Reklama

Komentarze

Porta fidei (cz. 2)

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 46/2012, str. 4-5

[ TEMATY ]

Rok Wiary

GRAZIAKO

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. ADRIAN PUT: - Osobny temat to sprawa kapłanów i osób konsekrowanych, Jakiego świadectwa wiary oczekuje Ksiądz Biskup od swoich kapłanów i osób zakonnych posługujących na naszych ziemiach?

Reklama

BP DR STEFAN REGMUNT: - Chcę, aby kapłani i osoby konsekrowane swoją wiarę w Boga łączyli z miłością do drugiego człowieka, szczególnie chorego, starszego, biednego, niezaradnego, potrzebującego wsparcia drugiej osoby. Oczywiście ważną grupą w pracy duszpasterskiej jest młodzież. Młodzież też trzeba kochać, aby z nią być.
Księża i siostry zakonne tak jak wszyscy chrześcijanie są wezwani do tego, aby umacniali swoją wiarę. To umocnienie dokonuje się na wielu płaszczyznach: poprzez modlitwę, słuchanie i zgłębianie Słowa Bożego, korzystanie z sakramentów świętych i praktykowanie miłości bezinteresownej.
Księża, zakonnicy i siostry zakonne pracują w różnych miejscach, środowiskach i warunkach. Duch Święty podpowiada, w jaki sposób być dla drugich. Ważne jest, aby kapłani i siostry zakonne wiedzieli, co jest najważniejszym celem ich powołania, a jest nim przyprowadzanie wszystkich ludzi do Chrystusa Zmartwychwstałego. Zanim się to stanie, trzeba często ulżyć komuś w cierpieniu, pomóc wyrównać szanse w szkole czy zaspokoić podstawowy głód. Potrzeba do tego takiej zwykłej, codziennej cierpliwości, miłości i entuzjazmu, a wszystko to razem nazywa się świętością.

- W swoim liście Benedykt XVI zaprasza nas, abyśmy odnaleźli drogę wiary, aby coraz wyraźniej ukazywać radość i odnowiony entuzjazm, które rodzi spotkanie z Chrystusem - to zaproszenie papieskie. Z drugiej strony widzimy trudną sytuację życiową wielu polskich rodzin. Podkreśla się, że rodzina i całe społeczeństwo przeżywają kryzys. Jak wobec tego odnajdywać drogę wiary i jeszcze ukazywać radość i entuzjazm po spotkaniu z Chrystusem?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Okazywanie radości i entuzjazmu wiary w Chrystusa to ważny wymiar naszej pracy ewangelizacyjnej. Często jednak trzeba zaczynać od zwykłych spraw związanych z prawidłowym funkcjonowaniem rodziny, np. stworzenia miejsc pracy dla młodego pokolenia, aby miało z czego żyć i mieć poczucie własnej godności. Trzeba też porządkować zaniedbania, które pojawiły się w życiu poszczególnych rodzin. Zaniedbania sakramentalne: brak ślubu, brak chrztu dzieci, bierzmowania, brak nawyku chodzenia na Mszę św. i przystępowania do sakramentu pojednania. Trzeba też apelować do instytucji o pomoc dla dzieci z rodzin wielodzietnych, np. o wyprawki szkolne, stypendia, kolonie itd. Trzeba też poznać i rozumieć atmosferę środowiska, w którym rodzina funkcjonuje. Zbliżenie się do tych rodzin poprzez dostrzeżenie ich codziennych radości, ale i smutków otwiera ich serce na prawdę o Bogu, o nowym życiu, jakie Bóg im proponuje i szczęściu, jakiego człowiek doświadcza, kiedy żyje w bliskości Boga. Wielu misjonarzy mówi o radości i entuzjazmie tych, z którymi spędzili wiele lat swojego życia, a źródłem tego entuzjazmu jest życie zgodne z celem ostatecznym człowieka.

- Benedykt XVI wspomina w liście zakończony Sobór Watykański II i jego dokumenty oraz Katechizm Kościoła Katolickiego. Wydaje się, że te dwie pozycje powinny stać się lekturą obowiązkową dla ludzi zaangażowanych w życie Kościoła. Uwzględniając znaczenie Katechizmu, należałoby dodać, że powinien znaleźć się w każdym katolickim domu. Wielu duszpasterzy podkreśla jednak, że poziom wiedzy religijnej i wiara części wiernych pozostawiają wiele do życzenia. Co zdaniem Księdza Biskupa należy zrobić, aby pogłębić znajomość prawd wiary i nauczania Kościoła?

