Pod hasłem „Projekt Mesjasz – Tabor” będzie przebiegać rozpoczynające się dziś 26. Franciszkańskie Spotkanie Młodych (FSM) w Kalwarii Pacławskiej k. Przemyśla. FSM potrwa do soboty 27 lipca. Każdego dnia młodzi znajdą czas na wspólną Mszę, dyskusje w mniejszych grupkach i spotkania z zaproszonymi gośćmi. Każdego wieczoru zaplanowano seans „kina pod chmurką”.
– Tabor według tradycji to miejsce Przemienienia Jezusa Chrystusa. Wielu z nas każdego lata przeżywa na Kalwarii szczególne spotkanie z Bogiem, Jego Łaską i doświadcza największej Miłości– tłumaczy ideę hasła o. Piotr Reizner, kustosz Sanktuarium Męki Pańskiej i Matki Bożej w Kalwarii Pacławskiej i szef spotkania.
Elżbieta Dudek, rzecznik FSM zwraca uwagę, że każdego roku budują się tu znajomości i przyjaźnie na całe życie, a wszystko to w atmosferze pokoju i dobra – wartości, za którymi tak bardzo tęsknimy w codzienności.
Gośćmi tegorocznego Spotkania będą m.in.: bp Grzegorz Ryś, ks. Jacek Stryczek, Przemysław Babiarz, Tomasz Zubilewicz, Tomasz Terlikowski, czy przełożony krakowskiej prowincji franciszkanów konwentualnych o. Jarosław Zachariasz.
W czasie FSM-u na scenie przy placu kościelnym wystąpi znany franciszkański zespół Fioretti, a także formacja Dusza we mgle, Teatr A czy zespół Maleo Reggae Rockers. Już dziś na scenie zagości Magdalena Frątczak i zespół Love Story.
FSM jest najstarszym ogólnopolskim spotkaniem chrześcijańskiej młodzieży. Pierwsza edycja odbyła się w roku 1988 z inicjatywy franciszkanina o. Ryszarda Wróbla. Od tamtej pory w każde wakacje gromadzi kilka tysięcy młodych ludzi z całego kraju. Miejscem Franciszkańskich Spotkań Młodych jest malowniczo położona Kalwaria Pacławska – niewielka wioska koło Przemyśla położona u podnóża Bieszczad, tuż przy granicy z Ukrainą.
Organizatorem Franciszkańskich Spotkań Młodych jest krakowska Prowincja Franciszkanów i Sanktuarium w Kalwarii Pacławskiej.
W czwartek 20 marca w Domu Biskupim w Zielonej Górze odbyło się spotkanie dziekanów i wicedziekanów diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Spotkaniu przewodniczył bp Stefan Regmunt. W spotkaniu dziekańskim uczestniczyli także bp Tadeusz Lityński, kanclerz kurii ks. kan. Piotr Kubiak oraz księża kurialiści. Gościem spotkania był ks. Henryk Zieliński z Warszawy, redaktor naczelny tygodnika „Idziemy”
Zgodnie z prawem kanonicznym, dziekan to wikariusz rejonowy, zwany także archiprezbiterem, albo jeszcze inaczej – kapłan, który stoi na czele wikariatu rejonowego (dekanatu). Do jego obowiązków należy popierać i koordynować w ramach dekanatu wspólną działalność pasterską; czuwać nad tym, by duchowni jego okręgu prowadzili życie odpowiadające ich stanowi i troskliwie wypełniali swoje obowiązki; czuwać nad tym, by święte czynności były sprawowane zgodnie z przepisami liturgicznymi, by czystość i piękno kościoła i sprzętu liturgicznego, zwłaszcza w sprawowaniu i przechowywaniu Najświętszego Sakramentu, były starannie utrzymywane; żeby księgi parafialne były właściwie spisywane i należycie przechowywane, dobra kościelne prawidłowo administrowane, a budynek parafialny otoczony właściwą troską.
Bardzo wielu Polaków – zapewne większość - do urn wyborczych uda się albo przed albo po uczestnictwie w niedzielnej Mszy świętej. Jest bardzo ważne, aby właśnie ci katoliccy wyborcy mieli świadomość, że ich niedzielny wybór powinien uwzględniać podstawowe prawdy wiary, do wyznawania której się przyznają.
Warto podkreślić, że od czasów Leona XIII – papieża przełomu XIX i XX wieku – Kościół katolicki w nauczaniu społecznym konsekwentnie zachęca swoich wyznawców, do aktywnego współkształtowania losów społeczności, do której przynależą. Leon XIII – ojciec nowoczesnej katolickiej nauki społecznej – osobistym przykładem mobilizował katolików do czynnego przeciwstawiania się złu.
Miały od 26 do 64 lat. Ginęły po kolei – w ciągu kilku miesięcy 1945 roku. Dlatego, że do końca pozostały z dziećmi - sierotami, z pacjentami w szpitalu, z osobami starszymi, które nie miały rodzin ani opieki. Z tymi wszystkimi, którzy nie byli w stanie się bronić ani uciekać przed Armią Czerwoną, która brutalnie wkroczyła wtedy na Ziemię Warmińską. Czy można zrozumieć postępowanie sióstr katarzynek?
Pracowały na całej Warmii, w różnych domach zakonnych i w różnych miejscach: domach dziecka, szpitalach, ośrodkach opieki. Gdy żołnierze sowieccy zaczęli zajmować te ziemie, ludzie zaczęli się masowo ewakuować. Nie mogło być na tych ziemiach dzieci, które nie miały rodziców, chorych bez własnych rodzin czy najstarszych mieszkańców. Takich osób nie opuściły jednak siostry katarzynki. Mimo że były przez czerwonoarmistów bite, gwałcone, torturowane – na przykład w szpitalnej piwnicy, gdzie szukały schronienia wraz ze swymi podopiecznymi. Te, które zostały wtedy z pacjentami, były wielokrotnie wykorzystywane przez Sowietów. Niektóre więziono, a potem zesłano w głąb ZSRR. Pracowały w łagrach, zmarły z wycieńczenia. Siostra, która zorganizowała ewakuację dzieci – zgromadziła je w grupie na dworcu kolejowym, sama zaś poszła szukać dla nich wody i pożywienia. Żołnierz Armii Czerwonej zastrzelił ją, gdy tylko wyszła na zewnątrz. Były siostry, które zginęły wskutek ciągnięcia ich za samochodem po ulicach Kętrzyna. Po zajęciu Gdańska przez Sowietów pod koniec marca 1945 r. rozpoczęły się mordy, grabieże i gwałty na miejscowej ludności. Ofiarą napaści padły też siostry katarzynki, które znalazły się w mieście po przymusowej ewakuacji macierzystego domu w Braniewie. Jak podaje KAI, 58-letnia siostra Caritina Fahl, nauczycielka i ówczesna wikaria generalna Zgromadzenia, ze wszystkich sił starała się bronić młodsze siostry przed gwałtem. Została straszliwie pobita, zmarła po kilku dniach. Takie były ich losy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
