Reklama

Pragnę płakać w Twym pobliżu...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Jak każdego roku w okresie Wielkiego Postu przemierzamy stacje Drogi Krzyżowej, rozpamiętując mękę i śmierć Pana Jezusa. Towarzyszymy Mu od chwili osądzenia przez Piłata. Z bólem patrzymy na kolejne upadki pod krzyżem. Ileż dalibyśmy, by móc znaleźć się na miejscu Szymona z Cyreny i choć trochę ulżyć Panu w tej drodze. Wreszcie z bezradnością i rozpaczą słuchamy ostatnich słów Chrystusa na krzyżu. A potem, potem jest stacja trzynasta, gdy okrwawione, nieludzko skatowane i martwe już ciało Pana Jezusa zostaje zdjęte z krzyża i złożone w ramiona Jego Matki. Ewangeliści nie opowiadają o tym wydarzeniu, ani o przeżyciach Marii w tej chwili, jakby chcieli milczeniem uszanować Jej ból, Jej myśli i wspomnienia, lub po prostu uznając, że nie potrafią tego wyrazić. Obraz Piety, czyli Matki Bożej z ciałem Syna utrwaliła wielowiekowa pobożność. Zazwyczaj twarz Matki przepełniona jest ogromnym cierpieniem i przez nie postarzona. Jest jednak i inna, bodaj najsłynniejsza na świecie, Pieta... Nie wiem dlaczego, ale właśnie jej obraz pojawia się zawsze w moich myślach, podczas nabożeństwa Drogi Krzyżowej.
Zaraz na prawo od głównego wejścia do Bazyliki św. Piotra w Watykanie, znajduje się niewielka wnęka, oddzielona od zwiedzających grubą, pancerną szybą, a w niej rzeźba, która od setek już lat zachwyca swoim niepowtarzalnym pięknem. Przedstawiono w niej scenę opłakiwania, czyli chwilę, która mogła mieć miejsce między opisanymi w Nowym Testamencie - zdjęciem z krzyża a złożeniem do grobu. Wykonana przez genialnego artystę włoskiego renesansu Michała Anioła Pieta jest inna, ale właśnie przez tę odmienność chwyta za serca, powoduje zamyślenie i niezwykłe wzruszenie.
Wykonane w białym marmurze z Carrary, naturalnych ludzkich rozmiarów postacie Matki i Syna, sportretowano w jednym z najtragiczniejszych momentów Ich wspólnej historii. Oto wypełniło się posłannictwo Marii i tak, jak niegdyś Boskie Dzieciątko w betlejemskiej stajence, teraz przytula do piersi ukochane lecz już martwe ciało Syna, przed chwilą zdjęte z hańbiącego drzewa krzyża. Mimo ogromnego tragizmu sceny, twarze obydwu postaci są nieskończenie spokojne. Twarz Jezusa, któremu przecież zadano tak straszliwe cierpienie i twarz Matki, która na mękę ukochanego dziecka musiała patrzeć, są idealnie piękne, uderzająco spokojne i bardzo ludzkie. Maria, mimo iż jej postać jest bardzo delikatna, krucha i wiotka, silnie prawą dłonią podtrzymuje drogie ciało Syna, które spoczywa na Jej kolanach, jeszcze nie stężałe po śmierci, miękko układające się, jakby przytulało się do Tej, która Go nosiła. Twarz Jezusa jest, jakby pogrążona w głębokim śnie, nie wykrzywiona grymasem bólu, już na wieki spokojna. Jego posłannictwo się wypełniło: oddał życie, aby zbawić człowieka i wrócił do swego Niebieskiego Ojca.
Głowa Madonny lekko pochyla się w dół, a oczy patrzą na Syna. Wszyscy oglądający rzeźbę mimowolnie podążają za Jej wzrokiem i niemal fizycznie odczuwają, jak okrutnym ciężarem jest ciało Syna na jej kolanach. Warto zwrócić uwagę, że twarz Marii jest młoda i podkreślona bielą marmuru, niezwykle czysta i niewinna. Nie dziwi to, gdy uświadomimy sobie, że przecież Maria była do końca życia taka sama, jak w chwili, gdy odpowiedziała Archaniołowi swoje „Fiat”. Nie postarzała się, ponieważ była niedostępna dla grzechu, a to on postarza. Specyficznego i niepowtarzalnego wyrazu dodają rzeźbie bogate draperie szat matki, które układają się w kierunku Jej rąk. Tak więc widz, nawet skupiając swą uwagę na szatach, musi podążyć wzrokiem ku rękom Matki podtrzymującym ciało Syna. Delikatną głowę Madonny, pochyla jeszcze bardziej w dół o wiele dla niej za ciężka chusta, którą przykryła włosy.
Przedstawienie sceny opłakiwania w taki sposób było niezwykłe nawet na czasy renesansu. Nikt wcześniej nie zespolił w jednej rzeźbie dwóch postaci naturalnej wielkości, nikt też nawet i później nie odważył się ułożyć ciała dorosłego mężczyzny na kolanach kobiety. Jednocześnie okazało się, że spokój w obliczu wydarzeń nieodwracalnych może być bardziej wymowny, niż pełen ekspresji ból i cierpienie.
Każdego roku przed Pietą zatrzymują się miliony odwiedzających Bazylikę. Jeszcze do lat siedemdziesiątych rzeźbę można było podziwiać bez żadnych zabezpieczeń. Niestety, stała się ona celem ataku szaleńca, który rzucił się na nią z młotkiem i zanim zdołano go powstrzymać okaleczył twarz Marii, a także zgruchotał jej lewą dłoń. Od tamtej pory, po wykonanej rekonstrukcji, oddzielono ją szyba od zwiedzających.
Dziękuję Bogu, że sama miałam szczęście widzieć Pietę kilkakrotnie i zawsze była ona powodem mego wielkiego wzruszenia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Duch Święty jest światłem, które rozjaśnia ludzkie mroki

2025-05-21 08:48

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Działanie Ducha Świętego w Kościele jest wielostronne. Nie sposób go wyliczyć ani nawet sobie wyobrazić. Próbuje to robić teologia, lecz bez większych sukcesów. Odkrywają je natomiast dusze mistyczne. Uczą one, że działanie Ducha Świętego polega najpierw na usuwaniu wszelkich ograniczeń w myśleniu wierzących.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie».
CZYTAJ DALEJ

Karol Nawrocki wziął udział w Mszy św. w Piekarach Śląskich

2025-05-24 21:53

[ TEMATY ]

Bazylika

Piekary Śląskie

pomnik św. Jana Pawła II

Karol Nawrocki

Matka Boska Piekarska

PAP

Karol Nawrocki w bazylice w Piekarach Śląskich

Karol Nawrocki w bazylice w Piekarach Śląskich

Obywatelski kandydat na prezydenta Karol Nawrocki wziął w sobotę wieczorem udział w mszy św. w bazylice w Piekarach Śląskich. Nawrocki złożył też wieńce pod obrazem Matki Boskiej Piekarskiej w bazylice oraz przed pobliskim pomnikiem św. Jana Pawła II.

W niedzielę do Piekar Śląskich dotrze coroczna majowa pielgrzymka mężczyzn, będąca jednym z głównych wydarzeń religijnych na Górnym Śląsku. Nawrocki w tym czasie ma być na "Wielkim Marszu za Polską" w Warszawie.
CZYTAJ DALEJ

Majówka u Boromeuszek z "Bolesławem Chrobrym"

2025-05-25 21:09

ks. Łukasz Romańczuk

Inscenizacja koronacji Bolesława Chrobrego

Inscenizacja koronacji Bolesława Chrobrego

Do wspólnego świętowania niedzieli zaprosiły siostry Boromeuszki z Trzebnicy, które otworzyły swoje ogrody. Tym razem wydarzenie odbywało się w duchu świętowania Tysiąclecia Korony Polskiej.

-Ogrody, w których się znajdujemy, średniowieczne ogrody klasztorne pełniły nie tylko funkcje ozdobne. Uprawiano tutaj zioła lecznicze, warzywa, winorośl, a także były tu stawy rybne które były ważnym źródłem białka w czasie Wielkiego Postu i w ogóle postu. A jakie ryby hodowano w stawach? Karpie, pstrągi i liny - mówili prowadzący to wydarzenie, dodając: - A wśród ulubionych rozrywek średniowiecza były oczywiście turnieje rycerskie, gra w bule, taniec i śpiew przy akompaniamencie lutni, szałamaj i fideli.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję