We Mszy św. wzięli udział przełożeni, wychowawcy świdnickiego seminarium, proboszczowie i wikariusze przyszłych diakonów, alumni oraz rodziny i ich przyjaciele. Po ewangelii rektor Wyższego Seminarium Duchownego, poprosił biskupa o udzielenie święceń diakonatu, zaświadczając o odpowiednim przygotowaniu kandydatów do tego urzędu. W homilii biskup świdnicki w słowach pouczenia wyjaśnił istotę posługiwania diakonów, która będzie polegała na pomocy prezbiterom w posłudze słowa, ołtarza i miłości.

Głoszenie Ewangelii

Pierwszym zadaniem diakona będzie głoszenie kazań i przekazywanie Bożej nauki wierzącym i niewierzącym. - Głosiciel Słowa wie, że będąc po stronie Boga, ma być zawsze po stronie człowieka. Głosiciel słowa ma być głosicielem o szczególnej, ewangelicznej empatii. Czuje do głębi, że każde słowo, które wypowiada, mówi prawdę o nim samym, że wzywa go do nawrócenia. Nie wystarczy bowiem głosić Ewangelię – trzeba głosić ją ewangelicznie, bez przemocy. W przepowiadaniu zawsze pozostają dwie wartości: miłość i prawda. Prawda podana bez miłości nie wyzwala. A może nawet zabić. Z kolei miłość bez prawdy jest jedynie atrapą miłości, jest po prostu oszustwem – ostrzegał biskup Marek.

Archiwum prywatne

Wojciech Pawlina usłyszał od bp Mendyka słowa: - Niech Bóg, który rozpoczął w tobie dobre dzieło, sam go dokona.

Ołtarz i służba bliźnim

Pasterz diecezji przypominał alumnom, że przyjmując święcenia diakonatu będą ściśle związani z ołtarzem. - Niech ofiara waszego życia złączy się z Ofiarą Tego, który dla nas zmartwychwstał i żyje. Niech bliskość Eucharystii przemienia waszego ducha, niech kształtuje waszą duchowość z Chrystusem. Bo właściwym działaniem Eucharystii jest przemiana człowieka w Boga – mówił biskup, który następnie dodał, że bycie diakonem wiąże się także z służbą bliźnim. - Bądźcie jak Jezus, sami bądźcie Jezusem dla innych. On nie traci sprzed oczu pojedynczego człowieka – tego wydziedziczonego, słabego, chromego. Tylko w relacjach z takim człowiekiem staniecie się w wielkimi pasterzami – bo to maluczcy czynią nas wielkimi pasterzami, w posłudze miłości – pouczał przyszłych diakonów hierarcha.

Nowi diakoni

Po homilii kandydaci złożyli przyrzeczenie posłuszeństwa biskupowi ordynariuszowi, życia w celibacie oraz codziennego odmawiania Liturgii Godzin. Podczas wspólnego śpiewu Litanii do Wszystkich świętych zebrani upraszali łaski Ducha Świętego dla nowych diakonów. Następnie poprzez włożenie rąk i modlitwę bp Mendyk włączył kandydatów w urząd diakonów. W czasie liturgicznej posługi diakoni używają właściwego sobie stroju, którym jest dalmatyka. Diakoni w ostatnim czasie przygotowywali się duchowo do przyjęcia święceń pierwszego stopnia podczas świętych ćwiczeń rekolekcyjnych.

Archiwum prywatne

Nowo wyświęceni diakoni wraz z biskupem i przełożonymi seminarium.

Święcenia diakonatu przyjęli:

:: Jarosław Biłozor (Dzierżoniów, par. pw. Królowej Różańca Świętego)

:: Emil Dudek (Piława Górna, par. pw. św. Marcina)

:: Wojciech Pawlina (Nowa Ruda, par. pw. św. Mikołaja)

:: Grzegorz Wołoch (Świebodzice, par. pw. św. Mikołaja)