To historyczne wydarzenie w dziejach wspólnoty parafialnej, jak i całej okolicy zgromadziło liczne grono duchowieństwa, zaproszonych gości i parafian.

Konsekracja kościoła

Wierni już na długo przed uroczystością gromadzili się na odświętnie udekorowanym placu kościelnym, gdzie wraz ze swoim duszpasterzem, ks. Jarosławem Szlenzakiem powitali przybyłego na Mszę św. konsekracyjną Księdza Biskupa staropolskim zwyczajem - chlebem i solą. Przedstawicielka parafian - Kazimiera Hatlapa prosząc Pasterza Kościoła o błogosławieństwo dla całej parafii podkreśliła, że bochen chleba jest wyrazem ich wiary, miłości i zawierzenia Matce Bożej. Biskup Ordynariusz wprowadzając zgromadzonych w dziejowe wydarzenie, jakim jest konsekracja kościoła, wyraził uznanie dla wielkich dokonać małej wspólnoty. Komentarze do Liturgii konsekracji przygotował i prowadził ks. Robert Żwirek.
Liturgia poświęcenia kościoła obejmuje m.in. święcenie wodą, namaszczenie, okadzenie oraz oświetlenie. Wpisują się one w obrzędy Eucharystii. Konsekracja kościoła to znak zamieszkania Boga pośród swojego ludu. Konsekracja kościoła należy do najpiękniejszych i najbardziej uroczystych celebracji w Kościele, dlatego z uwagą wsłuchujmy się w słowa i wpatrujmy w znaki, które wyrażają niewidzialną rzeczywistość łaski Bożej - zachęcał zgromadzonych ks. Żwirek.
- Gromadzimy się przed kościołem, którego drzwi są zamknięte. Ich otwarcie zostanie poprzedzone modlitwą, a po otwarciu Ksiądz Biskup jako Pasterz przejdzie przez próg świątyni. Takie przeżycie przypomina nam otwarcie Drzwi Świętych, jakie miało miejsce na początku Wielkiego Jubileuszu 2000-lecia Chrześcijaństwa, uświadamia nam, że dzień konsekracji kościoła to czas łaski, to wydarzenie, w którym Bóg hojnie otwiera przed swoim ludem zdroje miłosierdzia - wyjaśniał ks. Żwirek.
Po zaprezentowaniu historii przedstawiciele parafii - Tadeusz Tyrała i Elżbieta Koczy przekazali Księdzu Biskupowi kronikę dziejów budowy kościoła, po czym Pasterz naszej diecezji zgodnie z prastarym zwyczajem jako pierwszy przekroczył progi świątyni. Za nim do nowego, pięknego domu Bożego weszli wierni. Uroczystość swoją obecnością ubogacili druhowie OSP, panie z Koła Gospodyń Wiejskich, tutejsza orkiestra, przedstawiciele ruchów i organizacji kościelnych - panie z koła Żywego Różańca, młodzież oazowa, ministranci i lektorzy.

Z kart historii

Pyrzowice to nieduża miejscowość licząca ok. 550 mieszkańców. Od wielu stuleci należy do parafii św. Jakuba Apostoła w Sączowie. Odległość 4 km od kościoła parafialnego była sporym utrudnieniem dla ludzi chorych, starszych wiekiem, a także dzieci, aby uczestniczyć w życiu religijnym i liturgicznym parafii, dlatego też wierni z Pyrzowic podjęli w latach 80. starania o to, by w ich miejscowości stanęła kaplica katechetyczna, w której sprawowana byłaby Msza św. i nabożeństwa oraz katecheza dla dzieci i młodzieży. 8 września 1983 r. wpłynęły pierwsze ofiary od wiernych przeznaczone na budowę domu katechetycznego z kaplicą. Były to bardzo trudne lata dla Kościoła z powodu systemu komunistycznego walczącego otwarcie z religią. Po wielu zabiegach w różnych instytucjach mieszkańcy Pyrzowic wywalczyli sobie prawo, by powstał tutaj kościół. Proboszczem wówczas w parafii Sączów był ks. Jan Wacławiak, który patronował poczynaniom wiernych z Pyrzowic starającym się o zezwolenie na budowę kościoła. Plac pod budowę świątyni wykupił od właścicieli i ofiarował na ten cel Ryszard Usarek. Dopiero na początku 1986 r. otrzymano zezwolenie od władz państwowych na budowę nowego kościoła w Pyrzowicach. Z grona mieszkańców wybrano osoby, które z całym poświęceniem zajęły się realizowaniem wielkiego dzieła budowy. Powołano Komitet kościelny z Wiktorem Sokoła i Piotrem Twardochem na czele, którzy wraz z innymi mieszkańcami zajęli się przygotowaniem dokumentów, gromadzeniem funduszy i materiałów na budowę kościoła.
Projekt kościoła i plan całego obiektu opracował architekt mgr inż. Adam Czekiert. Dużą rolę w tym dziele miał także ks. prał Zdzisław Hatlapa, rodak z Pyrzowic, który nie szczędził czasu, ofiar i fachowej porady. Wiosną 1986 r. ruszyły pierwsze prace ziemne, które zmobilizowały mieszkańców Pyrzowic do zaangażowania i ofiarnej pracy. Latem rozpoczęły się pierwsze prace murarskie przy wznoszeniu domu Bożego.
Z racji wizytacji kanonicznej parafii Sączów, 26 maja 1987 r. bp Miłosław Kołodziejczyk odwiedził Pyrzowice i odprawił na placu budującego się kościoła pierwszą historyczną Eucharystię. Z kolei bp Stanisław Nowak, ordynariusz częstochowski 20 września 1987 r. dokonał uroczystego wmurowania aktu erekcyjnego i pamiątkowej tablicy poświęconej na Jasnej Górze przez Ojca Świętego Jana Pawła II w czasie jego III Pielgrzymki do Ojczyzny. W budującym się kościele 24 grudnia 1987 r. została odprawiona pierwsza Pasterka. Od 1992 r. przez kolejne lata trwały prace mające na celu jak najszybsze ukończenie budowy. Wszystkie prace budowlane zostały zakończone 20 października 1994 r. Przez kolejne 2 lata trwały prace nad wystrojem wnętrza i uposażenia kościoła. 2 czerwca1996 r. uroczystość odpustową celebrował bp Piotr Skucha, który poświęcił wówczas nowe tabernakulum, monumentalny krzyż w prezbiterium, obrazy, stacje drogi krzyżowej, żyrandol oraz paramenty liturgiczne.
- Od jesieni 2007 r. do wiosny 2008 r. kościół został uposażony w piękne witraże nadające modlitewny nastrój tej świątyni. Dzięki ofiarności i zaangażowaniu parafian z Pyrzowic ich poczuciu wiary i potrzeby Chrystusa w codziennym życiu, a także dzięki naszemu proboszczowi, ks. Jarosławowi Szlenzakowi, który od 16 lat trudzi się razem z nami kościół w Pyrzowicach stał się faktem historycznym. Uroczystość konsekracji świątyni jest zwieńczeniem trudów kapłanów tutaj pracujących oraz mieszkańców przy wznoszeniu nowego domu Bożego - zaznaczał mieszkaniec Pyrzowic, Tadeusz Tyrała.

Będzie nowa parafia

-Ten kościół jest znakiem głębokiej wiary ludu tej ziemi, wyrazem silnej woli ludzi, którzy zapragnęli mieć Chrystusa pomiędzy swymi domostwami - podkreślał Biskup Ordynariusz przypomniał także Dekalog, który winien stać się priorytetem w naszym życiu. Na zakończenie uroczystości przemówił Ksiądz Proboszcz, który podziękował Ojcu Diecezji za obrzęd konsekracji, pełne mocy słowo Boże i Eucharystię. Wyraził też szczególną wdzięczność swoim parafianom za bezinteresowne włączanie się w prace budowy i wykańczania wnętrza świątyni. - W tej miejscowości dokonały się rzeczy wielkie. Wierni zjednoczyli się wokół Chrystusa. Jestem wdzięczny i pełen uznania dla Waszego Proboszcza oraz wszystkich parafian za to, że potrafiliście się zmobilizować i wśród Waszych domostw stanął dom Boży. Jestem przekonany, że w niedługim czasie powstanie tutaj odrębna placówka duszpasterska - zapowiedział Biskup Ordynariusz.
Biskup sosnowiecki wyniósł do godności kanonika kapituły jaworznickiej zakończyły uroczystość. Wierni wrócili do swoich domów z przekonaniem, że przygotowali Bogu godne mieszkanie.