Reklama

Zadania nowego roku duszpasterskiego

Niedziela rzeszowska 48/2010

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Katarzyna Kawa: - Jaki jest cel pierwszego roku wpisującego się w trzyletni program budowania komunii z Bogiem?

Ks. Jan Szczupak: - Celem tego roku jest pogłębienie życia sakramentalnego i modlitewnego kapłanów i wiernych oraz przypomnienie norm dotyczących sakramentów, ich przyjmowania oraz ich roli w życiu każdego chrześcijanina. Ponadto będziemy się starali o pogłębienie relacji do Pisma Świętego.

- Na jakiej drodze ten cel będzie realizowany w diecezji?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Podejmować będziemy działania, które pozwolą tę tematykę zgłębić wiernym, zarówno tym działającym w różnego rodzaju ruchach i stowarzyszeniach, jak i tym mniej zaangażowanym oraz takim, którzy poszukują sensu wiary, bo program tego roku ma w szczególny sposób przypomnieć, kim jest chrześcijanin, jakie są jego korzenie i gdzie ma poszukiwać źródła swojej komunii z Bogiem. Raz w miesiącu w kościołach głoszone będą kazania poświęcone tematyce roku duszpasterskiego, a więc temu, czym jest Pismo Święte dla człowieka wierzącego, jaką rolę w jego życiu odgrywają sakramenty - na każdy z nich poświęcone będą jedno lub dwa kazania. Zwieńczeniem tego cyklu będzie słowo o modlitwie, jako szczególnie osobistym wymiarze budowania więzi z Bogiem. Oprócz tego w mediach diecezjalnych (Radio Via, „Niedziela Rzeszowska”) będą się pojawiały materiały, które pozwolą wiernym zgłębić tę tematykę.

- Jak te działania rozłożone będą na poszczególne komórki Kościoła diecezjalnego?

- Zadania zaplanowane na ten rok duszpasterski realizowane będą na szczeblu diecezjalnym, dekanalnym, parafialnym, a także rodzinnym czy osobistym. Diecezjalnymi miejscami pogłębiania komunii z Bogiem będą wszelkie już istniejące celebracje pod przewodnictwem Księży Biskupów, teraz wykorzystane po to, by podkreślić ich więź ze Słowem Bożym, sakramentami i zachęcić do osobistej i wspólnotowej modlitwy, np. Niedziela Palmowa, która jest Dniem Młodzieży będzie dziękczynieniem za sakrament bierzmowania itp. Ważną rolę spełniać będą także dekanaty i sanktuaria znajdujące się w ich obrębie. Tu organizowane będą dziękczynienia za kolejne znaki łaski Bożej, które stają się udziałem wiernych, np. dekanalna rocznica I Komunii św., w stolicy dekanatu uroczyste sprawowanie spowiedzi poprzedzone nabożeństwami pokutnymi, dzień kapłański, jubileusz małżeństw czy spotkanie bierzmowanych z całego dekanatu. Zaś w parafiach zwracać będziemy szczególną uwagę na Słowo Boże i jego miejsce w świątyni i w rodzinach. Celebracja Słowa odbywać się będzie w szczególny sposób podczas wizyty duszpasterskiej. Chcemy także, by w parafiach organizowane były szkoły modlitwy, np. przy okazji adoracji na I czwartek. Ponadto każdy z tych tematów skierowany jest do działających przy parafiach grup modlitewnych, stowarzyszeń, które na swoich spotkaniach będą je rozważać i animować we wspólnocie.

W myśli trzyletniego programu słowem-kluczem jest „komunia”, czyli zjednoczenie z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, które dokonuje się w Słowie Bożym i sakramentach

Na nadchodzące trzy lata Episkopat Polski przyjął program duszpasterski pod hasłem: „Kościół domem i szkołą komunii”, którego celem jest odbudowanie wrażliwości katolików na więź z Bogiem. Biskupi polscy zauważyli bowiem problem dechrystianizacji, która posuwa się w szybkim tempie, a często bez wyraźnego opowiedzenia się wiernych za laicyzacją ich życia - można je porównać do dryfowania na fali zmierzającej ku odejściu od chrześcijaństwa. Potrzebna jest zatem mocna ofensywa, która obudzi katolików i na nowo pomoże im przylgnąć do Chrystusa.
W myśli trzyletniego programu słowem-kluczem jest „komunia”, czyli zjednoczenie z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym, które dokonuje się w Słowie Bożym i sakramentach. To innymi słowy przylgnięcie do Boga, chęć Jego poznawania i doświadczania Jego obecności tak przez widzialne znaki sakramentów, jak i przez osobistą więź wytworzoną na modlitwie.
Przez kolejne trzy lata wierni w Polsce pod opieką biskupów i kapłanów oraz osób konsekrowanych czy świeckich działających w ruchach i stowarzyszeniach będą odkrywać na nowo i pogłębiać bliskość Boga. W pierwszym, obecnie rozpoczynającym się roku, którego hasło brzmi „W komunii z Bogiem”, szczególnie ważne stanie się kształtowanie duchowości poprzez dojrzałe przyjęcie Słowa Bożego, katechezy zagłębiające w znaki sakramentalne oraz szkołę modlitwy. Drugi rok, opatrzony hasłem „Kościół naszym domem”, poświęcony będzie budowaniu komunii, czyli więzi między wyznawcami Chrystusa oraz kształtowaniu świadomości przynależności do Kościoła. Hasło trzeciego roku: „Być solą ziemi” to już wezwanie do działania, ożywienie w wiernych potrzeby apostołowania. To zadania, które nie tylko mają na celu powstrzymanie odchodzenia od Chrystusa, od korzeni wiary, ale także obudzenie świadomości tego, kim jesteśmy, do czego i przez Kogo zostaliśmy stworzeni. Każda diecezja, jako żywa komórka Kościoła, będzie realizować program duszpasterski w formie różnorodnych działań.

Katarzyna Kawa

2010-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wrocław-Koszalin: Ks. Mariusz Dmyterko biskupem pomocniczym eparchii wrocławsko-koszalińskiej

2025-07-10 12:05

[ TEMATY ]

grekokatolicy

Kościół greckokatolicki

Ks. Mariusz Dmyterko

Eparchia Wrocławsko-Koszalińska Kościoła Greckokatolickiego

Ks. Mariusz Dmyterko, dotychczasowy proboszcz parafii greckokatolickiej w Białym Borze, został mianowany biskupem pomocniczym eparchii (diecezji) wrocławsko-koszalińskiej Kościoła greckokatolickiego w Polsce – podała dziś w południe Nuncjatura Apostolska.

Ojciec Święty Leon XIV mianował ks. Mariusza DMYTERKO, dotychczasowego proboszcza parafii greckokatolickiej w Białym Borze, biskupem pomocniczym eparchii (diecezji) wrocławsko-koszalińskiej Kościoła greckokatolickiego w Polsce.
CZYTAJ DALEJ

Zapomniany patron leśników

Niedziela zamojsko-lubaczowska 40/2009

wikipedia.org

św. Jan Gwalbert

św. Jan Gwalbert

Kto jest patronem leśników? Pewien niemal jestem, że mało kto zna właściwą odpowiedź na to pytanie. Zapewne wymieniano by postaci św. Franciszka, św. Huberta. A tymczasem już od ponad pół wieku patronem tym jest św. Jan Gwalbert, o czym - przekonany jestem, nawet wielu leśników nie wie. Bo czy widział ktoś kiedyś w lesie, czy gdziekolwiek indziej jego figurkę, obraz itd.? Szczerze wątpię.

Urodził się w 995 r. (wg innej wersji w 1000 r.) w arystokratycznej rodzinie we Florencji. Podczas wojny między miastami został zabity jego brat Ugo. Zgodnie z panującym wówczas zwyczajem Jan winien pomścić śmierć brata. I rzeczywiście chwycił za miecz i tropił mordercę. Dopadł go przy gospodzie w Wielki Piątek. Ten jednak błagał go o przebaczenie, żałując swego czynu i zaklinając Jana, by go oszczędził. Rozłożył ręce jak Chrystus na krzyżu. Jan opuścił miecz i powiedział: „Idź w pokoju, gdzie chcesz; niech ci Bóg przebaczy i ja ci przebaczam” (według innej wersji wziął go nawet do swego domu w miejsce zabitego brata). Kiedy modlił się w pobliskim kościółku przemówił do niego Chrystus słowami: „Ponieważ przebaczyłeś swojemu wrogowi, pójdź za Mną”. Mimo protestów rodziny, zwłaszcza swojego ojca, wstąpił do klasztoru benedyktynów. Nie zagrzał tu jednak długo miejsca. Podjął walkę z symonią, co nie spodobało się jego przełożonym. Wystąpił z klasztoru i usunął się na ubocze. Osiadł w lasach w Vallombrosa (Vallis Umbrosae - Cienista Dolina) zbudował tam klasztor i założył zakon, którego członkowie są nazywani wallombrozjanami. Mnisi ci, wierni przesłaniu „ora et labora”, żyli bardzo skromnie, modląc się i sadząc las. Poznawali prawa rządzące życiem lasu, troszczyli się o drzewa, ptaki i zwierzęta leśne. Las dla św. Jana Gwalberta był przebogatą księgą, rozczytywał się w niej, w każdym drzewie, zwierzęciu, ptaku, roślinie widział ukrytą mądrość Boga Stwórcy i Jego dobroć. Jan Gwalbert zmarł 12 lipca 1073 r. w Passigniano pod Florencją. Kanonizowany został w 1193 r. przez papieża Celestyna III, a w 1951 r. ogłoszony przez papieża Piusa XII patronem ludzi lasu. Historia nadała mu także tytuł „bohater przebaczenia” ze względu na wielkie miłosierdzie, jakim się wykazał. Założony przez niego zakon istnieje do dzisiaj. Według jego zasad żyje około 100 zakonników w ośmiu klasztorach we Włoszech, Brazylii oraz Indiach. Jana Paweł II przypominał postać Jana Gwalberta. W 1987 r. w Dolomitach odprawił Mszę św. dla leśników przed kościółkiem Matki Bożej Śnieżnej. Mówił wówczas: „Jan Gwalbert (...) wraz ze swymi współbraćmi poświęcił się w leśnym zaciszu Apeninów Toskańskich modlitwie i sadzeniu lasów. Oddając się tej pracy, uczniowie św. Jana Gwalberta poznawali prawa rządzące życiem i wzrostem lasu. W czasach, kiedy nie istniała jeszcze żadna norma dotycząca leśnictwa, zakonnicy z Vallombrosa, pracując cierpliwie i wytrwale, odnajdywali właściwe metody pomnażania leśnych bogactw”. Papież Polak wspominał św. Jana także w 1999 r. przy okazji obchodów 1000-lecia urodzin świętego. Mimo to jego postać zdaje się nie być powszechnie znana. Warto to zmienić. Emerytowany profesor Uniwersytetu Przyrodniczego im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, leśnik i autor wspaniałych książek na temat kulturotwórczej roli lasu, Jerzy Wiśniewski, od wielu już lat apeluje i do leśników i do Episkopatu o godne uczczenie tego właściwego patrona ludzi lasu. Solidaryzując się z apelem zacnego profesora przytoczę jego słowa: „Warto by na rozstajach dróg, w rodzimych borach i lasach stawiano nie tylko kapliczki poświęcone patronowi myśliwych, ale także nieznanemu patronowi leśników. Będą to miejsca należnego kultu, a także podziękowania za pracę w lesie, który jest boskim dziełem stworzenia. A kiedy nadejdą ciemne chmury związane z pracą codzienną, reorganizacjami, bezrobociem, będzie można zawsze prosić o pomoc i wsparcie św. Jana Gwalberta, któremu losy leśników nie są obce”.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV wzywa do „rewolucji wdzięczności i troski” wobec osób starszych

„Błogosławiony, kto nie stracił nadziei” (por. Syr 14, 2) tak brzmi temat V Światowego Dnia Dziadków i Osób Starszych i orędzia przygotowanego przez Leona XIV na tę okazję. Wydarzenie to – ustanowione przez papieża Franciszka – będzie obchodzone w całym kościele w niedzielę, 27 lipca tego roku.

„Chrześcijańska nadzieja zawsze pobudza nas do większej odwagi, do myślenia z rozmachem, do niezadowalania się status quo. W tym przypadku: do zaangażowania na rzecz zmiany, która przywróci osobom starszym szacunek i miłość” - akcentuje Papież.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję