Reklama

Nie można o nim zapomnieć

Niedziela przemyska 49/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W tym roku mija 70 lat od śmierci świątobliwego ks. Michała Hucińskiego, pierwszego proboszcza z Lutowisk. Znam go jedynie z opowiadań mojego taty - ks. Michał był jego wujkiem. Początkowo jednak opowieści te nie budziły we mnie głębszego zainteresowania. Odżyły dopiero po wielu latach. Jedyną pozostałą po nim w naszej rodzinie pamiątką była stara gazeta, w której opisane było życie „Księdza Wujka”, jak go nazywaliśmy. Tato powierzył ją do przechowania mojemu bratu Edziowi, jako najbardziej pobożnemu i najgodniejszemu z nas. W miarę mojego wdrażania się w życie zakonne w Zgromadzeniu Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi narastała we mnie chęć poznania „Księdza Wujka”. Niepokojona Bożym przynagleniem rozpoczęłam poszukiwania. Udało mi się zebrać: dużą ilość listów, artykuły pisane do gazet, zdjęcia, krótkie refleksje, dokumenty nominacji, obrazek św. Stanisława Męczennika wydany nakładem ks. Hucińskiego, wyniki egzaminów teologicznych, relacje z obrad i wizytacji. Każde nowe odkrycie pomnażało mój zachwyt tym wspaniałym przodkiem oraz rodziło podziw dla Bożej mocy i pokornej współpracy ks. Michała z darami łaski.
Jestem wdzięczna Bogu, iż pozwolił mi dokonać tych wspaniałych odkryć, poznałam bowiem nowego Przyjaciela i Orędownika, zarówno mojego i mojej Rodziny, jak i wszystkich potrzebujących jego pomocy.
Ks. Michał Huciński już jako mały chłopiec marzył o tym, by zostać kapłanem; dorastając wiedział, że nie będzie to łatwe. Urodził się bowiem w ubogiej i prostej rodzinie, w bardzo małej i biednej wiosce - Hucisku Nienadowskim, 29 września 1870 r. Nadzieja złożona w Bogu nie zawiodła: 15 lipca 1896 r. otrzymał święcenia kapłańskie. 30 listopada 1905 r. został posłany do Lutowisk - małego miasteczka położonego w Bieszczadach, zamieszkiwanego przez ludność polską, żydowską i ukraińską. Nie było tam ani parafii, ani kościoła. Pracę rozpoczął więc od poszukiwania swoich przyszłych parafian - zagubionych, pozostawionych bez opieki Polaków, narażonych na zmianę obrządku i zobojętnienie wobec religii. Pierwszym widocznym aktem jego działalności było wybudowanie „Domu Katolickiego”, gdzie gromadził polskich parafian. Drugim ogromnym dziełem, którego się podjął, było wybudowanie kościoła dla wiernych obrządku łacińskiego. Nie posiadał żadnych zasobów materialnych, nie miał nic, oprócz upatrzonego już miejsca na budowę świątyni. Właścicielem tego kawałka ziemi była rodzina żydowska, która o sprzedaży nie chciała nawet rozmawiać. Ks. Michał zaufał pomocy z góry: Raz wracając w nocy ze stacji kolejowej z Ustrzyk, na wybranym przez siebie miejscu zakopał medalik Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej i św. Benedykta. Wiara żywa, przenosząca góry zrobiła swoje. Zaraz na drugi dzień zgłasza się właścicielka gruntu, Żydówka i ofiaruje go na sprzedaż.
Ponieważ nic nie miał, rozpoczął wędrowanie po kweście. Ofiary zbierał osobiście, ale prowadził także szeroką korespondencję, z prośbami o datki na kościół. Z ofiar, które napływały ze wszystkich stron, wybudował piękną, gotycką świątynię, przy której na równi z innymi ciężko pracował. Radość ta jednak nie trwała długo. Front wojenny przechodzący przez Lutowiska nie oszczędził zbudowanego z takim trudem kościoła. Ksiądz Proboszcz zaś, aresztowany przez Rosjan, znalazł się w więzieniu we Lwowie. Po uwolnieniu, mimo znacznego osłabienia po przebytym tyfusie, ks. Michał zabrał się do odbudowy zniszczonego kościoła. Znów pisał i prosił o pomoc, która znacznie rzadziej, ale ciągle przychodziła. Ufał w pomoc Bożą i doczekał się tego, że Najświętszy Sakrament zamieszkał znów w pięknej świątyni. W 1931 r. ks. Michała spotkał zaszczyt i bardzo miła niespodzianka. Został mianowany podkomorzym Ojca Świętego i otrzymał od niego piękny dar: czerwony ornat dla lutowiskiego kościoła.
Wyniszczony nieustannym wysiłkiem, często głodny, zmęczony, podupadał znacznie na siłach. 8 stycznia 1936 r. oddał Bogu swą piękną duszę.
Ks. Michał Huciński był gorliwym kapłanem, świadkiem głębokiej wiary, którą emanował, przekazując ją i zarażając nią każdego człowieka. Nawet Żydzi, urzeczeni mocą i intensywnością tej wiary i gorliwej modlitwy, przychodzili, by prosić o pomoc. Ks. Huciński zawsze im jej udzielał. Jego pobożność była poparta świadectwem życia. Często można było spotkać ks. Michała zatopionego w modlitwie. Był charyzmatykiem Bożej woli. Uważał siebie za posłuszne narzędzie, którego zadaniem jest wiernie odpowiadać na natchnienia Boże. Uniżony we wszystkim, ale wielki i mocny, potrafił odkryć artyzm pokory, który go uszlachetniał i czynił niezwykłym w całej zwyczajności. Ubogacony ubóstwem, dla siebie nie chciał nic i prawie nic nie posiadał, ciągle za to myślał o potrzebach innych. Wszystkim tym, co otrzymywał, dzielił się z innymi, zawsze wspierał potrzebujących; myślał przede wszystkim o biednych dzieciach i licznych rodzinach. Z pomocą śpieszył też do swojej rodzinnej miejscowości - Huciska Nienadowskiego.
Kochał swoją Ojczyznę i wiernie jej służył. Ważnym celem jego życia było umacnianie Polaków w przywiązaniu do własnych korzeni, tradycji, wiary ojców. Był przy tym otwarty na każdego człowieka - Rosjanina, Ukraińca czy Żyda. Potrafił wprowadzać w parafii klimat serdeczności, tolerancji, szacunku, wzajemnej pomocy. Nierozłączną jego towarzyszką była pogoda ducha. W towarzystwie był inicjatorem dobrych, budujących rozmów i zdrowego humoru.
Ks. Michał Huciński był niezwykły, bo potrafił zwykłe, proste i szare życie kapłana przemienić w cudowny dar z siebie dla Boga i dla ludzi. Żył tylko 66 lat, ale lata te potrafił owocnie i obficie wypełnić. Upatrzony przez Boga w prostej rodzinie, w małej i ubogiej wiosce, zrozumiał cel swojej życiowej misji. Odpowiedziawszy gorącym sercem na Boże wezwanie, zaprzyjaźnił się z Jezusem, zatopił się w Nim, a umiłowawszy swoje powołanie kapłańskie głosił Jego naukę świadectwem swojego świątobliwego życia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Świdnica. Projekt RESET – wakacyjne rekolekcje dla chłopaków

2025-06-18 16:28

[ TEMATY ]

Świdnica

rekolekcje powołaniowe

wsd świdnica

Materiały organizatorów

Inspiracją rekolekcji są postacie św. Tomasza, Nikodema i Samarytanki – ludzie, których słabość stała się drogą do spotkania z Bogiem.

Inspiracją rekolekcji są postacie św. Tomasza, Nikodema i Samarytanki – ludzie, których słabość stała się drogą do spotkania z Bogiem.

Wakacje to nie tylko czas odpoczynku, ale i szansa na coś więcej – na zatrzymanie się i złapanie duchowego oddechu. Jeśli zdałeś do 8 klasy i masz do 25 lat i jesteś gotów na małą przygodę z Bogiem, drugim człowiekiem i... samym sobą – to Świdnickie Seminarium Duchowne zaprasza Cię na rekolekcje inne niż wszystkie.

Od 7 do 11 lipca w murach seminarium odbędzie się wyjątkowy czas pod hasłem „Reset – nowy start”. To propozycja dla tych, którzy chcą czegoś więcej niż scrollowania telefonu. Chcesz sprawdzić, kim jesteś, kiedy wyłączysz autopilota? Chcesz usłyszeć, że nie musisz być ideałem, by zacząć iść za Tym, który zna twoje serce? Ta propozycja jest dla Ciebie.
CZYTAJ DALEJ

Boże Ciało - uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

[ TEMATY ]

Boże Ciało

Bożena Sztajner

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, Boże Ciało jest jednym z głównych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Choć świadomość niezwykłego cudu przemiany konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Ciało i Krew Chrystusa towarzyszyła wiernym od początku chrześcijaństwa, jednak trzeba było czekać aż dziesięć stuleci zanim zewnętrzne przejawy tego kultu powstały i zadomowiły się w Kościele katolickim.

Początek tradycji obchodzenia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. U progu tego stulecia – na Soborze Laterańskim IV (1215) - w Kościele katolickim przyjęto dogmat o transsubstancjacji, czyli przemianie substancji chleba i wina, w ciało i krew Chrystusa z zachowaniem ich naturalnych przypadłości takich jak smak, wygląd, forma itp. Wiązało się to z coraz mocniejszymi wpływami filozofii greckiej oraz tradycji scholastycznej w teologii Kościoła zachodniego.
CZYTAJ DALEJ

W Toruniu ruszył proces emerytki, która skrytykowała Jerzego Owsiaka

2025-06-18 22:24

[ TEMATY ]

Owsiak Jerzy

Autorstwa Ralf Lotys (Sicherlich)/commons.wikimedia.org

Jerzy Owsiak

Jerzy Owsiak

W Sądzie Rejonowym w Toruniu miała miejsce pierwsza rozprawa w procesie emerytki, która skrytykowała w komentarzu na Facebooku niejasności finansowe związane z działalnością Jerzego Owsiaka - informuje Ordo Iuris.

Sprawa dotyczy 66-letniej emerytki z Torunia, która w styczniu tego roku w komentarzu na Facebooku skrytykowała niejasności finansowe wokół prezesa Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Dwa dni później, 15 stycznia o godz. 6:25, kobieta została zatrzymana w swoim mieszkaniu przez funkcjonariuszy Komendy Miejskiej Policji w Toruniu i doprowadzona na komendę, gdzie przedstawiono jej zarzut popełnienia przestępstw: publicznego nawoływania do popełnienia zbrodni oraz kierowania gróźb karalnych wobec Jerzego Owsiaka. Wobec emerytki zastosowano środki zapobiegawcze w postaci poręczenia majątkowego, zakazu opuszczania kraju oraz dozoru Policji (polegającego na obowiązku stawiennictwa na komisariacie trzy razy w tygodniu), zakazu kontaktu z Jerzym Owsiakiem i zbliżania się do niego na mniej niż 100 m, jak również zakazu publicznego wypowiadania się o okolicznościach dotyczących czynów będących przedmiotem postępowania.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję