Od Aleksandry

To już 10 lat!

Drodzy Czytelnicy „Niedzieli”, kochani Korespondenci rubryk „Do Aleksandry” i „Chcą korespondować”! Mój pierwszy tekst, podpisany „Aleksandra”, ukazał się w 25. numerze „Niedzieli” w roku 1998 pod znamiennym tytułem: „Gdy szukasz pomocy”. Tak, tak, to już 10 lat, od kiedy ukazuje się rubryka listów z moim podpisem. Ks. inf. Ireneusz Skubiś, redaktor naczelny, zaufał nam, tak jak i pani redaktor Lidia Dudkiewicz, która dźwiga całą praktyczną stronę tego dzieła, tzw. logistykę, zaś nieoceniona pani Marzenka Zalewska wytrwale przerzuca stosy listów. Nigdy nie było w tej rubryce cenzury, nigdy nie było spraw „zakazanych”. Redagują ją właściwie sami Czytelnicy, przy mojej niewielkiej pomocy jako skromnego komentatora. Poznaliśmy wiele ludzkich historii, nawiązanych zostało wiele wspaniałych przyjaźni, zawarto także kilkanaście (jak wiemy) związków małżeńskich... Jak to w życiu bywa, życie ma własną logikę i dopisuje swoje zakończenia.
Wszyscy przez ten czas nauczyliśmy się wielu rzeczy. Dla mnie osobiście ta rubryka to wielka szkoła pokory wobec pojedynczego człowieka, jego marzeń i dążeń, jego tęsknot i oczekiwań. Starałam się, jak umiałam, wtrącać swoje „trzy grosze”, czyli to, co mi serce dyktowało. Od czasu do czasu ktoś mnie zbeształ, ktoś pochwalił, a ktoś inny jeszcze wziął moje słowa do siebie. Ja sama też zyskałam przez tę rubrykę wielu nowych przyjaciół, których wyliczanie zajęłoby mi zbyt wiele miejsca, a przecież nie jesteśmy sami. „Niedziela” to również wiele innych kolumn, też bardzo lubianych przez Czytelników, jak wynika z Państwa listów.
Jedno jest pewne: brakuje w naszej prasie, w mediach miejsca dla ludzi starszych lub nawet młodych, ale z pewnymi określonymi poglądami, z doświadczeniem życiowym czasem trudnym i bolesnym. Nikt jakoś nie chce się wsłuchać w nasz głos, spróbować zrozumieć, zaakceptować; oprócz „Niedzieli” może jeszcze w Radiu Maryja mamy swoją rację bytu. Czasami wydaje mi się, że jesteśmy na marginesie życia, a przecież wciąż istniejemy, jesteśmy pełni nadziei, chcemy też mieć trochę radości i odrobinę szczęścia.
Może dlatego tak wielkim i serdecznym powodzeniem wciąż cieszy się ta rubryka, bo jestem po prostu jedną w Was, Drodzy Czytelnicy, osobą zwyczajną, z własnym bagażem doświadczeń, ani lepszą, ani gorszą od innych. Może tylko mam w sobie więcej optymizmu i radości życia - pomimo wszystko - i tym właśnie chcę dzielić się z innymi. Pan Bóg kocha nas wszystkich jednakowo, ale chyba najbardziej tych najsłabszych i najmniejszych - bo skąd miałabym w sobie aż tyle radości, że żyję?
Na zbliżające się Święta Bożego Narodzenia gorąco życzę, by nikt z Państwa w te dni nie był samotny ani opuszczony, by blask bijący z betlejemskiej stajenki ogrzał Wasze kochane serca i przyniósł tak potrzebną nam wszystkim nadzieję na lepsze niż dotychczas dni nowego roku Pańskiego 2009.
Wasza wierna Aleksandra

Oczekujemy na listy pod adresem:
„Niedziela”, ul. 3 Maja 12
42-200 Częstochowa.
Na kopercie należy napisać: „Listy”
redakcja@niedziela.pl