Różnokolorowe koperty, które trafiają codziennie na redakcyjne biurka, a ostatnio coraz częściej e-maile, są świadectwem głębokiego zaufania, jakim darzą nas Czytelnicy. Dzieląc się na łamach niektórymi listami z redakcyjnej poczty, pragniemy, aby „Niedziela” była owocem zbiorowej mądrości redakcji i Czytelników.
Jestem czytelniczką „Niedzieli” od jakiegoś czasu i przyznaję - sporadyczną. Moi sąsiedzi przekazują mi to pismo do poczytania (zaczytane numery świadczą o tym, że wiele osób już z nich korzystało) i jestem im wdzięczna za możliwość lektury. I ja popieram zdanie Pani Danuty („Niedziela” nr 28 z 13 lipca 2008 r.), że „Chcą korespondować” to strzał w dziesiątkę. Przeglądając tę rubrykę, wszędzie widzę słowo „samotność”. Chciałabym podzielić się tym, jak sama radzę sobie z samotnością na co dzień.
Od 15 lat jestem wdową, mam problemy zdrowotne. Dzieci są daleko, odwiedzają, gdy mogą, kontaktujemy się często telefonicznie. W ostatnie wakacje po moim pobycie w szpitalu przyjechała córka z rodziną. Podpatrzyła w telewizji niemieckiej, że tam lekarze ludziom mającym problemy z krążeniem przepisują - prawie że na receptę - psa, czyli dogoterapię.
Moi bliscy wybrali w schronisku dla bezdomnych zwierząt psa i zawieźli mnie tam, aby przekonać się, czy przypadniemy sobie do gustu (lub do serca - jak kto woli).
Mam moją suczkę od połowy sierpnia. Przez pierwsze 10 dni wymagała opieki jak małe dziecko. Gdy skomlała przez sen, siadałam na brzegu jej posłania i głaskałam, aż znowu spokojnie zasypiała. Gdy którejś nocy poczułam się źle, moja psina czuwała przy mnie, liżąc mi rękę.
Adoptując bezdomne zwierzątko, samotni ludzie nie ponoszą opłaty. Moja psina daje mi na co dzień wiele radości. Gdy chodzę z nią na spacery kilka razy dziennie, spotykam innych fanów tych zwierząt, jest więc okazja, aby porozmawiać albo zamienić chociaż kilka słów, a temat naszych pupilów to temat rzeka - i już człowiek nie jest sam.
Chciałam o samotności, a wyszło o psach, ale św. Franciszek też był fanem zwierząt - prawda?
Kardynałowie zgromadzeni na konklawe dokonali wyboru 267. Papieża. Świadczy o tym biały dym, który ukazał się nad Kaplicą Sykstyńską po godzinie 17.00. Zanim nowy papież zostanie ogłoszony z Logii Błogosławieństw Bazyliki Świętego Piotra, wybiera imię udaje się do „Pokoju łez” na osobistą modlitwę oraz włożenie szat papieskich.
Gromkimi brawami i okrzykami zareagował wielotysięczny tłum zebrany na Placu Świętego Piotra na biały dym, który uniósł się z komina umieszczonego na dachu Kaplicy Sykstyńskiej.
Przedstawiamy rozmowę Andrei Torniellego z Robertem Francisem Prevostem jako prefektem Dykasterii ds. Biskupów, przeprowadzoną w 2023 roku. „Często koncentrowaliśmy się na nauczaniu doktryny, ale grozi nam zapomnienie, że naszym pierwszym zadaniem jest przekazywanie piękna i radości płynącej z poznania Jezusa” – mówił. O nadużyciach dodawał: „Musimy być przejrzyści i towarzyszyć ofiarom”.
Robert Francis Prevost, urodzony w Chicago (USA), wcześniej misjonarz, a następnie biskup w Chiclayo (Peru), to augustianin, którego papież Franciszek wybrał na następcę kardynała Marca Ouelleta. W tym wywiadzie dla Mediów Watykańskich sprzed dwóch lat kreślił portret biskupa na czasy, w których żyjemy.
Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.
W owym czasie Paweł i Barnaba, przeszedłszy przez Perge, dotarli do Antiochii Pizydyjskiej, weszli w dzień szabatu do synagogi i usiedli. A wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł. Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: „Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi”». Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do życia wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni, strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
