W praskiej katedrze licznie zgromadziły się siostry loretanki, obchodzące w tym roku stulecie założenia zgromadzenia przez bł. Ignacego, a także nadzwyczajni szafarze Komunii św. i wielu wiernych.

- Stajemy z wielką wdzięcznością wobec Boga, dziękując za obfitość jego darów jakie wpisał za życia ziemskiego bł. Ignacego, ale również jakie ofiarowuje nam przez jego orędownictwo. Równocześnie prosimy o jego kanonizację, aby dar świętości Boga przez niego objawiał się jeszcze mocniej i abyśmy potrafili na naszych drogach tą drogą świętości podążać – powiedział rozpoczynając liturgię bp Solarczyk.

W homilii sufragan diecezji warszawsko-praskiej zwrócił uwagę, że to, co Bóg ofiarowuje nam w swoim słowie daje wielką okazję, aby spojrzeć na nasze życie i wiarę, przywołując postać, świętość i heroizm wiary bł. Ignacego. - Oto Syn Boży staje pośród ludzi i ofiarowuje im to, co jest tajemnicą samego Boga. Staje przy człowieku Bóg i chce być Opiekunem, chce przez Jezusa odnowić to wszystko, co jest darem Jego Bożej, wiecznej Miłości – podkreślił bp Solarczyk. Dodał, że kiedy uświadomimy sobie przychodzenie Jezusa, nauczanie, głoszenie królestwa, objawianie mocy, wówczas dotykamy poprzez to słowo tajemnicy naszego życia, ale również świadectwa życia i świętości bł. Ignacego. Uświadamiamy sobie, że wpisane w to jest wielkie bogactwo ducha.

- W osobie bł. Ignacego uświadamiamy sobie wszystko, co było bogactwem jego wiary oraz to, co jest dziedzictwem jego posługi kapłańskiej. Wszystko, co on jako kapłan czynił, sprawując sakramenty, głosząc królestwo Boże, rozważając Boże słowo i uczestnicząc w taki wielkim bogactwie ducha wpisanym w modlitwę szczególnie wtedy, kiedy Orędowniczką tej modlitwy była Matka Najświętsza – zaznaczył biskup pomocniczy diecezji warszawsko-praskiej.

Hierarcha wskazał, że rozważając tajemnicę świętości ukazaną przez bł. Ignacego sami mamy jej zapragnąć – nie tylko w wymiarze porywu uczuć, ale w decyzji woli. – Patrząc na posługę bł. Ignacego widzimy wszystko, co było jego ogromną troską, co sprawia, że człowiek kształtuje swój charakter i rozwija się w swojej dojrzałości – zaznaczył bp Solarczyk i zwrócił uwagę na dzieło bł. Ignacego wpisane w bardzo wiele różnych form wydawniczych, związanych z prasą, czasopismami i wieloma publikacjami. – Charakteryzowała go wielka troska o to, aby człowiek w odkrywaniu, pojmowaniu i kształtowaniu świata potrafił patrzeć oczyma Boga, aby przeglądając się poprzez duszę i wiarę w tym, co jest źródłem Boga potrafił to odkryć, rozwinąć i w taki sposób ukształtować w sobie, aby to rzeczywiście wzrastało – zaakcentował bp Solarczyk.

Kaznodzieja przypomniał także o działalności dobroczynnej błogosławionego. - Bł. Ignacy stanął razem z innymi swoimi współpracownikami w wielu różnych dziełach wsparcia w tym, co jest doczesne i co pomoże ubogim, bezdomnym, biednym, głodnym, aby znaleźli się we właściwym miejscu, by ich wszystkie pragnienia – poprzez dzieła braci i sióstr albertynek, a także od stu lat sióstr loretanek – mogły zostać rzeczywiście spełnione – podkreślił i zachęcił do wzorowaniu się na postaci bł. Ignacego.

- To jest to wyjątkowe zaproszenie dla każdego z nas, aby w cichości swego serca i duszy, stojąc wobec Boga wpatrzyć się i odczytać to, co jest tajemnicą Boga. Zastanowić się, jak możemy ją jeszcze bardziej rozwijać, jak uczynić z niej jeszcze większą jasność i blask naszego życia, w jaki sposób w to, co jest wpisane w nasze pojmowanie, opisywanie świata i komentowanie tego, co jest darem Bożej dobroci – odnaleźć się i to przekazać, jak być nauczycielem i pasterzem słowa i chleba w tym, co jest konieczną pomocą dla innych – zachęcał bp Solarczyk.

Bł. ks. Ignacy Kłopotowski prowadził działalność charytatywną, był wydawca prasy katolickiej i założycielem Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Loretańskiej. Zmarł 7 września 1931 r. W 2005 r. został ogłoszony błogosławionym. Pochowany jest w Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Loretto niedaleko Wyszkowa. W katedrze warszawsko-praskiej spoczywa jego serce.