Od czasów św. Franciszka z Asyżu istnieje tradycja, dzięki której możemy przeżywać okres Bożego Narodzenia w sposób niejako bezpośredni - stając przed żłóbkiem, w którym Maryja położyła swego Syna.
Szopki ustawiane w kościołach i domach przedstawiają nie tylko świętą Rodzinę. Znajdujemy w nich również pastuszków, wołki, osiołki, baranki, a od Objawienia Pańskiego - także Trzech Królów, którzy pielgrzymują do Jezusa. To wszystko ma zobrazować najpiękniejsze wydarzenie w historii ludzkości: oto Bóg stał się człowiekiem.
Ale Bóg człowieka nie opuścił. Cały czas pozostaje z nim w Najświętszym Sakramencie, stęskniony bicia naszych serc i chcący rozlać swą miłość na wszystkich ludzi…
Przeżywany obecnie Rok Eucharystii skłonił Księży Zmartwychwstańców z Woli Duchackiej w Krakowie do spojrzenia na szopkę w nieco odmienny sposób, niż przywykliśmy do tej pory. Szopka w wolskim kościele, autorstwa ks. Wiesława Hnatejko CR, znajduje się w prezbiterium. Jej centrum to ołtarz - miejsce narodzin Jezusa w sposób sakramentalny. Przed ołtarzem odnajdujemy figury Dzieciątka, Maryi, Józefa, pastuszków i Trzech Królów. Głównym przesłaniem tak urządzonej dekoracji jest osoba Jezusa - nierozerwalnie związana z sakramentem Eucharystii, która z ołtarza promieniuje na wszystkich…
Zwiastun radości, płynącej z Narodzenia Pańskiego, to gwiazda betlejemska, którą jest… tabernakulum. I tak jak mędrcom ze Wschodu gwiazda wskazywała drogę do Nowonarodzonego, tak i nam tabernakulum wskazuje owe Źródło miłości i nieskończonych łask. Dopełnieniem potwierdzającym prawdę o Najświętszym Sakramencie są słowa kolędy Wśród nocnej ciszy, które widnieją u góry szopki: „Przychodzisz na głos kapłana”.
Warto w tych dniach zawitać do kościoła na Woli Duchackiej, bo dzięki tej niezwykłej szopce klimat zanoszonych w tym miejscu modlitw staje się niepowtarzalny. Kiedy stajemy przed Nowonarodzonym, witamy Go prawdziwie obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Prawdę o narodzeniu Zbawiciela wyśpiewujemy kolędą. W kościele na Woli Duchackiej 22 stycznia br. najpiękniejsze kolędy polskie zaśpiewała znana piosenkarka Eleni. Była to może nie cicha, ale na pewno święta noc...
57-latek, który w sobotę w Siedlcach zranił śmiertelnie nożem ratownika medycznego, miał w organizmie ponad 2 promile alkoholu - poinformowała w niedzielę mazowiecka policja. Sprawca został przewieziony do szpitala, gdzie przebywa pilnowany przez policjantów.
Jak przekazała w niedzielę Komenda Wojewódzka Policji z siedzibą w Radomiu, policjanci w Siedlcach zatrzymali 57-latka, który śmiertelnie zranił nożem udzielającego mu pomocy ratownika medycznego. Do napaści doszło około godz. 18.30 przy ul. Sobieskiego w Siedlcach. "W trakcie udzielania pomocy przez ratowników medycznych mężczyzna, który sam wezwał do siebie pomoc, zaatakował nożami dwóch ratowników. Jeden z nich, 64-latek, został ugodzony w klatkę piersiową i po przewiezieniu do szpitala zmarł" - poinformowała mazowiecka policja.
Byli jednymi z najbliższych współpracowników Apostoła Narodów. Należą do pierwszego pokolenia biskupów, którzy byli uczniami Apostołów.
Tymoteusz, którego imię greckie oznacza „tego, kto czci Boga”, przyjął chrzest z rąk św. Pawła. Urodził się w Listrze z matki Żydówki i ojca Greka (por. Dz 16, 1). Święty Paweł w swoim Liście do Tymoteusza przekazuje nam imiona jego matki – Eunice oraz babki – Lois (por. 2 Tm 1, 5). Apostoł Narodów wybrał Tymoteusza na swego towarzysza podróży misyjnych – Tymoteusz przemierzył razem z Pawłem i Sylasem Azję Mniejszą, aż po Troadę, skąd przeszli do Macedonii. Spotykamy go w Atenach, w Tesalonice. Był w Koryncie. Sam św. Paweł doceniał zaangażowanie Tymoteusza w dziele misyjnym i ewangelizacyjnym. Napisał o nim w swoim Liście do Filipian: „Nie mam bowiem nikogo równego mu duchem, kto by się szczerze zatroszczył o wasze sprawy” (Flp 2, 20). Tymoteusza odnajdujemy również w Efezie podczas trzeciej podróży apostolskiej Pawła. Benedykt XVI w jednej ze swoich katechez podkreślił, że „Tymoteusz jawi się jako wielki pasterz”. Według Historii kościelnej Euzebiusza, Tymoteusz był pierwszym biskupem Efezu.
W kwietniu 1940 r. do obozu koncentracyjnegp w Oświęcimiu przybył pierwszy transport - 728 więźniów politycznych. Głównie byli to studenci, uczniowie, wojskowi. Do listopada 1943 r. KL Auschwitz rozrósł się do rozmiarów olbrzymiego kombinatu, w którego skład wchodziły: obóz macierzysty Auschwitz, obóz koncentracyjny i ośrodek zagłady w Brzezince oraz obozy filialne przy gospodarstwach rolno-hodowlanych i przy zakładach przemysłowych. Zamordowano tam kilka milionów ludzi. Mija właśnie 80 lat od wyzwolenia obozu. Oto wspomnienia osoby, która przeżyła.
Miałam straszną tremę przed tą rozmową. Wiedziałam, że będę słuchała opowieści o zdarzeniach, o których każdy wspominający chciałby zapomnieć. Dopingowała mnie świadomość, że coraz mniej żyje świadków tamtych zbrodni.
Ciepłe, przytulne mieszkanie, mili gospodarze. Pani domu - wytworna, dojrzała kobieta o pogodnej twarzy, na której trudno byłoby odnaleźć ślady strasznych przeżyć. W miarę snucia opowieści jej oczy zmieniają się. Dostrzegam w nich bardzo smutne dziecko.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
