Reklama

Z różnych stron

Ratują życie brazylijskim dzieciom

Niedziela Ogólnopolska 45/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W niedzielne popołudnie przed kaplicą św. Jana Chrzciciela w Bom Jesus da Lapa robi się gwarno i tłoczno. W cieniu pod drzewem, nieco dalej od kaplicy, stoi grupka młodych, którzy przyszli, by pomóc. „Ty idź, przynieś jeszcze trochę odżywek dla tych, którzy przyszli pierwszy raz, a ty będziesz dzisiaj pomagać przy ważeniu, bo już za chwilę zaczynamy...” - mówi zabiegana Flordenice Alves da Silva, która z Duszpasterstwem związana jest już przeszło 8 lat. Spotkanie rozpoczyna się w kaplicy krótką celebracją Słowa Bożego z refleksją, a potem jest ważenie dzieci na zwykłej balansowej wadze, zapisywanie danych, rozmowy, wymiana doświadczeń itd. Takie spotkanie odbywa się raz w miesiącu, a organizatorem jest Duszpasterstwo Dzieci, znane jako Pastoral da Criança, którego zasadniczym celem jest pomoc najbiedniejszym rodzinom brazylijskim w wychowaniu dzieci.
Duszpasterstwo zapuściło swe korzenie w aż 37 tys. wspólnot w różnych częściach Brazylii. Ponad 242 tys. liderów i wolontariuszy spotkamy w najodleglejszych wspólnotach wiejskich, na peryferiach i w centrach miast, w favelach. Znakiem charakterystycznym dla wszystkich jest biała koszulka z symbolem w kolorze zielonym. Duszpasterstwo obejmuje całe rodziny, a zwłaszcza dzieci - od poczęcia aż do szóstego roku życia. Najczęstszym problemem brazylijskich dzieci jest niedożywienie, dlatego duszpasterstwo ofiaruje specjalne naturalne odżywki, sporządzone z owoców i warzyw powszechnie dostępnych i bogatych w witaminy, których dziecko potrzebuje. Według szacunków, każdego roku udaje się uratować życie 5500 brazylijskich dzieci.
Fundatorka Duszpasterstwa - Zilda Arns Neumann jest lekarzem pediatrą i pochodzi z Kurytyby. „W brazylijskich realiach, gdzie dostęp do służby zdrowia jest utrudniony i często dzieci nawet nie są rejestrowane - opowiada dr Zilda - taka prosta i skuteczna forma pracy jest konieczna. Duszpasterstwo powstało w sytuacji prawie przypadkowej. Kiedyś Kardynał z Rio de Janeiro zadzwonił do mnie z zapytaniem, czy mogłabym jako lekarz pediatra uczyć młode biedne matki, jak samodzielnie mogą zrobić odżywki. Pamiętam, że odpowiedziałam wówczas Kardynałowi, że nie tylko trzeba je uczyć robić odżywki, ale trzeba je również informować o tym, jak dobrze się odżywiać w czasie ciąży, wyjaśniać konieczność kontroli prawidłowego rozwoju dziecka oraz zapoznać z podstawowymi szczepieniami. Po tej rozmowie Ksiądz Kardynał zachęcił mnie, abym zrobiła plan działania”.
Obecnie Duszpasterstwo Dziecka działa już nie tylko w Brazylii, ale we wszystkich krajach Ameryki Łacińskiej a od 1996 r. sprawdzone metody pracy i organizacji zostały przeszczepione na kontynent afrykański, zwłaszcza do Angoli i Mozambiku. „W ciągu 22 lat istnienia przez duszpasterstwo przeszło 1815000 dzieci” - z radością na twarzy wspomina dr Zilda, która za swoje osiągnięcia w ratowaniu życia dzieci przez Duszpasterstwo dwukrotnie była nominowana do Nagrody Nobla oraz otrzymała wiele nagród międzynarodowych.
Spotkanie, które prowadzi wolontariuszka Flordenice, przeciąga się nieco dłużej niż to było przewidywane, bo przyszło prawie 50 matek z dziećmi, ale - „my musimy przyjąć wszystkich, porozmawiać, doradzić, wysłuchać problemów i pomóc - mówi Flordenice.
- W parafii Bom Jesus da Lapa duszpasterstwem objętych jest prawie 5000 dzieci. Nie jestem sama, mam wielu współpracowników w dzielnicy, w której pracuję i mieszkam. Od kilku lat nasze Duszpasterstwo zaczęło się rozwijać dynamicznie, gdy koordynatorką diecezjalną została siostra franciszkanka polskiego pochodzenia Regina Wojakevicz, która z poświęceniem pracuje dla biednych dzieci. Z pomocą świeckich zorganizowała fabrykę produkującą odżywki dla niedożywionych dzieci” - dopowiada Flordenice.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zmiany kapłanów 2025 r.

2025-05-19 08:45

[ TEMATY ]

zmiany księży

zmiany personalne

zmiany kapłanów

Karol Porwich/Niedziela

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
CZYTAJ DALEJ

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

Muzea Watykańskie: blisko 500 mikromozaik na stałej ekspozycji

2025-05-20 09:28

[ TEMATY ]

mikromozaiki

Muzeum Watykańskie

Włodzimierz Rędzioch

To sztuka niezwykle wyrafinowana, teraz dostępna na stałe w Muzeach Watykańskich. Prawie pół tysiąca mikromozaik, miniaturowych arcydzieł z XVIII i XIX wieku, świadczy o duchowej i artystycznej wrażliwości Europy epoki Grand Tour.

Sztuka mikromozaiki, nazywanej również mozaiką minutową, rozkwitła w Rzymie pod koniec XVIII wieku. Powstała z myślą o podróżnikach epoki Grand Tour, młodych europejskich arystokratach, odbywających edukacyjny objazd Europy, zwłaszcza Włoch, by pogłębić znajomość kultury, sztuki i historii klasycznej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję