Znów przed nami Dzień Babci i Dzień Dziadka - święto ważne dla naszych rodzin, dla babć i dziadków, ale też dla dzieci. One najpiękniej i najgłębiej odczytują i okazują miłość, bowiem dziecko patrzy na człowieka oczyma duszy. Tak samo właśnie patrzy na swoją babcię czy dziadka. I kocha ich bardzo miłością gorącą i ufną. Jest to miłość wzajemna, bo i dziadkowie bardzo kochają swoje wnuki, czasami mówi się, że nawet bardziej niż swoje dzieci.
Z dziadkami inaczej wygląda życie rodzinne - jest pełniejsze, bezpieczniejsze i cieplejsze... Bo człowiek jest stworzony do rodziny. Dlatego dziś, kiedy widzimy silne tendencje, by życie rodzinne osłabić, a nawet zniszczyć, takie dni mają wyjątkowe znaczenie. Mimo że niosą one charakter kalendarza świeckiego, to wewnętrznie są bardzo chrześcijańskie, bo przypominają nam obraz Świętej Rodziny - Jezusa, Maryi i Józefa, a w niej św. Annę i św. Joachima - dziadków Pana Jezusa, w jakimś sensie również Symeona i Annę, tak serdecznie uradowanych widokiem małego Jezusa. To klimat ogromnej serdeczności, bliskości i więzi, wzór dla wszystkich rodzin chrześcijańskich.
Z miłością więc patrzymy dziś na wszystkie babcie i dziadków, którzy pełnią bardzo ważną rolę w życiu społecznym.
W naszym kraju niejednokrotnie dziadkowie - trochę z konieczności, gdyż rodzice są zapracowani - włączają się w proces wychowania wnuków. Toteż oni są tymi, którzy uczą dziecko pacierza, pieśni religijnych, oni więcej rozmawiają z dziećmi, bawią się z nimi, mają dla nich czas. Taki spokój i wrażliwość prawdziwego dialogu sprawia, że dziecko jest głębiej wychowywane. Oczywiście, nie chodzi o to, by dorośli nadmiernie ulegali wnukom, ale jeśli jest dobry kontakt z dziećmi, to łatwiej zachowują one normy np. w oglądaniu telewizji czy w kontaktach z komputerem, łatwiej o rozsądek i panowanie nad emocjami.
Dziadkowie mogą też pięknie wprowadzać w wnuki w świat książki, w systematyczną lekturę czasopism - w tym katolickich. Podpowiadam tu, że „Niedziela” wydaje dla dzieci w wieku 4-9 lat dwumiesięcznik „Moje Pismo Tęcza”, które wprowadza w Pismo Święte i uczy rozmowy o Bogu. Są też specjalne wydania Biblii dla dzieci, są piękne religijne gry i zabawy. Rodzicom brak na to wszystko czasu, a czasem i brak wiadomości na ten temat. Dobra, mądra i kochająca babcia czy także dziadek to prawdziwy skarb: z jednej strony opiekunka, nauczycielka i wychowawczyni dla dzieci, a z drugiej - pomoc całej rodzinie. Ale trzeba pamiętać, że babcia i dziadek też czasem potrzebują, żeby im pomóc. Synowie i córki winny dawać przykład swoim dzieciom, jak szanować matkę i ojca. Jeżeli małe dzieci tego nie widzą, w przyszłości taka negatywna sytuacja może się przenieść na ich rodziców. Bo wychowanie to naczynia połączone.
Cieszmy się więc z Dnia Babci i Dziadka i niech to będzie święto całej rodziny, może połączone z Mszą św. w ich intencji. Szanujmy swoich dziadków, bo oni na to zasługują i bardzo tego potrzebują.