Pamięć o patronie

Parafia posiada relikwie św. Wojciecha i zabytkową monstrancję, w której figura Świętego podtrzymuje glorię. Duchowo i poprzez prace remontowe, wspólnota przygotowywała się do ogólnopolskich obchodów 1000-lecia męczeńskiej śmierci św. Wojciecha. Wówczas na ołtarzu polowym obok świątyni stanęła figura patrona, a tysiące wiernych przybyłych także w pielgrzymkach i setki kapłanów uczestniczyło w milenijnych uroczystościach.
W kościele na bocznej ścianie jest obraz przedstawiający Świętego. Odpust główny jest obchodzony 23 kwietnia, we wspomnienie św. Wojciecha. Jako druga patronka jest w parafii czczona Matka Boża Różańcowa, zaś w kaplicy w Widuchowie - Matka Boża Anielska.
„Wdzięczni Bogu za dotychczasowe łaski staramy się, aby nasza parafia była żywą cząstką diecezji. Ufamy, że pomoże nam w tym nawiedzenie Maryi w Jasnogórskiej Ikonie” - mówi ks. prob. Ryszard Majkowski.

Z dziejów kościoła i parafii

Nazwa wioski pochodzi od herbu Janina wyobrażającego dużą tarczę rycerską. W 1154 r. Henryk, książę sandomierski, syn Bolesława Krzywoustego wybudował w Zagości kościół i szpital, który oddał templariuszom. Wśród wiosek stanowiących uposażenie szpitala w Zagości wymieniana jest Janina. Zakonnicy z Zagości, dostrzegając zbyt wielkie odległości do świątyni, wybudowali kościół w Janinie.
„Katalog duchowieństwa i parafii w diecezji kieleckiej” (1999) podaje, iż parafia powstała prawdopodobnie w XII wieku, wydzielona (przynajmniej częściowo) z parafii Gnojno i Stopnica. Ze źródeł parafialnych wynika, iż w zapiskach kronik polskich w Watykanie jest informacja, że w 1326 r. w Janinie był kościół, a funkcję plebana sprawował ks. Dawid. Liber Beneficjorum Długosza podaje, że przy kościele w Janinie był szpital dla chorych i starców oraz szkoła.
Pierwotny, drewniany kościół wraz z plebanią i zabudowaniami oraz kilka okolicznych wiosek spalili w 1655 r. Kozacy. Przez 88 lat Janina nie miała kościoła. Odbudowany ok. 1679 r., po kolejnym pożarze restaurowany ponownie, został konsekrowany 7 listopada 1743 r. przez bp. M. Kunickiego. Patronowali mu św. Wojciech i Najświętsza Maryja Panna. Z czasem zaistniała konieczność budowy nowej świątyni. W 1819 r. ks. Franciszek Stefaniak, proboszcz w Janinie, otrzymał pozwolenie na poświęcenie kamienia węgielnego pod nowy kościół. Wzniesiono go w 1822 r. staraniem Marcina Badeniego, wojewody i ministra kolatora tej parafii. Kościół konsekrował bp Augustyn Łosiński w 1913 r. Jest on murowany, o klasycystycznej harmonijnej sylwetce. W ołtarzu głównym - klasycystycznym znajduje się późnobarokowy krucyfiks z XVIII wieku, w ołtarzach bocznych Pieta i figura Jezusa z otwartym sercem, w bocznych ścianach - obrazy patronów parafii.

Wspólna troska

Ks. prob. Ryszarda Majkowskiego w pracy duszpasterskiej wspierają prefekt ks. Mariusz Rozin oraz katechetki Janina Kasza i Renata Dufaj. Ksiądz Prefekt opiekuje się ministrantami i chórkiem młodzieżowym oraz bierzmowaną młodzieżą, a w przygotowanie dzieci do I Komunii św. w pełni zaangażowani są rodzice.
W parafii jest 6 kół różańcowych, Grono Przyjaciół WSD. Dzieci uczą się w szkołach podstawowych w Kołaczkowicach, Strzałkowie, Widuchowie oraz w gimnazjum w Podgaju. Regularnie przygotowują liturgię Słowa Bożego i śpiew psalmów.
Od kilku lat w Wielkim Poście odbywa się parafialna Droga Krzyżowa, która rozpoczyna się w różnych miejscowościach, a kończy w kościele. Tradycją parafii są dożynki z okazałymi wieńcami oraz modlitwa za zmarłych na cmentarzu nie tylko we Wszystkich Świętych i Zaduszki, ale i w drugą niedzielę lipca. Proboszcz podkreśla dobrą współpracę z jednostkami OSP, licznie obecnymi przy Grobie Pańskim, w procesjach na Boże Ciało, w święto Królowej Polski i św. Floriana.

Zapach truskawkowych pól

Głównie uprawą truskawek oraz ogórków trudnią się okoliczni mieszkańcy. „W czerwcu truskawkami pachnie w całej okolicy” - mówi Ksiądz Proboszcz przywołując uroki lata, które doceniają także przyjezdni z miast stawiający domki letniskowe.
Niektórzy mieszkańcy pracują w niedalekim Busku, ostatnio wielu wyjechało do pracy w różnych krajach Europy. W Kołaczkowicach jest Zakład Pracy Chronionej dający zatrudnienie grupie osób z parafii (i pomagający w niektórych pracach dekoracyjnych w kościele). Godna podziwu, zdaniem Proboszcza, jest dbałość rodzin parafii o czystość i kwiaty w kościele.
Wspólnota liczy 2645 osób, w ciągu 10 lat zmarło o 224 osoby więcej niż się urodziło. Wyludniają się więc parafialne wioski: Janina, Kołaczkowice, Kotki, Ruczynów, Służów, Strzałków, Szczytniki, Skarysławice, Zaborze i Widuchowa.

Ludzie pomagają

Ofiarami i umiejętnościami ludzie pomagają w utrzymaniu kaplicy, cmentarza, plebanii, wikariatu, tak aby z każdym rokiem coś ulepszyć czy upiększyć. W kościele jest nowy ołtarz i ambona, nowa posadzka i nagłośnienie, napęd elektryczny dzwonów i chodnik z kostki brukowej wokół. Ostatnie lata to remont generalny organów, budowa kapliczki Chrystusa Zmartwychwstałego i kontynuowane układanie nowych alejek na cmentarzu. W mieszkaniach w organistówce przygotowano salkę dla ministrantów i młodzieży, tam też odbywa się duszpasterskie przygotowanie przyszłych małżonków.
Parafianie są związani z XVIII-wieczną kaplicą w Widuchowie. I tam odbył się remont - są nowe drzwi, okna, posadzka i meble w zakrystii, ale, jak mówi Proboszcz „to szczególne miejsce wymaga jeszcze wiele troski”.