wybrzmiały w niedzielne przedpołudnie 24 sierpnia w Bojanicach, gdzie parafia Matki Bożej Częstochowskiej obchodziła swój doroczny odpust. Uroczystej Mszy Świętej przewodniczył i homilię wygłosił bp Adam Bałabuch, biskup pomocniczy diecezji świdnickiej, który przybył na zaproszenie ks. Marcina Mazura, proboszcza miejscowej wspólnoty od pięciu lat służącego wiernym Bojanic.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję