Przygotowania do pielgrzymki maturzystów trwają kilka miesięcy, tak naprawdę rozpoczynają się z początkiem roku szkolnego. Już we wrześniu ustalany jest program, tworzone są informacje, plakaty, plakietki - pracuje nad tym sztab ludzi. Później trwają przygotowania w szkołach - to taki drugi etap. Kilka tygodni na zapisy, informacje, decyzje, które zapadają między nauczycielami a dyrekcją, zgłaszanie i wycofywanie się uczniów; przygotowanie tych, którzy chcą posługiwać, którzy podejmą śpiew, czytania, czy zawierzenie matur, modlitwę przed Obrazem Matki Bożej. Jest jeszcze jeden, bardzo ważny element pielgrzymki, którego nie widać - to modlitwa za pielgrzymkę maturzystów, która trwa w różnych miejscach, w różnych grupach, środowiskach, w sercach wielu osób. Po to, aby to, co niewidoczne, mogło się dokonać w sercach młodych ludzi.
W końcu przychodzi moment pielgrzymki, w tym roku przypadający na 11 marca (zazwyczaj jest to drugi piątek marca). Spod szkół wyjeżdżają autobusy i pokonując dłuższą bądź krótszą drogę, dowożą ostatecznie uczniów na parking pod Jasną Górą. Około 2 tysiące maturzystów przybywa ze świata, by wejść w klimat świętości. Przekraczają pewien próg, który wprowadza ich w głębię ich serc. Pierwszy element programu pielgrzymki to konferencja. Ojciec Jozue Szymański z Góry św. Anny zadał młodym ludziom pytanie: czym jest świętość? Mówiąc o świętości od młodych ludzi trzeba obalić mity, pokazać prawdę. Święty to zwykły człowiek. Matka Teresa z Kalkuty, przez wiele lat przeżywająca pustkę i poczucie odrzucenia przez Boga; św. Teresa od Dzieciątka Jezus, która za życia nikogo nie nawróciła, bo żyła w klauzurze; św. Faustyna Kowalska, na której pogrzebie były cztery osoby, bo nikomu więcej nie chciało się przyjść. Ale święci to ci, którzy zauważyli Boga i poszli za Nim. To ci, którzy bardziej Jemu zaufali w swoim życiu niż różnym modom światowym, różnym uczuciom.
Zawierzenie matur - kolejny punkt pielgrzymki. To zawierzenie Maryi siebie. Po to, by zakorzenić się w Bogu tak, jak Ona, by pozwolić Bogu bardziej działać, by nabyć więcej mądrości, by stanąć twarzą w twarz z Tą, która uczy nas mądrych wyborów życiowych. Pielgrzymka to także czas spowiedzi, Koronki do Miłosierdzia Bożego. Droga do świętości wiedzie przez uznanie grzechu. Piękno i śpiew, a równocześnie szept w konfesjonale; grzeszność i łaska przebaczenia; ugięte kolana i biała hostia w monstrancji - oto obraz pielgrzymki. W końcu moment szczytowy - Eucharystia. Słowa biskupa Andrzeja, który zachęca do zakorzenienia w Miłości na wzór papieża Jana Pawła II. To właśnie Papież Polak dawał świadectwo zakorzenienia w Miłości od początków posługi aż do końca swojego życia. Moc wspólnego śpiewu, doświadczenie wspólnoty wiary. Słowo Boże i Komunia święta jako pokarm miłości. I koniec. Wracamy do autokarów, droga powrotna. Powrót do pośpiechu codzienności, do zmęczenia. Jasna Góra zostaje za nami, a życie przed nami. Bardzo często pytamy - jaki jest owoc pielgrzymki? Trudno powiedzieć. Ale spotkanie z Bogiem nigdy nie zostaje bez owocu.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Nagranie piosenkarki tańczącej na tle ołtarza, zawiera treści „budzące skojarzenia bluźniercze oraz naruszające szacunek należny przestrzeni sakralnej” – przekazał rzecznik archidiecezji warszawskiej ks. Przemysław Śliwiński. Dodał, że tego rodzaju materiały nie powinny być realizowane w kościele.
Na nagraniu udostępnionym przez piosenkarkę na TikToku widać, jak Luna Wielgomas tańczy w kościele na tle obrazu Jezusa Miłosiernego.
Jubileusz muzyków kościelnych odbył się w toruńskiej katedrze 22.11.2025
W obchodach ku czci św. Cecylii udział wzięli: chóry, organiści, kantorzy, dyrygenci i liderzy zespołów, śpiewacy oraz muzycy, którzy na co dzień posługują swoim śpiewem i grą w kościołach naszej diecezji. Wszystkich na uroczystości zaprosił ks. Maciej Kępczyński, przewodniczący Komisji Muzyki Kościelnej Diecezji Toruńskiej oraz dyrektor Studium Muzyki Kościelnej Diecezji Toruńskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
