Każdy dzień przybliża nas do śmierci. Ta poważna konstatacja wywołuje u różnych osób skrajnie odmienne reakcje: jedni są pogodzeni z losem, inni buntują się wobec rzekomej „niesprawiedliwości”, jeszcze inni starają się odkryć to, co podpowiada im wiara, i szukają sensu swego umierania w tajemnicy życia wiecznego. Niepowtarzalność tego wydarzenia sprawia, że nie da się obok niego przejść obojętnie. O czym chce nas przekonać Kościół, prowadząc nas dzisiaj do grobu Łazarza?

Wszystko zaczyna się od mocnego akcentu: oto Bóg przez Ezechiela głosi wyzwolenie tym, którzy doświadczają niewoli i wygnania, i zapowiada powrót do dawno utraconej ziemskiej ojczyzny. Jest to równoznaczne ze wskrzeszeniem narodu, który duchowo obumarł i stracił wszelką nadzieję na odmianę swego losu. Duch Boży jednak ożywia lud, wlewa w niego entuzjazm, daje mu moc do wypełnienia zamiarów Najwyższego. W Ewangelii załamane niewiasty – Marta i Maria czynią Jezusowi wyrzut, że nie było Go z nimi, gdy był najbardziej potrzebny: „Panie, gdybyś tu był…”, Łazarz byłby ciągle między żywymi! Słowa Nauczyciela, iż On jest „zmartwychwstaniem i życiem”, poruszyły wprawdzie serce Marty, ale trzeba było jeszcze wyraźnego znaku mocy Chrystusa, by jej niedoskonała wiara nabrała blasku. Najpierw prawie jak rozdzieranie zabliźniających się powoli ran zabrzmiał nakaz odsunięcia kamienia grobowego. Czy to nie ponad ludzkie siły? A potem… umarły Łazarz stanął znowu w pełni sił między swoimi siostrami i przyjaciółmi! Objawiły się Boża chwała i prawdziwa natura Mesjasza jako Pana życia. Św. Paweł wprowadza istotne rozróżnienie między życiem ciała i życiem ducha. Według niego śmierć ciała jest naturalną konsekwencją grzechu, natomiast dusza przeniknięta Duchem Chrystusa cieszy się życiem bez końca. Co więcej – zamysł Ojca nakierowuje nas na prawdę o przyszłym zmartwychwstaniu naszych ciał. Po to jednak, by cały człowiek mógł cieszyć się chwałą wieczną, konieczne jest w ziemskiej wędrówce odrzucenie życia „według ciała”, które „Bogu podobać się nie może”, a podjęcie życia „według ducha”, które we wszystkim zgodne jest z wolą Bożą.

Teksty biblijne wyraźnie dają nam do zrozumienia, że Jezus Chrystus jest Panem życia, a tym samym panuje też nad śmiercią. Przy grobie Łazarza dokonała się zapowiedź zmartwychwstania Odkupiciela, ujawniła się również tajemnica naszego życia w chwale. Trzeba z głęboką wiarą przyjąć cudowną interwencję Pana w sakramentach świętych, bo tylko dzięki niej możemy przezwyciężyć śmierć grzechową.