Reklama

- Ogłoszony Rok Wiary rodzi inicjatywy duszpasterskie, skłania katolickie rozgłośnie radiowe, stacje telewizyjne, prasę katolicką do podejmowania działań zmierzających do ożywienia wiary. Liderzy grup i stowarzyszeń na pewno zastanowią się, jak przybliżyć członkom swoich wspólnot treść Katechizmu Kościoła Katolickiego czy dokumentów Soboru Watykańskiego II. Katecheci z powodzeniem mogą podjąć się organizowania konkursów na temat treści Katechizmu, wyznaczając pewne jego obszary do zgłębienia przez uczniów. Będzie to okazja do wyróżnienia w lokalnych środowiskach niektórych młodych osób, które będą dla nas dobrym przykładem i wzorem do naśladowania. Z pewnością również wiele osób indywidualnie, w zaciszu swego domu podejmie lekturę książek i prasy katolickiej. Myślę, że uczestnicząc w życiu Kościoła, będziemy raz po raz informowani o różnych inicjatywach ułatwiających poznawanie treści wspomnianych pozycji tak istotnych dla umocnienia wiary. Ufam też, że zadanie postawione przed nami w Roku Wiary spowoduje nabycie pewnego nawyku, który w przyszłości pozwoli kontynuować pracę nad pogłębianiem wiedzy religijnej.

- Jak nasze parafie i grupy duszpasterskie powinny przeżywać Rok Wiary. Są oczywiście wskazówki Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski. O pewnych pomysłach mówił Ksiądz Biskup także podczas sierpniowych Dni Duszpasterskich dla kapłanów. Czy od tego czasu wiemy już coś więcej i mamy więcej propozycji pastoralnych dla parafii na ten rok?

- Parafie i grupy duszpasterskie - jeśli mają działać owocnie - nie mogą działać na zasadzie akcyjności, ale muszą podejmować stałe działania istotne w dziele zbawienia. Należą do nich m.in.: nauka Boża (przepowiadanie), korzystanie z sakramentów (Eucharystia i inne sakramenty) i pielęgnowanie służby miłości. Objawienie Boże się zakończyło. Treści wiary pozostają niezmienne. Parafia i grupy zwracają uwagę na ważne dla obecnego czasu sprawy, które mogą pomóc w pełnieniu misji Kościoła. Rok Wiary jeszcze mocniej uświadamia nam, że mamy być solą ziemi. Warto wspomnieć np. o pewnej inicjatywnie ewangelizacyjnej podjętej przez grupę osób wobec powszechnego braku poszanowania dla dnia Pańskiego. Ewangelizatorzy założyli koszulki z napisem: „Pamiętaj, abyś dzień święty święcił” i przychodzili do miejsc handlu niedzielnego, aby w ten sposób przypomnieć kupującym, że schodzą z drogi przykazań Bożych i kościelnych. Inne grupy będą miały swoje pomysły na przyczynianie się do ożywienia naszego chrześcijańskiego świadectwa.
Nie jest najważniejsze to, czy uda się nam zastosować wszystkie propozycje na przeżywanie Roku Wiary. Ważne, abyśmy jednocześnie z refleksją nad własnym życiem podejmowali działania apostolskie wśród osób, z którymi żyjemy, pracujemy i pielgrzymujemy po drodze życia.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Z bł. Janem Pawłem II w Rok Wiary

