Reklama

Altötting Serce Bawarii

Niedziela Ogólnopolska 23/2006, str. 25

Matka Boża z Altötting
Leszek Sosnowski, „Kraina Benedykta XVI”/Biały Kruk

Matka Boża z Altötting<br>Leszek Sosnowski, „Kraina Benedykta XVI”/Biały Kruk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Zaledwie kilka kilometrów od Marktl nad Innem, miejsca urodzenia Ojca Świętego Benedykta XVI, położone jest liczące niespełna 13 tys. mieszkańców Altötting - główne sanktuarium maryjne i ośrodek pielgrzymkowy nie tylko regionu Bawarii, ale i całych Niemiec. „Altötting jest sercem Bawarii i jednym z serc Europy” - podkreśla Benedykt XVI, wskazując na swe związki z tym sanktuarium (Watykan, 25 kwietnia 2005 r.). Joseph Ratzinger jako młody chłopiec wędrował nieraz do tego słynnego miejsca pielgrzymek. Na modlitwie przed cudowną figurą Matki Bożej rodziło się jego powołanie kapłańskie. Zapewne w tym bawarskim sanktuarium są korzenie jego pobożności.
Początki kultu maryjnego w Altötting wiązane są z postacią św. Ruperta z Salzburga (zm. ok. 720 r.), zwanego Apostołem Bawarii. Tutaj, według tradycji, Święty miał nawrócić jednego z książąt bawarskich, Ottona, oraz wielu jego poddanych, przyczyniając się tym samym znacznie do chrystianizacji tych ziem. Na początku VIII wieku św. Rupert wzniósł na miejscu dawnej świątyni pogańskiej kaplicę poświęconą Matce Bożej i umieścił w niej cudowną figurę Maryi (ta pierwotna figura prawdopodobnie zaginęła, obecna bowiem pochodzi z końca XIII wieku). W 1489 r. w Altötting miały miejsce dwa cudowne wydarzenia. Dwaj miejscowi chłopcy stracili życie - jeden z nich pod kołami wozu pełnego zboża, a drugi utopił się w rzece. Po żarliwej modlitwie zrozpaczonych matek przed figurą Matki Bożej chłopcy zostali przywróceni do życia. Wieść o tych wydarzeniach sprawiła, iż Altötting zaczęły nawiedzać miliony pielgrzymów. W 1623 r. książę bawarski Maksymilian I ogłosił Czarną Madonnę patronką Bawarii.
Miasteczko Altötting przechodziło różne koleje losu, m.in. po dwukrotnym najeździe Węgrów w IX i X wieku przez blisko 200 lat leżało w ruinie, nigdy jednak nie ucierpiała jego cudowna kaplica i figura Matki Bożej, zwanej Czarną Madonną lub Naszą Kochaną Panią. Sanktuarium nie ucierpiało ani podczas wojen napoleońskich, ani podczas pierwszej i drugiej wojny światowej. Na przestrzeni wieków okolice Altötting wolne były od klęsk nieurodzaju, głodu i zaraz pustoszących te tereny.
Pod koniec lat 20. XIX wieku Altötting zaczęło przekształcać się z małego miasteczka w prawdziwe centrum pielgrzymkowe. Powstały m.in. domy pielgrzyma, przychodnie lekarskie dla pątników. Ośrodkiem życia religijnego w Altötting, niezmiennie od wieków, pozostaje cudowna kaplica, zwana Kaplicą Łask, ze słynną figurą Matki Bożej (Łaskawej). Rzeźba ma 65 cm wysokości i przedstawia Maryję trzymającą na prawej ręce Jezusa, a w lewej - berło. Duża dłoń Jezusa symbolizuje ogrom rozdawanych łask. Bardzo liczne wota umieszczone w kaplicy świadczą o doznawanych tu łaskach i cudach. W kaplicy znajdują się też urny z sercami 24 władców Bawarii. Przez wieki bowiem zapisywali oni w testamencie swe serca Matce Bożej z Altötting, jako dowód wielkiej miłości i czci do Niej.
Dziś Altötting nazywane jest sanktuarium małych dróg, tu organizuje się bowiem rekolekcje i dni skupienia, pielgrzymki. Do sanktuarium przybywa około miliona pątników rocznie, są to przede wszystkim Niemcy i Austriacy, ale nie brak także pielgrzymów z Polski, Francji i Hiszpanii. Liczną grupę stanowią chorzy. Niektóre pielgrzymki przybywają pieszo, zwłaszcza z diecezji Passau, na terenie której leży Altötting.

W sierpniu 1996 r. między Częstochową a Altötting podpisano porozumienie o współpracy miast będących ośrodkami kultu maryjnego, do którego przystąpiły również Loreto, Lourdes i Fatima. Współpraca między Częstochową a Altötting rozpoczęła się w 1991 r., kiedy to z okazji VI Światowego Dnia Młodzieży w Częstochowie przebywała delegacja władz Altötting.

Jan Paweł II w Altötting

18 listopada 1980 r. Altötting nawiedził Papież Jan Paweł II. Przebywając w sanktuarium, zawierzył Niemcy Matce Bożej Łaskawej: „Jak wszędzie, tak też i tutaj czuję potrzebę zawierzenia Tobie, Matko, która w Wieczerniku stałaś u początku Kościoła objawiającego się wraz z zesłaniem Ducha Świętego na Apostołów, tego właśnie Kościoła, który przed tyloma wiekami dotarł na tutejsze ziemie i stał się wspólnotą wśród ludów mówiących tym samym językiem. Zawierzam Ci, o Matko, całe dzieje tego Kościoła i jego zadania we współczesnym świecie. (...) Zawierzam Tobie, «Błogosławionej, która uwierzyła» - to, co zdaje się być najważniejsze w posłudze Kościoła na ziemi niemieckiej: skuteczność jego świadectwa wobec współczesnych synów i córek własnego narodu w obliczu narastających prądów sekularyzacji i zobojętnienia. Niech to świadectwo stale odnajduje swą przejrzystą ewangeliczną wymowę i dostęp do dusz, zwłaszcza do młodzieży. Niech pociąga je za sobą i porywa do życia na miarę «nowego człowieka», a także do różnych prac w winnicy Pańskiej”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Nowenna do Św. Brata Alberta

[ TEMATY ]

nowenna

św. Brat Albert

św. Brat Albert Chmielowski

Archiwum autora

Nowenna do odmawiania przed wspomnieniem św. Brata Alberta Chmielowskiego lub w dowolnym terminie.

W. Boże wejrzyj ku wspomożeniu memu.
CZYTAJ DALEJ

Elizeusz

Niedziela Ogólnopolska 30/2021, str. V

[ TEMATY ]

Biblia

pl.wikipedia.org

Benjamin West, Elizeusz wskrzesza syna Szunemitki

Benjamin West, Elizeusz wskrzesza syna Szunemitki
Elizeusz urodził się w Królestwie Północnym w miejscowości Abel-Mechola – nazwa ta oznacza „potok tańca”. Miasto pamiętało ucieczkę Madianitów przed Gedeonem. Może dlatego otrzymał imię Elizeusz – „Bóg wybawia”. W tym imieniu zawierała się też istota powierzonej mu przez Boga misji. Jego ziemskim ojcem był Sazafat, tym duchowym zaś stał się prorok Eliasz. On powołał go na polecenie Boga, które otrzymał pod Synajem. Miał namaścić Elizeusza na proroka, by kontynuował jego misję oczyszczenia Izraela z bałwochwalczego kultu Baala. Wezwany podczas orki Elizeusz poprosił Eliasza, by mógł pożegnać swych rodziców. Następnie złożył Bogu ofiarę i wyruszył za prorokiem. Wzrastał w wierze w jego cieniu. Towarzyszył mu w chwili wniebowstąpienia. Poprosił o dwie części prorockiego ducha Eliasza. Taką część spadku otrzymywał pierworodny syn. To oznaczało jego prymat wśród uczniów prorockich. Przed nim, jak przed Jozuem prowadzącym lud do Ziemi Obiecanej, Pan otworzył przejście po suchym dnie Jordanu. Dokonał wielu znaków wskazujących na moc Boga. Uczynił zdatnymi do picia gorzkie źródła w okolicy Jerycha, wsypując do nich sól. Pomógł wykupić syna wdowy, rozmnażając baryłkę oliwy. Wyprosił narodziny syna dla bezpłodnej kobiety, a gdy ten nagle zmarł, przywrócił go do życia. Ocalił uczniów prorockich przed konsekwencjami spożycia zatrutej strawy. Nakarmił zgromadzony tłum, mając jedynie dwanaście chlebów. Uzdrowił z trądu syryjskiego wodza Naamana. Niektóre z tych znaków obrosły legendą tak jak wydobycie z wody zatopionej siekiery czy wzięcie w niewolę aramejskich żołnierzy. Tymi dziełami zwiastował moc Boga. Przypominał, jak wielką ma On miłość względem swego ludu. Budził nadzieję w chwilach tak trudnych jak głód podczas oblężenia Samarii. Zrozpaczonym ludziom przepowiedział, że nadchodzący dzień stanie się czasem, w którym nie tylko odejdą napastnicy, ale wszyscy zaspokoją swój głód. On zapowiedział aramejskimu wodzowi, że zostanie królem Aramu w miejsce Chazaela, oraz namaścił na króla Izraela Jehu. Zmarł dotknięty chorobą. Przed nią zapowiedział zwycięstwa nad nieprzyjaciółmi Izraela. Chciał wybłagać dla swego kraju pełnię zwycięstwa, ale król Joasz niedbale wykonał dane przez proroka polecenie.
CZYTAJ DALEJ

Zasady działania Komisji niezależnych ekspertów do zbadania zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich w Kościele katolickim w Polsce

2025-06-14 15:20

[ TEMATY ]

dokument

komisja

Karol Porwich/Niedziela

- Aby Kościół mógł wiarygodnie pełnić misję Jezusa w świecie i pomagać ludziom w odnajdywaniu Boga, krzywdy, które odebrały blask światła Ewangelii, muszą zostać uznane i w miarę możliwości naprawione. Nie dokona się to inaczej jak tylko poprzez stanięcie w prawdzie, które jest warunkiem uzdrowienia osób zranionych we wspólnocie Kościoła – czytamy w dokumencie pt. „Zasady działania Komisji niezależnych ekspertów do zbadania zjawiska wykorzystywania seksualnego osób małoletnich w Kościele katolickim w Polsce”, który jest konsekwencją dwuletniej pracy zespołu ekspertów pod kierunkiem abp. Wojciecha Polaka, Prymasa Polski i Delegata KEP ds. ochrony dzieci i młodzieży. Tekst ten otrzymali biskupi uczestniczący w 401. Zebraniu Plenarnym KEP w Katowicach. Uwzględnia on poprawki i sugestie zgłoszone na 400. Zebraniu Plenarnym w marcu br. jak również późniejsze uzupełnienia.

Biskupi zgromadzeni na 401. Zebraniu Plenarnym 12 czerwca br. w głosowaniu podjęli decyzję o zakończeniu prac Zespołu kierowanego przez abp. Polaka i zdecydowali o powołaniu nowego Zespołu, który ma prowadzić dalsze prace w kierunku powołania Komisji. Jego przewodniczącym został wybrany bp Sławomir Oder.
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję