Międzynarodowy Dzień Upamiętniający Ofiary Aktów Przemocy ze względu na Religię lub Wyznanie - 22 sierpnia
Blisko 360 mln chrześcijan jest obecnie narażonych na wyjątkowo ciężkie prześladowania - to o 20 mln więcej, niż w roku poprzednim - wynika z raportu Open Doors. Zgodnie z rezolucją Zgromadzenia Ogólnego ONZ ustanowiono 22 sierpnia Międzynarodowym Dniem Upamiętniającym Ofiary Aktów Przemocy ze względu na Religię lub Wyznanie.
Głównym elementem obchodów w Polsce będzie podświetlenie na czerwono kilkudziesięciu budynków urzędów i instytucji kultury w całym kraju - wskazano w komunikacie przekazanym PAP przez Laboratorium Wolności Religijnej, które podjęło się organizacji tegorocznych obchodów.
Ustanowienie Międzynarodowego Dnia Upamiętniającego Ofiary Aktów Przemocy ze względu na Religię lub Wyznanie było odpowiedzią na rosnącą liczbę przypadków prześladowań i dyskryminacji
"Jego rolą jest zwrócenie uwagi opinii publicznej na trudną sytuację ofiar prześladowań, a jednocześnie pobudzenie do respektowania praw mniejszości wyznaniowych i propagowania tolerancji religijnej. Państwa członkowskie ONZ i organizacje międzynarodowe, ale także wspólnoty lokalne i jednostki mogą potraktować Międzynarodowy Dzień jako impuls do angażowania się w działania upamiętniające ofiary oraz zachętę do skutecznej pomocy poszkodowanym" - wyjaśniono.
Reklama
Zaznaczono, że prześladowania ze względu na wiarę "dotyczą przedstawicieli różnych wyznań, ale aż 80 proc z nich to chrześcijanie". "O intensyfikacji zjawiska świadczą doniesienia różnych międzynarodowych organizacji, m.in. raport Open Doors, według którego ok. 360 mln chrześcijan jest obecnie narażonych na wyjątkowo ciężkie prześladowania - to o 20 mln więcej, niż w poprzednim roku. W 2021 roku 5898 chrześcijan zostało zabitych z powodu wiary, a 6175 było przetrzymywanych bez procesu, aresztowanych, skazanych lub więzionych. Między rokiem 2019 a 2020 liczba chrześcijan zamordowanych z powodu swojej wiary wzrosła niemal o 24 proc." - podano w komunikacie.
Przekazano, że w Polsce w 2021 r. odnotowano 158 przypadków szeroko rozumianego naruszenia wolności sumienia i religii wśród chrześcijan. Rok wcześniej, czyli w 2020 r. było ich 280.
"Raport ten nie obejmuje zdarzeń, które nie zostały opisane w mediach, m.in. mających miejsce w przestrzeni publicznej względem indywidualnych osób - w ich miejscach pracy czy środowiskach życia codziennego, bądź aktów niezgłaszanych na policję lub prokuraturę" - zaznaczyło Laboratorium Wolności Religijnej.
Prezydenta wykonawczego Pomocy Kościołowi w Potrzebie Thomasa Heine-Gelderna w oświadczeniu dot. Międzynarodowego Dnia Pamięci o Ofiarach Aktów Przemocy ze względu na Religię lub Wyznanie zwrócił uwagę, że chrześcijanie w Mali, Nigrze, Nigerii i Burkina Faso żyją praktycznie w gettach i praktykują swoją wiarę w podziemiu.
Zaznaczył, że 22 sierpnia powinniśmy pamiętać nie tylko o tych, którzy stracili życie, ale także o wszystkich, którzy są ofiarami dyskryminacji i którzy cierpią z powodu bezpośrednich konsekwencji przemocy, jak również o przesiedleńcach, tych, którzy pozostają w traumie i wszystkich porwanych, w tym także o tych, których miejsce przetrzymywania pozostaje nieznane".
Reklama
W poprzednich latach w akcję upamiętniania ofiar aktów przemocy ze względu na religię lub wyznanie, polegającą na podświetlaniu na czerwono budynków, włączyło się kilkadziesiąt urzędów i instytucji w tym m.in.: Urząd Miasta Torunia, Arena Toruń, kościół pw. Świętego Ducha w Toruniu, poznański ratusz na Starym Rynku, Tauron Arena Kraków, Filharmonia Szczecińska, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Pałac Branickich oraz Opera i Filharmonia Podlaska w Białymstoku.
Laboratorium Wolności Religijnej stawia sobie za cel udzielanie pomocy poszkodowanym, a także uświadamianie opinii publicznej o istnieniu, a wręcz obserwowanym nasileniu wrogości wobec religii, co w przestrzeni publicznej przybiera często formę bagatelizowanych na początku naruszeń. Przypomina także o miejscu należnym religii w dynamicznie zmieniającym się społeczeństwie i nawołuje do kształtowania postaw szacunku wobec wolności sumienia. (PAP)
Niech wspólnota międzynarodowa nie odwraca oczu od prześladowań chrześcijan - apelował papież Franciszek po południowej modlitwie „Regina Caeli” na placu św. Piotra w Watykanie. Wskazał, że prześladowani i zabijani wyznawcy Chrystusa są „naszymi męczennikami”, liczniejszymi niż w początkach chrześcijaństwa. - Niech wspólnota międzynarodowa nie będzie niemym i obojętnym świadkiem w obliczu tej niedopuszczalnej zbrodni, stanowiącej niepokojące odejście od najbardziej podstawowych praw człowieka - wezwał Ojciec Święty.
Drodzy bracia i siostry, dzień dobry i raz jeszcze dobrych Świąt Paschalnych!
Szósta niedziela Wielkiego Postu nazywana jest Niedzielą Palmową,
czyli Męki Pańskiej, i rozpoczyna obchody Wielkiego Tygodnia.
W ciągu
wieków otrzymywała różne określenia: Dominica in palmis, Hebdomada
VI die Dominica, Dominica indulgentiae, Dominica Hosanna, Mała Pascha,
Dominica in autentica. Niemniej, była zawsze niedzielą przygotowującą
do Paschy Pana. Liturgia Kościoła wspomina tego dnia uroczysty wjazd
Pana Jezusa do Jerozolimy, o którym mówią wszyscy czterej Ewangeliści (
por. Mt 21, 1-10; Mk 11, 1-11; Łk 19, 29-40; J 12, 12-19), a także
rozważa Jego Mękę.
To właśnie w Niedzielę Palmową ma miejsce obrzęd poświęcenia
palm i uroczysta procesja do kościoła. Zwyczaj święcenia palm pojawił
się ok. VII w. na terenach dzisiejszej Francji. Z kolei procesja
wzięła swój początek z Ziemi Świętej. To właśnie Kościół w Jerozolimie
starał się jak najdokładniej "powtarzać" wydarzenia z życia Pana
Jezusa. W IV w. istniała już procesja z Betanii do Jerozolimy, co
poświadcza Egeria. Według jej wspomnień patriarcha wsiadał na oślicę
i wjeżdżał do Świętego Miasta, zaś zgromadzeni wierni, witając go
w radości i w uniesieniu, ścielili przed nim swoje płaszcze i palmy.
Następnie wszyscy udawali się do bazyliki Anastasis (Zmartwychwstania),
gdzie sprawowano uroczystą liturgię. Owa procesja rozpowszechniła
się w całym Kościele mniej więcej do XI w. W Rzymie szósta niedziela
Przygotowania Paschalnego była początkowo wyłącznie Niedzielą Męki
Pańskiej, kiedy to uroczyście śpiewano Pasję. Dopiero w IX w. do
liturgii rzymskiej wszedł jerozolimski zwyczaj procesji upamiętniającej
wjazd Pana Jezusa do Jerusalem. Obie tradycje szybko się połączyły,
dając liturgii Niedzieli Palmowej podwójny charakter (wjazd i Męka)
. Przy czym, w różnych Kościołach lokalnych owe procesje przyjmowały
rozmaite formy: biskup szedł piechotą lub jechał na osiołku, niesiono
ozdobiony palmami krzyż, księgę Ewangelii, a nawet i Najświętszy
Sakrament. Pierwszą udokumentowaną wzmiankę o procesji w Niedzielę
Palmową przekazuje nam Teodulf z Orleanu (+ 821). Niektóre też przekazy
zaświadczają, że tego dnia biskupom przysługiwało prawo uwalniania
więźniów (czyżby nawiązanie do gestu Piłata?).
Dzisiaj odnowiona liturgia zaleca, aby wierni w Niedzielę
Męki Pańskiej zgromadzili się przed kościołem (zaleca, nie nakazuje),
gdzie powinno odbyć się poświęcenie palm, odczytanie perykopy ewangelicznej
o wjeździe Pana Jezusa do Jerozolimy i uroczysta procesja do kościoła.
Podczas każdej Mszy św., zgodnie z wielowiekową tradycją czyta się
opis Męki Pańskiej (według relacji Mateusza, Marka lub Łukasza -
Ewangelię św. Jana odczytuje się w Wielki Piątek). W Polsce istniał
kiedyś zwyczaj, że kapłan idący na czele procesji trzykrotnie pukał
do zamkniętych drzwi kościoła, aż mu otworzono. Miało to symbolizować,
iż Męka Zbawiciela na krzyżu otwarła nam bramy nieba. Inne źródła
przekazują, że celebrans uderzał poświęconą palmą leżący na ziemi
w kościele krzyż, po czym unosił go do góry i śpiewał: "Witaj krzyżu,
nadziejo nasza!".
Niegdyś Niedzielę Palmową na naszych ziemiach nazywano
Kwietnią. W Krakowie (od XVI w.) urządzano uroczystą centralną procesję
do kościoła Mariackiego z figurką Pana Jezusa przymocowaną do osiołka.
Oto jak wspomina to Mikołaj Rey: "W Kwietnią kto bagniątka (bazi)
nie połknął, a będowego (dębowego) Chrystusa do miasta nie doprowadził,
to już dusznego zbawienia nie otrzymał (...). Uderzano się także
gałązkami palmowymi (wierzbowymi), by rozkwitająca, pulsująca życiem
wiosny witka udzieliła mocy, siły i nowej młodości". Zresztą do dnia
dzisiejszego najlepszym lekarstwem na wszelkie choroby gardła według
naszych dziadków jest właśnie bazia z poświęconej palmy, którą należy
połknąć. Owe poświęcone palmy zanoszą dziś wierni do domów i zawieszają
najczęściej pod krzyżem. Ma to z jednej strony przypominać zwycięstwo
Chrystusa, a z drugiej wypraszać Boże błogosławieństwo dla domowników.
Popiół zaś z tych palm w następnym roku zostanie poświęcony i użyty
w obrzędzie Środy Popielcowej.
Niedziela Palmowa, czyli Męki Pańskiej, wprowadza nas
coraz bardziej w nastrój Świąt Paschalnych. Kościół zachęca, aby
nie ograniczać się tylko do radosnego wymachiwania palmami i krzyku: "
Hosanna Synowi Dawidowemu!", ale wskazuje drogę jeszcze dalszą -
ku Wieczernikowi, gdzie "chleb z nieba zstąpił". Potem wprowadza
w ciemny ogród Getsemani, pozwala odczuć dramat Jezusa uwięzionego
i opuszczonego, daje zasmakować Jego cierpienie w pretorium Piłata
i odrzucenie przez człowieka. Wreszcie zachęca, aby pójść dalej,
aż na sam szczyt Golgoty i wytrwać do końca. Chrześcijanin nie może
obojętnie przejść wobec wiszącego na krzyżu Chrystusa, musi zostać
do końca, aż się wszystko wypełni... Musi potem pomóc zdjąć Go z
krzyża i mieć odwagę spojrzeć w oczy Matce trzymającej na rękach
ciało Syna, by na końcu wreszcie zatoczyć ciężki kamień na Grób.
A potem już tylko pozostaje mu czekać na tę Wielką Noc... To właśnie
daje nam Wielki Tydzień, rozpoczynający się Niedzielą Palmową. Wejdźmy
zatem uczciwie w Misterium naszego Pana Jezusa Chrystusa...
14 kwietnia w Polsce obchodzone jest Święto Chrztu Narodu i Państwa – rocznica wydarzenia, które zapoczątkowało chrześcijańskie dzieje kraju, będącego dziś jednym z filarów wiary w Europie. Święto chrztu to wyjątkowa okazja, by przypomnieć o cichej, ale konsekwentnej obecności sióstr zakonnych w historii Polski – kobiet, które od wieków służą Kościołowi, narodowi i najbardziej potrzebującym.
W 966 roku książę Mieszko I przyjął chrzest, wprowadzając Polskę w krąg cywilizacji chrześcijańskiej. Niespełna sześć dekad później jego syn, Bolesław Chrobry, koronował się na króla, kładąc podwaliny pod niezależną monarchię. Te dwa wydarzenia stworzyły fundament polskiej tożsamości – religijnej, społecznej i politycznej. Dla swojej córki Bolesław Chrobry założył pierwszy żeński zakon – benedyktynki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
