Jubileusz 60-lecia święceń kapłańskich obchodził 14 listopada 2003 r. o. Dominik Buszta, pasjonista. Od 1986 r. jest on moderatorem Ruchu Rodziny Matki Pięknej Miłości.

O. Dominik od Matki Bożej Bo lesnej to imię przyjęte w zgromadzeniu. Na chrzcie otrzymał imię Franciszek. Urodził się 31 maja 1919 r. w Brzozie Stadnickiej k. Łańcuta. Po ukończeniu nowicjatu Pasjonistów złożył 15 września 1937 r. pierwszą profesję zakonną, a 14 listopada 1943 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Antoniego Szlagowskiego.
W latach 1951-54, 1956-68 i 1975-90 był mistrzem nowicjatu Pasjonistów, natomiast w latach 1954-55 pełnił funkcję dyrektora klerykatu. Wychowywał prawie całą prowincję zakonników. W latach 1969-72 był prowincjałem, a w latach 1958-61 i 1985-87 - konsultorem prowincjalnym. W latach 1968-69 oraz 1972-75 pełnił funkcję przełożonego klasztoru w Rawie Mazowieckiej, natomiast w latach 1981-84 - w Sadowiu. W 1975 r. został wicepostulatorem w procesie beatyfikacyjnym o. Bernarda Kryszkiewicza CP.
Posługiwał też jako spowiednik i ojciec duchowny w siedmiu zgromadzeniach żeńskich. Jest autorem książek (m.in.: Z najboleśniejszą Matką, Nowenna do Matki Pięknej Miłości, Modlitwy pasyjne) oraz wielu artykułów o zgromadzeniu.
Zadania powierzane przez zgromadzenie zawsze były dla niego znakami woli Bożej - twierdzi o. Andrzej Jakimiak CP, obecny prowincjał Pasjonistów. Podkreśla, że był zawsze pełen inicjatyw, koncepcji, i tak jest do dziś, co wydaje się cechować ludzi wyjątkowych. Cechuje go też mrówcza pracowitość. Powtarza ciągle: „Nie marnujcie czasu”. Pozostał wierny tradycyjnemu rozumieniu życia zakonnego: wspólna modlitwa w chórze zakonnym, częste nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, Eucharystia, medytacja, pokuta, asceza i studium - praca w milczeniu, chodzenie zawsze w stroju zakonnym jako znaku zakonnej konsekracji.
W 1986 r. o. Dominik Buszta został moderatorem Ruchu Rodziny Matki Pięknej Miłości. Jego idea zrodziła się z prośby Jana Pawła II do ludzi cierpiących, by nie marnowało się ich cierpienie, lecz by ofiarowali je w intencjach Ojca Świętego: o pokój na świecie, o zjednoczenie chrześcijan i nawrócenie grzeszników.
Ruch wydaje jedno z największych w Polsce czasopism katolickich pt. Echo Ojca Bernarda, wychodzące dwa razy do roku. Na jego łamach zamieszczane są świadectwa ludzi ofiarujących swe cierpienia w intencjach Ojca Świętego. Czytanie tych świadectw wielu chorym przynosi ulgę w cierpieniu, wyzwalając ich na sposób właściwy religii z pustki, poczucia bezsensu i niepotrzebności, nadając ich własnemu życiu w cierpieniu religijny sens. Ruch skupia ok. 50 tys. osób otrzymujących ten periodyk i ciągle się rozrasta.
O. Dominik, mówiąc o swoim życiu, wyznał że szczególną łaską ostatnich 60 lat była możliwość spotkania ze sługą Bożym - o. Bernardem Kryszkiewiczem CP. „Mieszkałem z nim jakieś cztery lata, jeszcze jako kleryk, i potem, po święceniach. To jest moje najcenniejsze wspomnienie” - powiedział Jubilat. Uważa, że postawa i zaangażowanie o. Bernarda pozostawiły trwały ślad na jego kapłaństwie. „To chyba od niego przejąłem szczególne nabożeństwo do Matki Pięknej Miłości” - mówi ze wzruszeniem o. Dominik Buszta CP.