Podczas liturgii konsekrował święte krzyżmo, którego używa się podczas udzielania sakramentów chrztu, bierzmowania i święceń kapłańskich, oraz pobłogosławił olej chorych i olej katechumenów, a kapłani odnowili przyrzeczenia złożone w dniu święceń prezbiteratu.

Eucharystię koncelebrowali: bp Andrzej Przybylski, biskup senior Antoni Długosz, generał Zakonu Paulinów o. Arnold Chrapkowski oraz liczni kapłani archidiecezji częstochowskiej. W modlitwie uczestniczyły: Kapituła Częstochowskiej Bazyliki Archikatedralnej pw. Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa; przedstawiciele kapituł: radomszczańskiej, wieluńskiej i zawierciańsko-żareckiej; wspólnoty Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Częstochowie i Niższego Seminarium Duchownego w Częstochowie oraz osoby życia konsekrowanego.

Karol Porwich/Niedziela

– Przed Bogiem objawionym w Chrystusie w mocy miłości Ducha Świętego nie jesteśmy anonimowym tłumem. Bóg zna serce każdego z nas i zawołał nas po imieniu, dlatego przychodzimy dzisiaj tutaj z poczuciem wdzięczności, ale i zobowiązaniem ku przyszłości, aby radość daru kapłaństwa była pełna, zarówno dla nas, jak i dla wszystkich, którym służymy – podkreślił w homilii abp Depo.

– Potrzebujemy bowiem pamięci Kościoła o wdzięczności, której szczytem jest Eucharystia, abyśmy mogli przezwyciężyć zarówno pełzającą sekularyzację, jak również być świadkami Boga żywego wobec ataków na Kościół i na wszystko to, co stanowi tajemnicę wiary – zaznaczył.

Metropolita częstochowski wskazał, że „trzeba poznać Tego, który nas pierwszy umiłował, powołał do życia i wybrał, abyśmy Go miłowali z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił swoich”. Przywołując łacińską zasadę: „Ignoti nulla cupido” („nie pragnie się rzeczy nieznanej”), zwrócił uwagę, że powołanie kapłańskie „domaga się nieustannie formacji, aby przylgnąć na nowo do Chrystusa i żyć Jego życiem”.

Karol Porwich/Niedziela

W tym kontekście abp Depo przytoczył słowa papieża Benedykta XVI wypowiedziane w 2006 r. w katedrze warszawskiej: „Podczas święceń poprzez liturgiczny znak nałożenia rąk Chrystus wziął was pod swoją szczególną opiekę. Jesteście ukryci w dłoniach i Sercu Chrystusa. Zanurzcie się w Jego miłości i powierzcie Mu waszą miłość”.

– Skoro człowiek poznał Boga i pragnie mieć udział w Jego miłości i życiu, to powinien w Nim trwać, a sprawdzianem tego trwania i bycia z Niego i dla Niego jest nie tylko zachowywanie zasad Ewangelii i Bożych przykazań, ale zobowiązanie idące ze wspólnoty Kościoła, który z woli Chrystusa jest z Piotrem i pod Piotrem – kontynuował metropolita.

Komentując fragment z Ewangelii według św. Łukasza, opisujący początek publicznej działalności Jezusa w rodzinnym Nazarecie, zauważył, że Jezus przywołał Ducha Bożego jako ważnego uczestnika Jego misji wyznaczonej przez Ojca.

Karol Porwich/Niedziela

– Przyznajmy, że niezależnie od lat naszego współuczestnictwa w kapłaństwie Chrystusa dobrze rozumiemy i doświadczamy, że bez pomocy Ducha Świętego, którego Jezus posłał wraz z Ojcem do Kościoła, nie mamy dostępu do całej prawdy o Jezusie i o nas samych, nie ma w nas dobrego rozpoznania i poczucia grzechu, wreszcie nie ma dobrej przemiany życia i świadectwa o Jezusie – wyliczał abp Depo.

– Każda prawdziwa przemiana życia jest dla nas z natury niewygodna, bo każe przyznać się do fałszywej drogi; bo trzeba sobie odważnie powiedzieć, że tak dalej żyć nie mogę, tak dalej nie da się żyć. Kapłaństwo bowiem nie jest przynależnością do jakiejś kolejnej klasy, kasty uprzywilejowanych, ale wolną zgodą na służbę poprzez wybór uprzedzający przez Boga, aby później żyć przejrzyście, świadcząc o Chrystusie i Jego Ewangelii wbrew pseudokulturze czy sztuce narzucającym zło jako normę człowieczeństwa – dodał.

Karol Porwich/Niedziela

Za papieżem Franciszkiem metropolita częstochowski powtórzył, że „Jezus nie lubi połowicznego działania i podwójnego życia. Nasze powołanie wiąże się ze służbą i dyspozycyjnością. Nie ma tam miejsca dla przestrzeni zamkniętych i własności prywatnych dla własnej wygody. Ci, którzy wybierają tę drogę, idą tam, gdzie zostają posłani, a nie wybierają własnych miejsc. Dla takiej osoby dom, w którym mieszka, nie należy do niej, ponieważ Kościół i świat są otwartymi miejscami jego misji, a skarbem kapłana jest wprowadzać Pana w środek życia, nie szukając innego skarbu dla siebie, unikając samozadowolenia, nie opierając się na wygodach i marnowaniu czasu na planowaniu bezpiecznej i zasobnej przyszłości. Kapłani otrzymali ducha miłości miłosiernej, dlatego Ewangelia ma wciąż na końcu białe karty, pozostając księgą otwartą, do której pisania jesteśmy powołani”.

Na zakończenie bp Andrzej Przybylski złożył życzenia abp. Wacławowi Depo. – Jesteśmy tutaj, żeby wierzyć w Kościół, który ma moc od Boga, który jest namaszczony. (...) Rozumiemy, że w twojej konsekracji jest nasza konsekracja – powiedział biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej.

Życzył metropolicie, żeby mógł się cieszyć swoimi kapłanami i by razem „tworzyli Kościół, (...) który pójdzie do ubogich, do smutnych, który zaniesie Dobrą Nowinę tym, którzy jej nie znają, który będzie Kościołem przede wszystkim uświęcającym i uduchowionym, a nie tylko świetnie zorganizowanym”.

Karol Porwich/Niedziela

Arcybiskup Depo dziękował za „współuczestnictwo kapłanów w tajemnicy Kościoła”. Wskazując na pomnik św. Jana Pawła II znajdujący się w częstochowskiej archikatedrze, zaapelował, aby nie tylko bronić dobrego imienia papieża. – Teraz kolej na każdego z nas, aby być znakiem sprzeciwu wobec programów anty-Bożych, antykościelnych i antypolskich, oraz znakiem budowania jedności na prawdzie i łasce, którą przynosi Chrystus i obdarza nas sobą w swoim Kościele – podkreślił metropolita częstochowski.

Po zakończeniu Mszy św. kapłani spotkali się z biskupami w Wyższym Międzydiecezjalnym Seminarium Duchownym w Częstochowie.