Przyłączyliśmy się w ten sposób do inicjatywy ks. kanonika Zbigniewa Kucharskiego – naszego poprzedniego asystenta, który był pomysłodawcą tego wydarzenia. Trasa naszego wyjazdu wiodła poprzez Kargową, gdzie zatrzymaliśmy się przy pomniku upamiętniającym bohaterów Powstania a później odprawiliśmy Mszę Św. w kościele p.w. Św. Wojciecha w intencji Powstańców. Należy zaznaczyć, że w każdym miejscu, gdzie spotykaliśmy pomnik lub groby Powstańców zapalaliśmy okolicznościowe znicze patriotyczne w kształcie konturów Polski. Kontynuowaliśmy w ten sposób akcję Akcji Katolickiej „Zapal znicz na grobie bohatera”. Dalej zatrzymaliśmy się w Grójcu Wielkim, gdzie przy moście miała miejsce bitwa pomiędzy Powstańcami a oddziałami niemieckimi. Tam też przeszliśmy spacerem pięknym leśnym terenem, na którym operowali kiedyś Powstańcy. Po drodze zaskoczyła nas grupa rekonstrukcyjna, przebrana w mundury Powstańców. Przy ognisku był czas na pogadankę o gen. Józefie Dowbor-Muśnickim – dowódcy Powstania, mundurach żołnierskich i o samym Powstaniu. Stamtąd pojechaliśmy na cmentarz do Nowej Wsi Zbąskiej - miejsca spoczynku kilkudziesięciu Powstańców. Później byliśmy w Babimoście w Sanktuarium Matki Bożej Gospodyni Babimojskiej, gdzie ks. proboszcz Andrzej Piela w ciekawy sposób opowiedział nam o uwarunkowaniach historycznych ziemi babimojskiej. Na cmentarzu upamiętniliśmy leżących tam Powstańców. Ostatnim etapem naszego wyjazdu było Nowe Kramsko z pięknie zadbanymi grobami bohaterów z Powstania. Dziękujemy ks. Zbyszkowi za pouczający wyjazd i za naukę historii, szczególnie dla tych z nas, którzy nie zdawali sobie sprawy, że tak pięknie jest kultywowana pamięć o Powstańcach, którzy walczyli o Polskę na przełomie 1918 i 1919 r.
„Akcja Katolicka jest tam, gdzie jest pasja! Projekt życia, jaki obieramy w AK, musi być konkretny, musi być przejrzysty. Muszę wierzyć, że mogę zrobić coś konkretnego, coś prawdziwego. Trzeba więcej Akcji Katolickiej. Trzeba wyostrzyć wzrok i widzieć znaki. Akcja Katolicka to pasja dla Chrystusa i dla ludzi”.
Te słowa papieża Franciszka jako zadanie przypomniał ks. Radosław Rychlik, asystent diecezjalny Akcji Katolickiej Archidiecezji Częstochowskiej podczas spotkania opłatkowego zorganizowanego przez Zarząd DIAK, które odbyło się 22 stycznia w gościnnej parafii pw. św. Wojciecha w Częstochowie. Z tej okazji Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił bp Antoni Długosz. Podkreślił w niej, że misją AK jest przemiana każdej parafii.
W powstałej w XI wieku podwrocławskiej wsi Tyniec Mały znajduje się zabytkowy kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Budowla z 1516 r. posiada cenny skarb. Na jej głównym ołtarzu znajduje się najstarsza w Polsce figura Matki Bożej Fatimskiej.
Niemiecka baronowa Maria Józefa von Ruffer to postać dobrze znana mieszkańcom Tyńca Małego. Ta głęboko wierząca kobieta (ur. 1894 r.) cieszyła się szacunkiem i ogromną sympatią mieszkańców podwrocławskiej wsi. Czym sobie na nią zasłużyła? Przez całe swoje życie służyła chorym i ubogim. Założyła tu ochronkę dla dzieci. Wraz z rodziną swej starszej siostry Marii Emmy von Fürstenberg bardzo dbała o tyniecki kościół. Sfinansowała przebudowę jego wnętrza na styl gotycki. Wspólnie ufundowali witraż Jezusa Ukrzyżowanego, mszał, różne wyposażenia (ornaty, chorągwie, itp.) oraz XVIII-wieczne obrazy stacji Drogi Krzyżowej, które niestety nie zachowały się do dziś. Dzwony, które podczas II wojny zdjęto z wieży, by przetopić je na armaty, ufundowała matka Marii Józefy, Gabriela von Ruffer. Kiedy dowiedziała się o objawieniu Matki Bożej w Fatimie (1917 r.) bez wahania rozpoczęła działania w kierunku upowszechnienia tego cudu. Niejednokrotnie kontaktowała się w tej sprawie z Ojcem Świętym Piusem XI. W owych czasach spotkanie z papieżem nie należało do rzeczy prostych. W kontaktach z nim Marii Józefie pomagał ówczesny metropolita wrocławski abp Adolf Bertram. Uzyskanie akceptacji życiowej misji baronowej nie było łatwe, gdyż uznaniu objawień stanowczo sprzeciwiał się francuski kardynał (zapewne obawiał się przyćmienia sławy objawień w Lourdes). Mimo jego sprzeciwu, w 1930 r. Kościół uznał cud objawienia w Fatimie.
Po przemówieniu do przedstawicieli mediów z całego świata w Auli Pawła VI Papież postanowił osobiście pozdrowić niektóre grupy dziennikarzy. W prezencie otrzymał szalik z peruwiańskich Andów i relikwię papieża Lucianiego, a jedna z osób zaproponowała mu mecz tenisowy. „O ile nie będzie Sinnera” – zażartował Papież, odnosząc się do czołowego włoskiego tenisisty.
Szalik z alpaki z peruwiańskich Andów, zdjęcie z dziennikarką w niemal „papieskim” białym kostiumie, dar w postaci relikwii papieża Lucianiego, propozycja meczu tenisowego (to jeden z ulubionych sportów Leona XIV), żart na temat możliwej podróży do miejsca, gdzie odbywał się Sobór Nicejski i - tej niezrealizowanej -do Fatimy – takie prezenty i pytania przekazywali Leonowi XIV dziennikarze, którzy mieli okazję rozmawiać z nim po audiencji dla mediów z całego świata.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
