Reklama

Niedziela Świdnicka

Bliski Błogosławiony

Niedziela świdnicka 45/2012, str. 1, 4-5

[ TEMATY ]

święty

wiara

błogosławiony

Archiwum "Niedzieli Świdnickiej"

Bł. ks. Gerhard Hirschfelder

Bł. ks. Gerhard Hirschfelder

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Przed kilkoma dniami odwiedzaliśmy naszych bliskich na cmentarzach, powodem była uroczystość Wszystkich Świętych. W Polskiej tradycji przyjęło się, że 1 listopada palimy znicze, składamy kwiaty na grobach zmarłych. Trwa od 11 października br. ogłoszony przez Benedykta XVI Rok Wiary. W liście apostolskim „Porta fidei” Papież zachęca do odkrywania na nowo relacji z Jezusem Chrystusem. Zachęca do żywej wiary. Począwszy od pierwszych wieków chrześcijaństwa ludzie umierają za wiarę. Nie brakuje męczenników również w XXI wieku. Nie ma tygodnia, w którym światowe agencje nie donosiłyby o śmierci kolejnych chrześcijan. Papież Benedykt XVI, będąc z pielgrzymką w Polsce, zachęcał, abyśmy trwali mocno w wierze. Chciejmy dzisiaj przyjrzeć się postaci bł. ks. Gerharda Hirschfeldera. Bliskiego nam ze względu na to, że jest pierwszym błogosławionym z naszej diecezji. Gerhard to kolejny męczennik za wiarę. Pomimo młodego wieku nie zawahał się stanąć w obronie młodzieży, w obronie wiary w Chrystusa.

Wiara w sercu

Reklama

„Kto z serc młodzieży wyrywa wiarę w Chrystusa, jest przestępcą” - słowa te wypowiedziane przez młodego kapłana dzisiaj zna wielu z nas. Wiemy również, że to zdanie było bezpośrednim powodem aresztowania młodego duchownego. Przypomnijmy sobie najważniejsze informacje o życiu błogosławionego i okoliczności, w których padło to dramatyczne zdanie. - Gerhard urodził się w Kłodzku 17 lutego 1907 r. jako nieślubne dziecko panny Marii Hirschfelder i Oswalda Wolffa, właściciela dużej fabryki i sklepu z tkaninami - opowiada ks. prof. Tadeusz Fitych. - Dwa dni po narodzinach został ochrzczony w kłodzkim kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W 1913 r. rozpoczął naukę w szkole ludowej w Kłodzku. Pięć lat później przyjął sakrament bierzmowania i imię Benedykt. W 1919 r. rozpoczął naukę w Państwowym Katolickim Gimnazjum w Kłodzku. Po zdanej maturze w 1927 r. rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1932 r. został wyświęcony przez kard. Adolfa Bertrama w katedrze wrocławskiej na kapłana dla ziemi kłodzkiej. Od 1 kwietnia 1932 r. do lutego 1939 r. posługiwał jako wikariusz w Kudowie-Zdroju - Czermnej. Organizował pielgrzymki do Wambierzyc i na Marię Śnieżną, w których uczestniczyło po kilka tysięcy ludzi z ziemi kłodzkiej - podkreśla ks. Tadeusz. - W latach 1936-40 był duszpasterzem młodzieży dekanatu kłodzkiego. W 1939 r. na skutek nazistowskiego prześladowania w nurtach Nysy Kłodzkiej zginęła matka ks. Hirschfeldera, którą osobiście pochował, gdyż z powodu szantażów i nacisków władz nikt inny nie chciał tego uczynić - wyjaśnia ks. Fitych. - W 1939 r. został przeniesiony do parafii pw. św. Michała Archanioła w Bystrzycy Kłodzkiej, co miało mu zapewnić większe bezpieczeństwo wobec nasilających się szykan ze strony nazistów. W czerwcu 1941 r. zorganizował ostatnią wielką pielgrzymkę do Wambierzyc, w której, pomimo odbywających się równocześnie młodzieżowych ćwiczeń militarnych, udział wzięło aż 2300 dziewcząt i chłopców. 27 lipca 1941 r. młody kapłan wygłosił ostatnie kazanie, będące reakcją na sprofanowanie przez młodzież z Hitlerjugend krzyża i kapliczki we wsi Wyżki koło Bystrzycy Kłodzkiej. Bezpośrednim powodem jego aresztowania - zaznacza ks. Fitych - stały się słowa: „Kto z serc młodzieży wyrywa wiarę w Chrystusa, jest przestępcą”. Zaledwie kilka dni później, w piątek 1 sierpnia 1941 r. podczas prowadzenia lekcji religii w Bystrzycy Kłodzkiej został aresztowany przez gestapo i przewieziony do więzienia w Kłodzku. Pozostawał tam przez ponad cztery miesiące bez oficjalnego aktu oskarżenia, procesu sądowego i formalnego wyroku. W kłodzkim więzieniu napisał rozważania Drogi Krzyżowej - zauważa ks. Tadeusz. - 15 grudnia 1941 r. został bez sądu wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Dachau. Droga do obozu wiodła przez więzienie w Wiedniu, w którym spędził Boże Narodzenie. 27 grudnia 1941 r. został osadzony w obozowym bloku przeznaczonym dla księży polskich o zaostrzonym reżimie. Na liście rzymskokatolickich księży figuruje pod numerem 841, a jako więzień KL Dachau 28972. W marcu 1942 r. został przeniesiony do bloku dla księży niemieckich, kilka miesięcy później - 1 sierpnia 1942 r. - zmarł w obozowym lazarecie z powodu skrajnego wyczerpania, niedożywienia, niewydolności krążenia i zapalenia płuc w wieku niespełna 36 lat, po 10 latach kapłaństwa. Jego prochy przysłane z obozu pochowano na cmentarzu w Kudowie-Zdroju - Czermnej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Powiedzieli o Błogosławionym

Reklama

Błogosławiony Gerhard na kilka dni przed śmiercią napisał w swoim ostatnim liście m.in. takie słowa: „jakże nas pociesza nasza święta religia wiarą w inny, lepszy świat…”. Młody kapłan, będąc w niezwykle trudnym położeniu, niósł pociechę swoim znajomym. Kierowała nim wiara. - Prosiliśmy go o ostrożniejsze kazania - wspomina Marta Tautz, świadek życia bł. Gerharda - żeby nie miał kłopotów. Powiedział do nas: „Dzieci, nie mogę inaczej, gdy widzę, co się mówi na Kościół i ludzi. Muszę to z siebie wyrzucić”. - Ci, którzy go znali, mówią, że był radosnym księdzem, który wiedział, jak poruszyć serca, szczególnie młodych ludzi - tak wypowiada się o Błogosławionym ks. Reinhard Gröger. - Oni to czuli. To ktoś, kto się angażuje całym sercem. Tym podejrzliwiej jednak traktowali go wrogowie wiary. Rozpoczęła się walka o serca młodzieży. Podjęto działania w myśl hasła: uderzcie w pasterza, a trzoda się rozpierzchnie. - Myślę, że proces beatyfikacyjny takiego księdza jak Gerhard Hirschfelder może być dla nas odpowiedzią na pytanie, gdzie jest Bóg? - podkreśla bp Joachim Reinelt. - Właśnie w takim życiu jest obecny, tu go spotykamy, tu go możemy dotykać rękoma, tu możemy zbierać w nim doświadczenia. Uwolnić chrześcijaństwo od krzyża, oznaczałoby złamać mu kręgosłup. - Z pochodzenia Gerhard Hirschfelder jest Niemcem, ale jako męczennik i błogosławiony będzie należała do nas wszystkich - tak o męczenniku powiedział ks. Romuald Brudnowski, proboszcz kudowskiej parafii, gdzie Gerhard pracował jako wikariusz i gdzie spoczywają jego prochy.

Wzór na ścieżkach wiary

Wszystkie owoce odważnego wyznawania wiary przed laty przez młodego, niemieckiego kapłana są zapewne znane przede wszystkim Panu Bogu. My, żyjący współcześnie, cieszymy się z takich inicjatyw, jak Szlak duchowo-turystyczny bł. ks. Gerharda Hirschfeldera czy też powołany do życia Instytut „Kultura Sacra”, który był organizatorem międzynarodowej konferencji „Odnaleźć Drogi Wiary - 70. rocznica śmierci bł. Gerharda Hirschfeldera”. Konferencja miała miejsce 21 września br. w Nowej Rudzie i zgromadziła wielu uczestników i znamienitych wykładowców, wśród nich ks. inf. Franza Junga, który wygłosił odczyt pt. „Bł. ks. Gerhard Hirschfelder - obdarowany łaską przewodnik i wzór na ścieżkach wiary”. Podczas tego wydarzenia ks. dyrektor Dariusz Sakaluk przedstawił koncepcję stworzenia w budynku dawnego jezuickiego klasztoru w Polanicy-Zdroju Centrum Integracyjno-Edukacyjnego im. Błogosławionego. Na koniec dodajmy tylko, że kudowska parafia, skąd kiedyś Błogosławiony prowadził liczne piesze pielgrzymki, dzisiaj jest główną siedzibą Pieszej Pielgrzymki Świdnickiej na Jasną Górę i jej głównego przewodnika.

„Błogosławiony Gerhardzie, wierny świadku Chrystusa, módl się za nami!”.

2012-12-31 00:00

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Portugalia: w Fatimie obchodzono wspomnienie bł. Franciszka i Hiacynty

[ TEMATY ]

wspomnienia

święty

święta

BOŻENA SZTAJNER

W sanktuarium Matki Bożej w Fatimie zakończyły się 20 lutego dwudniowe obchody liturgicznego wspomnienia błogosławionych pastuszków Franciszka i Hiacynty Marto, którym w 1917 objawiła się Matka Boża. W tym dniu uroczyście zainstalowano wykonane we Włoszech ikony obojga rodzeństwa autorstwa słoweńskiego kapłana-artysty Marko Ivana Rupika.
CZYTAJ DALEJ

Bezimienne mogiły

Niedziela warszawska 44/2012, str. 2-3

[ TEMATY ]

Wszystkich Świętych

Artur Stelmasiak

Socjalne mogiły na Cmentarzu Komunalnym Południowym

Socjalne mogiły na Cmentarzu Komunalnym Południowym

Ciała bezdomnych często chowane są w anonimowych grobach. Zmienić to postanowiła Warszawska Fundacja Kapucyńska. To pierwszy taki pomysł w kraju

Choć każdy z nas po śmierci może liczyć na takie same mieszkanie w Domu Ojca, to na ziemi panują inne zasady. Widać to doskonale na cmentarzu południowym w Antoninie, gdzie są całe kwatery, w których nie ma kamiennych pomników. Dominują skromne ziemne groby z próchniejącymi drewnianymi krzyżami. Wiele z nich zamiast imienia i nazwiska ma na tabliczce napisaną jedynie datę śmierci, numer identyfikacyjny oraz dwie litery N.N. - O tym, że przybywa takich bezimiennych mogił dowiedziałem się od przyjaciół. Wówczas postanowiliśmy rozpocząć akcję rozdawania bezdomnym nieśmiertelników, czyli blaszek podobnych do tych, które noszą wojskowi. Na każdej z nich wygrawerowane jest imię i nazwisko właściciela - mówi kapucyn br. Piotr Wardawy, inicjator akcji nieśmiertelników wśród bezdomnych. O skuteczność tej akcji przekonamy się w przyszłości. Jednak pierwsze skutki już poznaliśmy, gdy jeden z kapucyńskich „nieśmiertelnych” zmarł na Dworcu Centralnym. - Dzięki metalowym blachom na szyi policja wiedziała, jak on się nazywa oraz skontaktowali się klasztorem kapucynów przy Miodowej. Tu bowiem był jego jedyny dom - mówi Anna Niepiekło z Fundacji Kapucyńskiej. Kapucyni zorganizowali zmarłemu pogrzeb z udziałem braci, wolontariuszy oraz innych bezdomnych. Msza św. z trumną została odprawiona na Miodowej, a później pochowano go z imieniem i nazwiskiem na cmentarzu południowym w Antoninie. - Dla całej naszej społeczności była to bardzo wzruszająca uroczystość - podkreśla Niepiekło.
CZYTAJ DALEJ

Reformę należy zacząć ją od siebie [Felieton]

2025-07-27 13:00

ks. Łukasz Romańczuk

Proces synodalny trwa, a Stolica Apostolska oczekuje dalszej transformacji Kościoła. Bardzo często słyszy się dziś opinie, że Kościół przeżywa kryzys i że jest potrzebna reforma. Na czym ta reforma ma polegać?

W każdej epoce były takie kryzysy dlatego, że walkę dobra ze złem każde pokolenie podejmuje na nowo. Każde pokolenie i każdy człowiek musi podejmować tę walkę ze złem, dlatego ten kryzys będzie obecny zawsze. Kościół musi się stale reformować, ale prawdziwa reforma Kościoła nie polega na zmianie struktur, bo to jest drugorzędna sprawa. Podstawową sprawą jest nawrócenie ludzkich serc. I tę reformę należy zacząć od siebie, od swojego życia duchowego i fizycznego, od swojego stosunku do bliźnich, od swojego stosunku do żywych obowiązków, do społeczeństwa, do kultury, do polityki, do posiadania i używania dóbr doczesnych. Każdy musi zacząć reformę od siebie – nie żądać od papieża czy biskupa, by zmieniał obowiązujące w Kościele zasady. Potrzebne jest dziś bowiem nawrócenie wszystkich – polskich rodzin, by byli prawdziwymi naśladowcami Jezusa Chrystusa. Potrzebne jest nawrócenie naszej polskiej młodzieży - ideowo i moralnie. Potrzebne jest też nawrócenie naszych polityków, aby myśleli kategoriami „dobra wspólnego” - tzw. „bonum commune” [łac] - w kontekście filozofii i etyki, odnosi się do korzyści i pomyślności, które dotyczą całej społeczności, a nie tylko jednostek. Pojęcie to ma głębokie korzenie w historii i jest fundamentalne w prawie kanonicznym oraz świeckim. Potrzebne jest nawracanie pracowników, urzędników, lekarzy, duchownych, nauczycieli i wszystkich innych. Nawrócenie potrzebne jest każdemu z nas.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję