Papież: czujemy się wszechmocni, a jesteśmy ograniczonymi stworzeniami
Człowiekowi opanowanemu przez żądzę posiadania wydaje się, że jest wszechmocny. Jest to jednak wielka nieprawda. Jesteśmy bowiem stworzeniami, a nasza natura wymaga od nas poruszania się w świecie z szacunkiem i troską, ze świadomością własnych ograniczeń, które nas nie pomniejszają, ale pozwalają nam żyć w całej pełni - mówił papież na audiencji dla mieszkańców regionu, który przed 60 lat dotknęła katastrofa zapory na rzece Vajont w północnych Włoszech.
9 października 1963 r. na skutek osunięć gruntu doszło do spiętrzenia wody i powstania wysokich na 70 metrów fal powodziowych, które zmiotły z powierzchni ziemi 10 wiosek i osad. Zginęło 1910 osób. Jak przypomniał papież przyczyną katastrofy było wybudowanie tamy w niewłaściwym miejscu, bez uwzględnienia struktury geologicznej okolicznych zboczy.
Franciszek zauważył, że również i my powinniśmy wyciągnąć wnioski z tej tragedii, ponieważ w trosce o stworzenie nie chodzi jedynie o ekologię, ale o człowieka i jego życie zgodne z zamysłem Stworzyciela. Papież zauważył, że takiej postawy możemy się uczyć od św. Franciszka, który dokładnie przed 800 laty napisał Pieśń słoneczną. Wychwala w niej Boga za wodę, która jest bardzo pożyteczna, pokorna, cenna i czysta. „Pożyteczna i pokorna, jednakże w wypadku Vajont woda stała się potężna i niszcząca - zauważył papież. - Pozostaje też niedostępna dla tak wielu ludzi, którzy w dzisiejszym świecie cierpią pragnienie lub nie mają dostępu do wody pitnej”.
Ojciec Święty podkreślił, że potrzebujemy kontemplacyjnego i pełnego szacunku spojrzenia św. Franciszka, aby dostrzec piękno stworzenia i wiedzieć, jak nadać rzeczom właściwy porządek, przestać niszczyć środowisko śmiercionośną logiką zachłanności i po bratersku współpracować dla rozwoju życia. „Czynicie to, zachowując pamięć i dając świadectwo, jak życie może odrodzić się właśnie tam, gdzie wszystko pochłonęła śmierć” - dodał papież.
Jako ludzie obdarzeni darem życia biologicznego i nadprzyrodzonego odkrywamy konkretne, życiowe powołanie. To odkrywanie powołania przejawia się na ogół w pytaniu: kim będę w przyszłości, w dorosłym życiu? Kontynuujemy często dalszą naukę i niekiedy podejmujemy pracę, jeśli jest taka możliwość. Przychodzi także czas na zawarcie małżeństwa i podjęcie życia rodzinnego. Jest to najczęściej spotykane powołanie życiowe, gdyż jest ono mocno zakotwiczone w naszej ludzkiej naturze. Dzisiaj to przekonanie próbuje się nieco osłabić. Są bowiem środowiska, które usiłują podważyć to naturalne powołanie do życia w małżeństwie i rodzinie. Próbuje się zmienić definicję małżeństwa, rozszerzając ją na pary homoseksualne i na tzw. związki partnerskie. Człowiek niejako powtarza grzech Adama i Ewy – usiłuje poprawiać Pana Boga. A wiemy z historii, że wszelkie poprawki Pana Boga zwykle kończyły się fatalnie dla człowieka.
Kochani, Siostry i Bracia,
Nigdy nie chciałem pisać tego listu. Nigdy sobie nie wyobrażałem tej chwili, że będę musiał odejść z Waszej - NASZEJ - Archidiecezji. A jednak potrzebuję go napisać; nie wyobrażam sobie odejść bez słowa. Słowa nie mojego, lecz BOŻEGO. Bo tylko Ono kryje w sobie nie tylko mądrość, ale i SIŁĘ przeprowadzania człowieka przez takie sytuacje.
Dzisiejsze Słowo stawia nam przed oczy postać św. Jana Chrzciciela, najważniejszego - obok Matki Bożej i św. Józefa - z bohaterów Adwentu. Nie chodzi przy tym o to, aby go jedynie przypomnieć (z racji na historyczną poprawność); chodzi o to, ABY SIĘ W JEGO OSOBIE ODNALEŹĆ. To bardzo ważne: przejrzeć się w osobie i w powołaniu Jana Chrzciciela - z całą pokorą i bojaźnią, pamiętając, że przymierzamy się do „największego spośród narodzonych z niewiasty” (por. Mt 11, 11). To ważne dla całego Kościoła: ważne dla rodziców i dla katechetów, ważne dla duchownych, szczególnie ważne dla biskupa. Dla każdej osoby, której powołaniem jest prowadzić innych do wiary. Dlaczego?
Z inicjatywy Duszpasterstwa Kolejarzy oraz Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich tegoroczne obchody święta patronalnego kolejarzy odbyły się w archikatedrze lubelskiej.
Eucharystii w intencji kolejarzy i ich rodzin przewodniczył bp Artur Miziński. Obecni byli również ks. prał. Eugeniusz Zarębiński, krajowy duszpasterz kolejarzy i ks. Krzysztof Kwiatkowski, proboszcz parafii archikatedralnej. - Obecność kolejarzy jest świadectwem głębokiej wiary ludzi ciężkiej pracy, którzy pielgrzymują do kościoła stacyjnego w Roku Jubileuszowym, aby kontynuować pielgrzymkę ogólnopolską, która odbyła się na początku listopada na Jasnej Górze – mówił w powitaniu bp Miziński. – Tę Eucharystię sprawuję w intencji braci kolejarskiej, szczególnie naszej archidiecezji. Bogu chcemy dziękować za was, wam za waszą posługę, a kapłanom za duszpasterską troskę – powiedział.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
