Autor „Ody do młodości”, „Pana Tadeusza”, „Dziadów” i „Sonetów krymskich” cieszący się sławą już za życia, do dziś pozostaje największym polskim poetą. Adam Mickiewicz urodził się, wychował i spędził młodość na Litwie. Wyidealizowany obraz „kraju lat dziecinnych” utrwali na kartach swoich największych dzieł. Zesłany w wieku 26 lat w głąb Rosji, później osiadł na emigracji i nigdy nie powrócił w swe rodzinne strony. Równie interesująca jak twórczość, jest biografia poety, przeżywającego małe i wielkie życiowe dramaty.
Reklama
Prowincjonalny Nowogródek na Białorusi silnie kojarzy się z wielkim poetą doby romantyzmu, ale raczej nie jest miejscem jego narodzin. Znacznie bardziej prawdopodobne jest, że Adam urodził się w pobliskiej wiosce Zaosie (dziś tam jest drugie jego muzeum). Nie ma natomiast żadnych wątpliwości co do miejsca i daty chrztu. Miało to miejsce w nowogródzkiej farze św. Michała Archanioła 12 lutego 1799 r., równo 50 dni po narodzeniu. Wówczas ochrzczono tu dziecię imieniem Adam Bernard, będące drugim synem Mikołaja i Barbary Mickiewiczów. W Nowogródku miejsc związanych z naszym wieszczem można znaleźć jeszcze co najmniej kilka. Tuż obok rynku w niewielkim parku między drzewami skrywa się dworek Mickiewiczów mieszczący ekspozycję biograficzną poety. Przy zachodniej rynkowej pierzei stoi kościół Dominikanów, przy którym zakonnicy prowadzili szkołę. Młody Adam nim wyjechał na studia do Wilna, zaliczył sześć klas (z czego dwie powtarzał). W pobliżu Góry Zamkowej wznosi się kopiec Mickiewicza, a obok pomnik poety.
Na początku września 1815 r. szesnastoletni Adam opuścił rodzinny Nowogródek i udał się na studia do Wilna. Po zdanych egzaminach do Seminarium Nauczycielskiego przy Uniwersytecie Wileńskim pierwszym miejscem zamieszkania przyszłego poety był dom profesorów przy ul. Zamkowej 11. Przyjął go tam do swojego pokoju ks. kan. Józef Mickiewicz, daleki krewny rodziny. W trakcie swego pobytu w Wilnie Adam wielokrotnie zmieniał adresy wynajmowanych kwater, a najczęściej mieszkał kątem u swoich przyjaciół (m.in.: Czeczota, Jeżowskiego, Piaseckiego). Zachowało się siedem kamienic, w których mieszkał. W jednej z nich w Zaułku Bernardyńskim pod nr. 11 urządzono Muzeum Mickiewicza. Można znaleźć wiele miejsc związanych z wieszczem. Na terenie uniwersytetu jest dziedziniec im. Adama Mickiewicza, a w kościele akademickim świętych Janów stoi jego popiersie. W dawnym klasztorze Bazylianów znajduje się tzw. Cela Konrada, w której poeta był więziony i gdzie umiejscowił akcję III części „Dziadów”. W mieście jest ulica Adama Mickiewicza, gimnazjum Adama Mickiewicza z polskim językiem nauczania i restauracja „Pan Tadeusz” przy Domu Kultury Polskiej.
Wilno było dla Adama równie ważne jak Nowogródek. Tu przez prawie dziewięć lat splatały się losy jego i przyjaciół. Stąd wyruszył w głąb Rosji, a potem w długą podróż po Europie. Za tydzień następy odcinek cyklu poświęcony miejscom opisanym przez Mickiewicza w „Sonetach krymskich”.
Z wysokości 15 m, ze szczytu kopca, w zasadzie w zasięgu wzroku rozpościera się cały tutejszy świat. To co było, to co zostało i nadal na nas oddziałuje. Ruiny średniowiecznego zamku, biała witoldowa fara, dom rodzinny poety.... „Tu w zaraniu życia wznosił skrzydła do lotu Adam Mickiewicz”. Tablicę z takim napisem komitet upamiętnienia twórcy umieścił na odnawianym po raz kolejny domu rodzinnym w latach 30. XX wieku. To gremium tworzyły znaczące osoby w niepodległym od niedawna państwie, w tym nasz krajan, urodzony w Komborni pod Krosnem, profesor polonistyki z Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie, Stanisław Pigoń. Aktualnie współczesny pomnik u podnóża wzniesienia usypanego w okresie międzywojennym przypomina postać, która na wyżyny wyniosła kunszt władania słowem i odkryła nowe, romantyczne źródła potęgi ducha. Już tutaj Adam Mickiewicz okazał swoją wielkość i talent, potężny stał się tęskniąc za tym, co przeżył i czego doświadczył w dzieciństwie. Trudno się oprzeć wzruszeniu. Miejsce niewątpliwie historyczne. Nowogródek do upadku I Rzeczypospolitej, a więc w czasach przedmickiewiczowskich, miał duże historyczne znaczenie, był miastem wojewódzkim, siedzibą poważnych urzędów. W XIX wieku celowa i skuteczna działalność Rosjan sprawiła, że stał się skromnym, niewielkim w zasadzie miasteczkiem. To skutki m.in. tego, że linię kolejową poprowadzono z dala; wąskotorówka potrzebna Niemcom dotarła tu dopiero w czasach I wojny światowej, w 1917 r.
Urzeczywistniajcie sprawiedliwość w służbie ludziom, ze wzrokiem skierowanym na Boga, abyście w pełni mogli szanować sprawiedliwość, prawo i godność człowieka - zaapelował Papież podczas audiencji dla pielgrzymów, którzy przybyli do Rzymu w ramach Jubileuszu Wymiaru Sprawiedliwości. Podkreślił, że przy tej okazji nie można zapominać o krajach i narodach, które „łakną sprawiedliwości”, ponieważ ich warunki życia są niesprawiedliwe i nieludzkie.
Cieszę się, że mogę przyjąć was z okazji Jubileuszu poświęconego wszystkim, którzy w różnym charakterze działają na rozległym polu wymiaru sprawiedliwości. Pozdrawiam obecnych tu dostojnych przedstawicieli władz, przybyłych z wielu krajów, reprezentujących różne trybunały, oraz wszystkich was, którzy codziennie pełnicie nieodzowną służbę na rzecz uporządkowanych relacji między osobami, społecznościami i państwami. Jubileusz czyni nas wszystkich pielgrzymami, którzy - odkrywając znaki nadziei, która nie zawodzi - pragną „odkryć na nowo niezbędną ufność, zarówno w Kościele, jak i w społeczeństwie, w relacjach międzyludzkich, w stosunkach międzynarodowych, w promowaniu godności każdej osoby i w szacunku dla stworzenia” (Bulla ogłaszająca Jubileusz, 25).
W sanktuarium św. Józefa w Nisku miała miejsce coroczna pielgrzymka mężczyzn z całej diecezji.
Spotkanie zgromadziło licznych uczestników, którzy przybyli, by wspólnie modlić się i umocnić w wierze pod opieką swojego patrona. Pielgrzymka rozpoczęła się konferencją, którą wygłosił ks. Konrad Fedorowski, dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Małżeństw i Rodzin w Sandomierzu. Ks. Fedorowski, nawiązując do Księgi Rodzaju, podkreślił, że mężczyzna od początku został powołany do działania i pracy, aby zapewniać byt i bezpieczeństwo rodzinie oraz uczestniczyć w stwórczym dziele Boga. Jego podstawowym zadaniem jest ojcostwo, które nadaje sens życiu zarówno mężczyzny w małżeństwie, jak i kapłana. Pytanie Boga „Gdzie jesteś?” pozostaje dziś aktualne i dotyczy wierności mężczyzny swojemu powołaniu. Kapłan zwrócił uwagę na kryzys ojcostwa spowodowany kultem sukcesu, osłabieniem religijności i fałszywym obrazem ojca w mediach. Wskazał, że męskość często redukuje się do stereotypów siły, władzy czy brawury, które nie oddają jej prawdziwego sensu. Ojciec powinien być przewodnikiem i świadkiem wiary, prowadzącym dzieci własnym przykładem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