Gościliśmy niedawno w redakcji kard. Stanisława Dziwisza, metropolitę krakowskiego, wieloletniego sekretarza bł. Jana Pawła II, człowieka legendę. Na redakcyjnym stole stała figura bł. Jana Pawła II. W rozmowie zauważyłem, że jest to figura na Rok Wiary dla polskiego Kościoła, dla naszych parafii, i zapytałem, jakby ją Ksiądz Kardynał nazwał. Bez namysłu odpowiedział: Świadek wiary. Podpisalibyśmy się wszyscy pod tym określeniem obydwiema rękami. Ludzie potrzebują świadków, potrzebuje ich także wiara. W Roku Wiary nade wszystko będziemy szukać jej świadków, tych, którzy zawierzyli Panu Bogu całkowicie i szli - idą - przez życie z Bogiem. Jan Paweł II okazał się niezwykłym świadkiem wiary. Świadkiem tym bardziej przemawiającym, że wielu z nas znało go osobiście. Ale też wszyscy byliśmy z nim podczas jego pielgrzymek do ojczyzny, słuchaliśmy jego przemówień, widzieliśmy go rozmodlonego przy ołtarzu - także w Kaplicy Cudownego Obrazu na Jasnej Górze, w Kalwarii Zebrzydowskiej, niekiedy w prywatnej kaplicy papieskiej w Watykanie. Jana Pawła II jako szczególnego świadka wiary ukazywał nam w swoich tekstach zaprzyjaźniony z nim, dziś również już nieżyjący, ks. prof. Tadeusz Styczeń. Pod koniec życia Ojca Świętego mówił o nim, porównując go do Chrystusa w Getsemani, opuszczonego przez wszystkich. I wydaje się, że miał rację. Jan Paweł II bowiem, choć pod troskliwą opieką najbliższego otoczenia, w swoim cierpieniu i jednocześnie w wielkiej odpowiedzialności złożonej na jego ramionach był jednak sam, tak często niezrozumiany przez ludzi - także ludzi Kościoła, niedoceniany, a nawet lekceważony. Dlatego Ksiądz Profesor apelował, by być razem z cierpiącym Chrystusem i z cierpiącym Papieżem. Dzisiaj patrzymy na Jana Pawła II będącego w chwale ołtarzy, błogosławionego, który w wizji uszczęśliwiającej widzi już bezpośrednio Boga w Trójcy Świętej Jedynego. Teraz możemy się do niego modlić. Jednocześnie tu, na ziemi, pozostawił nam on ogromną spuściznę, zawartą przede wszystkim w dokumentach papieskich i swoim nauczaniu podczas licznych pielgrzymek do ojczyzny. Zależało mu, by podźwignąć rodaków w chwilach trudnych, ale też pracować nad ich rozwojem, dlatego stawiał nam wymagania, podkreślał, jak ważne jest, by dostrzegać sprawy najważniejsze w życiu społecznym, rodzinnym i osobistym. Przesłanie Jana Pawła II jest skierowane do nas wszystkich - do ciebie i mnie. Nie możemy tego nie zauważyć. Rok Wiary jest okazją, by zaczerpnąć z głębokości jego wiary i nietracącej na aktualności nauki. Przedstawiamy zatem duszpasterzom oraz wszystkim, którym drogie jest dziedzictwo Jana Pawła II, pewną propozycję. Zaprośmy naszego błogosławionego Rodaka w postaci jego figury do swojego kościoła, kaplicy, sali parafialnej. Opustoszały nam przy drogach kapliczki. Gościły w nich kiedyś święte statuy, przy których modlili się ludzie, zwłaszcza w maju czy w czerwcu. Ileż było w Polsce figur św. Jana Nepomucena! Do dziś spotyka się je jeszcze przy naszych drogach czy mostach. Czyż nie nadszedł dogodny czas, żebyśmy w miejscach publicznych - przy drodze, w zabudowie domu czy ogrodu - ustawiali kapliczki z postacią Jana Pawła II? Potrzebni są nam święci w swych znakach - figurze, płaskorzeźbie, obrazie. Oni przypominają nam rzeczy najważniejsze, kierują nasze myślenie we właściwą stronę. Monumentalne pomniki Jana Pawła II są kosztowne i wymagają szczególnej oprawy. Łatwiej o niewielką figurę Błogosławionego, umieszczenie jej w Roku Wiary - w porozumieniu z duszpasterzem - w powszechnej przestrzeni życia i otoczenie kultem. Nasza radość byłaby jeszcze większa, gdyby w Roku Wiary bł. Jan Paweł II był kanonizowany. Uobecnienie postaci naszego świętego Rodaka w miejscach naszego życia będzie z pewnością czymś ozdrowieńczym dla całego naszego narodu. Bł. Janie Pawle II, który rozpoczynasz dla nas swój szczególny dyżur w Roku Wiary, spraw, prosimy, byśmy mogli ten czas przeżyć w największej łączności z Bogiem w Trójcy Świętej Jedynym. Wspieraj swoim wstawiennictwem u Boga nasze prośby i najlepsze intencje, wypraszaj Bożą pomoc i łaskę miłosierdzia dla tych, którzy ich najbardziej potrzebują. Niech Twoje „Totus Tuus” stanie się wzorem dla naszego umiłowania Boga oraz zawierzenia się Jemu, a Twoja jasna postać niech rozświetla nam mroki codzienności. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Dlaczego chcą osłabić Kościół?

2025-07-03 21:38

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

"Posyłam was jak owce między wilki" — te słowa Jezusa stają się dziś bardziej aktualne niż kiedykolwiek. Zapraszam Cię do refleksji nad trzema dramatycznymi i jednocześnie budującymi wątkami.

1. Owce wśród wilków – Mówię o narastającej agresji wobec duchowieństwa, o aktach przemocy i profanacji, które dotykają kapłanów w Polsce. To nie tylko dane statystyczne – to dramat prawdziwych ludzi. Ale też apel: nie dajmy się podzielić, bo samotna owca nie ma szans z wilkiem.
CZYTAJ DALEJ

76. Męski Różaniec w Piotrkowie Trybunalskim

2025-07-06 09:00

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Maciej Hubka

Tradycyjnie w pierwszą sobotę miesiąca mężczyźni z Piotrkowa Trybunalskiego i okolic spotkali się na kolejnej edycji Męskiego Różańca ulicami miasta. W wydarzeniu wzięło udział ponad 40 osób.

Piotrkowski Męski Różaniec jako jedna z najstarszych tego typu grup na terenie kraju działa nieprzerwanie od ponad sześciu lat. Widok kolumny mężczyzn z różańcami od dawna wkomponował się już w miasto, budząc wiele emocji i zainteresowania.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję