Reklama

Watykan - Ziemia Święta

Żyd - Mnich - Biskup

23 marca 2000 r. Jan Paweł II przeżył jeden z najbardziej intensywnych momentów pontyfikatu: w czasie podróży apostolskiej do Ziemi Świętej odprawił Mszę św. w Wieczerniku - w miejscu, gdzie Chrystus ustanowił Eucharystię. Od 1551 r., tzn. od roku, w którym wydalono stąd Franciszkanów, nikt nie mógł odprawiać Ofiary Eucharystycznej w tym symbolicznym pomieszczeniu (nie pozwolono na to nawet Pawłowi VI, który odwiedził to święte miejsce w czasie swej historycznej podróży do Ziemi Świętej w 1964 r.). Tę historyczną Mszę św. koncelebrowało z Papieżem kilku kardynałów i biskupów oraz o. Jean-Baptiste Gourion - opat benedyktyński, a jednocześnie wikariusz łacińskiego Patriarchy Jerozolimy dla wiernych posługujących się językiem hebrajskim. Nagłośnienie medialne wydarzenia sprawiło, że ludzie na całym świecie poznali tę nieznaną wówczas postać.
Jean-Louis Gourion urodził się w 1934 r. w Algierii w rodzinie żydowskiej. W wieku 23 lat, gdy mieszkał już we Francji, poprosił o chrzest, a następnie został mnichem benedyktyńskim i wstąpił do klasztoru w Bec (przyjął wtedy imię Jean-Baptiste). W 1976 r. mianowano go opatem klasztoru Benedektynów oliwetanów w Abu Gosh w Izraelu. 14 sierpnia 2003 r. Jan Paweł II mianował opata Gouriona biskupem pomocniczym łacińskiego Patriarchy Jerozolimy dla katolików hebrajskojęzycznych. 9 listopada 2003 r. Patriarcha Michel Sabbah przewodniczył uroczystości konsekrowania nowego biskupa.
Nie wszyscy wiedzą, że do Kościoła, który jest w Jerozolimie - „Mater omnium Ecclesiarum” - należą także ochrzczeni Żydzi. O tej małej wspólnocie katolików rozmawiałem z rzecznikiem prasowym Kustodii Ziemi Świętej - o. Davidem M. Jaegerem, Żydem z pochodzenia, katolikiem z wyboru, franciszkaninem z powołania.

Niedziela Ogólnopolska 3/2004

Podczas konsekracji biskupiej o. Jeana-Baptiste Gouriona

Podczas konsekracji biskupiej o. Jeana-Baptiste Gouriona

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

O nowym biskupie Patriarchatu Jerozolimy i o katolikach języka hebrajskiego w Izraelu z o. Davidem M. Jaegerem OFM - rzecznikem prasowym franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej - rozmawia Włodzimierz Rędzioch

Włodzimierz Rędzioch: - W sierpniu 2003 r. Jan Paweł II mianował biskupa pomocniczego łacińskiego Patriarchy Jerozolimy dla katolików posługujących się językiem hebrajskim. Co mógłby Ojciec powiedzieć o wspólnocie Żydów-katolików Izraela?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

O. David Maria Jaeger OFM: - Przede wszystkim chciałbym sprecyzować, że mówiąc o tych wiernych, należy używać określenia „katolicy posługujący się językiem hebrajskim”. Są to katolicy, którzy żyją i pracują w środowisku hebrajskojęzycznej większości społeczeństwa Izraela, w odróżnieniu od katolików izraelskich należących do mniejszości mówiącej po arabsku. Trudno o bardzo precyzyjne dane dotyczące tej grupy, ale ocenia się, że jest ich ok. 20-30 tys.
W Izraelu jest też bardzo wielu chrześcijan, którzy przyjechali tu z dawnego Związku Radzieckiego, gdyż mieli jakieś rodzinne związki z Żydami. Jest też wielu Filipińczyków i emigrantów z innych państw, którzy przyjechali do Izraela w poszukiwaniu pracy, a następnie osiedlili się tu, założyli rodziny i „zapuścili korzenie”. Są też nielegalni emigranci, którymi Kościół również ma obowiązek się zająć. Wszyscy ci katolicy żyją w hebrajskojęzycznym Izraelu, dzieląc z Żydami życie, pracę i problemy. Niektórzy z nich padli ofiarą zamachów, tak jak ich żydowscy sąsiedzi. Niektórzy służą w wojsku i w ten sposób jeszcze aktywniej uczestniczą w życiu narodu. Ludzie ci potrzebują specyficznej opieki duszpasterskiej, którą nie zawsze mogą zapewnić stare struktury Kościoła lokalnego, stworzone z myślą głównie o arabskojęzycznej wspólnocie katolików. Z drugiej strony - w hebrajskojęzycznym społeczeństwie Izraela brakowało świadectwa Kościoła i jego autorytatywnego głosu w poważnych kwestiach, takich jak wojna i pokój, sprawiedliwość gospodarcza i społeczna, dialog i pojednanie między narodami i wspólnotami. Żaden autorytet kościelny znający od wewnątrz społeczeństwo izraelskie nie zwracał się bezpośrednio i publicznie do Izraelczyków w ich języku. Należy mieć nadzieję, że nowa struktura Kościoła wypełni tę lukę i uwydatni jego obecność w hebrajskojęzycznym Izraelu. Nowo mianowany biskup będzie miał skomplikowane i poważne zadanie: będzie musiał publicznie zabierać głos w sprawach Kościoła, bronić prawa do wolności religijnej powierzonych mu wiernych, jak również ich praw socjalnych (w tym praw legalnych i nielegalnych emigrantów, cudzoziemskich pracowników itp.).

- Losy większości Żydów, którzy przeszli na chrześcijaństwo, są skomplikowane, często naznaczone cierpieniem spowodowanym konfliktami z rodziną i żydowskim otoczeniem. Odnosi się wrażenie, że środowisko żydowskie toleruje Żyda, który stał się ateistą, przeszedł na buddyzm lub inną religię, lecz nie znosi tych, którzy stają się chrześcijanami. Dla ortodoksyjnych Żydów człowiek, który wierzy w Jezusa Chrystusa, przestaje być Żydem i jest traktowany jak zdrajca narodu. Wymawianie imienia Jezus jest bluźnierstwem (znany włoski pisarz Primo Levi w jednej ze swych powieści wspomina, że między sobą Żydzi o Jezusie mówili: odo - ten). Jak można tłumaczyć tę postawę środowisk żydowskich wobec chrześcijaństwa?

Reklama

- Diaspora żydowska zamieszkiwała w państwach tradycyjnie chrześcijańskich i dlatego nawrócenie na chrześcijaństwo było postrzegane przez Żydów jako porzucenie mniejszościowej grupy religijnej i przyłączenie się do grupy większościowej. Dlatego zjawisko to uznawano za niebezpieczne dla przetrwania mniejszości. W Izraelu sytuacja jest całkowicie odmienna: przejście na chrześcijaństwo oznacza przyłączenie się do mniejszościowej grupy religijnej, ale osoba taka pozostaje członkiem swego narodu. Ludzi dziwi jeszcze fakt, że ktoś przechodzi na chrześcijaństwo, ale wybór ten nie zawsze postrzegany jest negatywnie. Oczywiście, przywódcy religijni potępiają nawrócenia, podobnie zresztą jak chrześcijaństwo uważa za apostatę człowieka, który przeszedł na inną religię - Kościół karze kanoniczne przestępstwo apostazji ekskomuniką. Tak powinno być, jedynie państwo i społeczeństwo obywatelskie powinny respektować ten „wolny rynek” idei, również religijnych, i zapewnić, by każdy człowiek mógł - swobodnie i bez dyskryminacji - wyznawać religię, która zgodna jest z jego przekonaniami. Pod tym względem sytuacja w Izraelu jest o wiele lepsza niż w innych państwach regionu: izraelski Żyd może bez przeszkód przejść na chrześcijaństwo i nie będzie podlegał dyskryminacji prawnej. Chociaż będzie spotykał się ze społecznym niezrozumieniem. Dlatego nowa kościelna struktura dla izraelskich katolików hebrajskojęzycznych powinna być miejscem, gdzie ludzie będą spotykać się ze zrozumieniem i wsparciem.

- Kościół katolicki, szczególnie po Soborze Watykańskim II, poczynił wiele kroków, aby przybliżyć katolikom religię mojżeszową. Seminarzyści studiują historię narodu żydowskiego i jego religię, prasa katolicka i inne media poświęcają tym argumentom wiele miejsca, hierarchia Kościoła dba o utrzymywanie dobrych stosunków z przedstawicielami gmin żydowskich, Jan Paweł II nie zawahał się nazwać Żydów „naszymi starszymi braćmi w wierze”. Niestety, w środowiskach żydowskich - a stwierdzają to również sami Żydzi - nie zawsze spotyka się takie samo otwarcie wobec chrześcijaństwa i katolicyzmu: często mamy do czynienia z nieznajomością religii chrześcijańskiej, powielaniem wypaczających naszą religię stereotypów połączonych z pewną dozą antychrześcijańskich uprzedzeń. Jak można zmienić tę sytuację?

Reklama

- Trzeba włożyć więcej wysiłku w to, aby w Izraelu poprawnie ukazywano postać Chrystusa, chrześcijaństwo i Kościół katolicki. Delegacja watykańska w ramach stałej dwustronnej Komisji Roboczej Stolicy Apostolskiej i państwa Izrael na zebraniu w listopadzie 1995 r. uznała tę sprawę za jeden z punktów działania. Na razie Komisja zajmuje się innymi problemami związanymi z wprowadzaniem w życie Podstawowego Porozumienia między Stolicą Apostolską a Izraelem, lecz należy mieć nadzieję, że w niedługim czasie będziemy mogli zająć się także tą sprawą. Chodzi o przedsięwzięcie długofalowe, gdyż nie jest łatwo zmienić zakorzenione, negatywne postawy, stereotypy i uprzedzenia. Wiemy z doświadczeń Kościoła, który włożył wiele wysiłku, by zapewnić poprawne ukazywanie Żydów i judaizmu, jak trudno jest walczyć z uprzedzeniami (chociaż rezultaty są imponujące).

- W jaki sposób podróż Jana Pawła II do Izraela zmieniła postrzeganie Kościoła i katolicyzmu przez społeczeństwo izraelskie?

- Wizyta Ojca Świętego w Izraelu wywarła olbrzymi wpływ na Izraelczyków. Wielu świeckich obywateli Izraela - stanowią oni większość społeczeństwa - po raz pierwszy miało okazję zobaczyć wielkiego przywódcę religijnego, który głosił sprawiedliwość, pokój, wolność, pojednanie i miłość, a nie nacjonalizm, ekskluzywizm, ksenofobię i teokrację. Ludzie tak polubili Papieża, że znalazł się na pierwszym miejscu w ankiecie dotyczącej kandydatów na urząd Głównego Rabina Izraela! Działalność nowego biskupa dla katolików hebrajskojęzycznych i nowej struktury kościelnej powinna opierać się na fundamencie, którym jest dziedzictwo tej wizyty.

- Większość katolików mieszkających w Izraelu to Arabowie. Jakie są stosunki między Arabami a Żydami, którzy przynależą do Kościoła katolickiego?

- Arabskojęzyczni i hebrajskojęzyczni katolicy są powołani do dawania świadectwa większej jedności w Chrystusie, w Tym, „który obie części [ludzkości] uczynił jednością, bo zburzył rozdzielający je mur - wrogość” (Ef 2, 14). Ich jedność w Chrystusie, ponad podziałami etnicznymi i narodowymi, powinna być wspaniałym, przejrzystym dowodem, że jedynie w Chrystusie ludzkość może znaleźć prawdziwy pokój!

Reklama

- Na zakończenie chciałem spytać o pewną ciekawostkę. Istnieje mała grupa Żydów „mesjańskich”. Kim są ci wyznawcy religii mojżeszowej, którzy wierzą równocześnie, że Jezus z Nazaretu jest Mesjaszem?

- Istnieje wiele różnorodnych grup „mesjańskich” Żydów, powstałych głównie w rezultacie działań misji protestanckich. Niektórzy z tych ludzi to prawdziwi protestanci, innych natomiast nie można uznać za prawdziwych chrześcijan, gdyż nie wierzą oni ani w Trójcę Świętą, ani w Boskość Chrystusa (uznają Go jedynie za Mesjasza). Zjawisko należy traktować jako pozytywne, na ile pozwala ukazać, że wierność Chrystusowi da się pogodzić z lojalną przynależnością do narodu żydowskiego.

- Dziękuję za rozmowę.

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zimbabwe: duchowe wsparcie klarysek dla cierpiących

2025-07-25 18:30

[ TEMATY ]

klaryski

Zimbabwe

archiwum Sióstr Klarysek, Waterfalls, Zimbabwe/Vatican Media

Siostry klaryski z Waterfalls w Zimbabwe

Siostry klaryski z Waterfalls w Zimbabwe

Klaryski z Zimbabwe, choć są mniszkami klauzurowymi i w dużej mierze są niewidoczne, po cichu kształtują życie otaczających je ludzi przez modlitwę kontemplacyjną.

W świecie zranionym przez przemoc, niezrozumienie i niesprawiedliwość Zakon Ubogich Sióstr Świętej Klary w Zimbabwe dokonuje znaczących zmian w życiu wielu ludzi. Prowadząc ukryte życie modlitwy kontemplacyjnej, siostry wywierają głęboki wpływ na ludność tego afrykańskiego kraju.
CZYTAJ DALEJ

Wymazać pocałunek Judasza. Maria Pierina de Micheli

[ TEMATY ]

Maria Pierina de Micheli

pl.wikipedia.org

Objawienia, które będą jej towarzyszyć przez całe życie, będą raz po raz wspierane przez obecność i słowa Matki Najświętszej. Będą to jednak tylko uzupełnienia i komentarze do tego, co przekazywał jej Zbawiciel. Jednak nie tylko te dwie osoby będą przychodzić do niej z wyżyn niebieskich. Pojawią się też różni święci, ale na tyle okazjonalnie, że nie na nich zwracamy uwagę.

Kiedy myślimy o trzeciej osobie, która – obok Jezusa i Maryi – będzie ukazywać się Marii Pierinie, musimy wypowiedzieć najciemniejsze ze słów. Przyszłej błogosławionej objawiać się będzie także diabeł. Może to zdumiewające, ale częściej niż Jezus. Jednak to nie Szatan wygra walkę o jej duszę. Na chrzcie, który jeszcze w dniu jej urodzin odbył się w miejscowej parafii pod wezwaniem św. Piotra, otrzymała imię Józefina Franciszka Janina Maria. Ma cztery patronki w niebie, ale tylko ta ostatnia będzie się jej objawiać razem z Jezusem. Życie będzie prowadziła zwyczajne i proste. Pochodzi z wielodzietnej, pobożnej rodziny. Gdyby nie fakt, że dwa lata po jej narodzinach umiera na zawał jej ojciec, wszystko byłoby tu takie samo jak w sąsiedztwie. Może z tą różnicą, że dwie starsze siostry dorabiają w sklepie z tytoniem, by zebrać na wiano do klasztoru, a jeden z braci uczy się w seminarium. Właściwie wszystko jest zwyczajne. Tak jest przynajmniej – podkreślmy to „przynajmniej” – na zewnątrz. Do 1897 roku. Gdy Józefina ma zaledwie siedem lat, przestaje być taka jak inne dzieci. To wtedy wszystko się zaczyna…
CZYTAJ DALEJ

Abp Adrian Galbas: Jestem zdruzgotany wiadomością, że jeden z moich księży brutalnie zamordował człowieka

2025-07-25 22:19

[ TEMATY ]

Abp Adrian Galbas

Karol Porwich/Niedziela

Abp Adrian Galbas

Abp Adrian Galbas

Słowo abp. Adriana Galbasa w związku z ustaleniami Prokuratury Okręgowej w Radomiu.

Siostry i Bracia, nie mam dziś dla Was słów pocieszenia, a tym bardziej wyjaśnienia czy wytłumaczenia. Jestem przybity i zdruzgotany wiadomością, że jeden z moich księży brutalnie zamordował człowieka – ubogiego i bezdomnego. Nie mam odpowiedzi na żadne pytanie zaczynające się od słowa: „dlaczego?”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję