Reklama

Katechezy o psalmach z Nieszporów

Twoje królestwo jest wieczne

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ps 145 [144], 14-21
z Nieszporów na piątek IV tygodnia
Audiencja generalna, 8 lutego 2006 r.

1. Powracamy do Psalmu 145 [144], odwołując się do Liturgii, która dzieli go na dwie części. Jest to cudowny śpiew na cześć Pana, Króla pełnego miłości i otwartego na swoje stworzenia. Chcemy teraz pochylić się w medytacji nad drugą częścią Psalmu: są to wiersze 14-21, które podejmują podstawowy temat pierwszej części hymnu.
Tam były wysławiane miłosierdzie, bliskość, wierność i dobroć Boża, które rozciągają się na całą ludzkość, obejmując wszelkie stworzenie. Teraz Psalmista kieruje swoją uwagę na miłość, jaką Pan otacza w sposób szczególny biednego i słabego. Majestat Boży nie jest zatem oderwany i wyniosły, jak to często może zdarzać się w przypadku ludzkiej władzy. Bóg wyraża swoją królewskość w pochyleniu się nad stworzeniami najbardziej kruchymi i bezbronnymi.

Reklama

2. Bóg jest przede wszystkim Ojcem podtrzymującym „wszystkich którzy padają”, i podnoszącym tych, którzy upadli w pył poniżenia (por. w. 14). Stworzenia żyjące w konsekwencji zwracają się ku Panu, jakby były zgłodniałymi żebrakami, a On im ofiaruje, jak troskliwy rodziciel, pokarm konieczny do życia (por. w. 15).
Teraz na ustach modlącego się rozkwita wyznanie wiary w dwa najwznioślejsze przymioty Boskie: sprawiedliwość i świętość. „Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych drogach i łaskawy we wszystkich swych dziełach” (w. 17). W języku hebrajskim mamy dwa przymiotniki, typowe dla zobrazowania przymierza, jakie zachodzi między Bogiem a Jego ludem: saddiq oraz hasid. Wyrażają one sprawiedliwość, która chce zbawiać i wyzwalać od zła, oraz wierność, która jest znakiem miłosiernej wielkości Pana.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

3. Psalmista staje po stronie obdarowanych, którzy określani są różnymi wyrażeniami; są to słowa w praktyce obrazujące prawdziwego wierzącego. Tenże „wzywa” Pana w ufnej modlitwie, „szuka” Go w życiu „szczerym sercem” (por. w. 18), „boi się” swego Boga, respektuje Jego wolę i jest posłuszny Jego słowu (por. w. 19), ale przede wszystkim „kocha” Go, pewny, że zostanie przyjęty pod płaszcz Jego opieki i Jego bliskości (por. w. 20).
Ostatnie słowo Psalmisty - to słowo, którym rozpoczął swój hymn: jest to wezwanie do uwielbienia i błogosławienia Pana oraz Jego „imienia”, to znaczy Jego żywej i świętej Osoby, która działa i zbawia w świecie oraz w historii. Jego słowo - to wołanie, aby uczynić wszystko, żeby do modlitewnego uwielbienia wierzącego dołączyło wszelkie stworzenie, naznaczone darem życia: „niech wszelkie ciało wielbi Jego święte imię, zawsze i na wieki” (por. w. 21). Jest to rodzaj nieustannego śpiewu, który winien wznosić się z ziemi ku niebu, wspólnotowa celebracja powszechnej miłości Boga, źródła pokoju, radości i zbawienia.

4. Kończąc naszą refleksję, powracamy do tego wspaniałego wersetu, który mówi: „Pan jest blisko tych wszystkich, co wzywają Go, wszystkich wzywających Go szczerze” (w. 18). To zdanie było szczególnie drogie dla Barsanufriusza z Gazy, ascety, który zmarł ok. połowy VI wieku, przyzywanego często przez mnichów, teologów i świeckich z racji mądrości swego nauczania.
Jednemu z uczniów, pragnących „odnaleźć przyczyny różnych pokus, które go nachodziły”, Barsanufriusz tak odpowiedział: „Bracie Janie, nie bój się wcale pokus, które nastają na ciebie, aby cię wypróbować, ponieważ Pan nie pozostawi cię w ich szponach. Gdy nachodzi cię jakaś pokusa, nie wysilaj się, aby zrozumieć, o co chodzi, lecz przyzywaj imienia Jezusa: „Jezu, pomóż mi”. On cię wysłucha, gdyż „jest blisko tych, co Go wzywają”. Nie zniechęcaj się, lecz biegnij z zapałem, a osiągniesz metę w Jezusie Chrystusie, Panu naszym” (Barsanufriusz i Jan z Gazy, Epistolarno, 39: Collana di Testi Patristici, XCIII, Rzym 1991, s. 109).

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czytania dzisiejszej niedzieli zachęcają do zawierzenia Bożym obietnicom

2025-08-07 09:28

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

wikipedia.org

W czytaniach dzisiejszej niedzieli zaczynają pojawiać się tematy eschatologiczne, związane z końcem życia, końcem historii i panowaniem Boga. Oznacza to, że cykl roku liturgicznego coraz wyraźniej zmierza do swego kresu.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
CZYTAJ DALEJ

Jezus może wszystko!

2025-07-12 11:38

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Vatican Media

Rozważania do Ewangelii Mt 17, 22-27.

Poniedziałek, 11 sierpnia. Wspomnienie św. Klary, dziewicy
CZYTAJ DALEJ

Był wzorem życzliwości

2025-08-11 08:49

Marek Kamiński

Ś.p. Marek Henryk Sobczyk

Ś.p. Marek Henryk Sobczyk

2 sierpnia 2025 r. w 70 roku życia zmarł Marek Henryk Sobczyk. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w kaplicy na cmentarzu rzymsko – katolickim pw. św. Anny przy ul. Lodowej, którym przewodniczył ks. Adam Grałek z parafii pw. św. Alberta Chmielowskiego.

W imieniu rodziny zmarłego pożegnał wnuczek Adam – Dziadek był człowiekiem, który przez całe swoje życie nie przechodził obojętnie obok drugiego człowieka. Był społecznikiem z prawdziwego powołania. Zawsze tam, gdzie był potrzebny to starał się pomóc. Dziadek zawsze był na posterunku, nie dla zaszczytów, ale robił to w co wierzył, że tak trzeba. W swoim życiu uczył nas, że miarą człowieka nie jest to, co posiada, ale to, co daje innym. I właśnie tym zostawił po sobie największe dziedzictwo – dziedzictwo dobra, uczciwości, bezinteresowności. Dla rodziny był nie tylko mężem, ojcem czy dziadkiem – był wzorem. Pokazał, że warto być życzliwym, że siła tkwi w prostych gestach i cichych działaniach, które zmieniają świat bardziej niż wielkie słowa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję