Święta Jadwiga Śląska stała się patronką kościoła parafii Sufczyna za sprawą Wincenty i Leonarda Tarnawskich, którzy w latach 1901-1903 wybudowali na swoich gruntach kaplicę dworską. Za patronkę świątyni obrali św. Jadwigę, która była również patronką ich córki. Po ukończeniu budowy, 16 października 1903 r. bp Sebastian Pelczar poświęcił kaplicę, która stała się kościołem dojazdowym należącym do parafii w Birczy. Po II wojnie światowej mieszkańcy doposażyli kaplicę i starali się o utworzenie parafii. W 1958 r. bp Barda wydał dekret o utworzeniu parafii w Sufczynie, ale ze względu na sprzeciwy władz komunistycznych nie doszło do jego realizacji. W 1970 r. bp Ignacy Tokarczuk erygował ją, wydzielając z parafii w Birczy. Od tego czasu mieszkańcy Brzuski, Jasienicy i Sufczyny zaczęli rozbudowę świątyni i budowę plebanii. Prace budowlane prowadzono nielegalnie, wieczorami i nocami, w tajemnicy przed władzami, które nie chciały wydać odpowiednich pozwoleń. Milicjanci z Birczy i Przemyśla wielokrotnie plombowali budowę, nakładali wysokie mandaty, straszyli więzieniem oraz przesłuchiwali proboszcza ks. Jana Wieteszkę i parafian. W chwilach trudnych, chwilach zwątpienia z pomocą przychodziła św. Jadwiga - patronka budujących się kościołów. Dzięki ofiarności i zaangażowaniu ludzi oraz kolejnych proboszczów - księży: Franciszka Sirego, Jana Wieteszki i Antoniego Obłozy nasza świątynia jest ładna i zadbana.
Święta jest patronką kościoła w Sufczynie od ponad 100 lat, ale nasza wiedza na Jej temat była dotychczas zbyt skromna; szczególną czcią otaczaliśmy Ją tylko przy okazji odpustu parafialnego. W tym roku Rada Duszpasterska wyszła z inicjatywą sprowadzenia do kościoła relikwii Świętej i ożywienia Jej kultu. Obecny proboszcz ks. dr Kazimierz Pacyniak wystosował prośbę do proboszcza parafii św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy o przekazanie Relikwii, która to prośba została rozpatrzona pozytywnie. 17 września br. Oaza Dzieci Bożych przygotowała program słowno-muzyczny ilustrowany pokazem multimedialnym „Św. Jadwiga Śląska uczy nas miłości do Boga i ludzi”, który przybliżył wszystkim postać Świętej, a równocześnie był pierwszym etapem przygotowań do przyjęcia przez parafię Relikwii. 7 października br., po Mszy św. 65 pielgrzymów z Jasienicy, Brzuski, Sufczyny i Huty Brzuskiej wyruszyło na dwudniową pielgrzymkę do Trzebnicy po Relikwie. Pielgrzymi podążając śladami św. Jadwigi odwiedzili zamek w Brzegu, klasztor w Lubiążu (tu pochowanych jest troje dzieci Jadwigi), Legnickie Pole (miejsce, gdzie poległ syn Henryk Pobożny w bitwie z Mongołami w 1241 r.). Korzystając z gościnności sióstr Boromeuszek pielgrzymi spędzili noc w klasztorze. Najważniejszym punktem pielgrzymki było zwiedzanie klasztoru, w którym ostatnie lata swojego życia spędziła Jadwiga i kościoła św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy, gdzie została pochowana. Podczas uroczystej Mszy św., którą odprawił kustosz sanktuarium ks. prof. Antoni Kiełbasa, przekazano nam Relikwie, z którymi wróciliśmy do Sufczyny. Otrzymane relikwie to fragment kości z ramienia Świętej, potwierdzony certyfikatem autentyczności. Ma ona nam przypominać, że do ludzi powinniśmy podchodzić życzliwie, z otwartą dłonią, nigdy z zaciśniętą pięścią i tak jak Jadwiga pomocną dłoń wyciągać do wszystkich potrzebujących.
Ucałowanie Relikwii przez wszystkich parafian, odbyło się 16 października br. podczas Mszy odpustowej, którą odprawił ks. Antoni Obłoza, były proboszcz.
Dziękujemy Bogu za dar posiadania relikwii Patronki, dzięki temu będzie ona bliżej nas. Wydarzenie to zapadło głęboko w naszych sercach. Szesnastego dnia każdego miesiąca będziemy obchodzić „Dzień Jadwiżański”, aby oddawać cześć tej wyjątkowej Świętej, aby szerzyć Jej kult, aby starać się żyć Jej przykładem. Mamy ten zaszczyt, że jesteśmy 96 parafią, która Relikwie posiada. Wszystkich kościołów i kaplic pod wezwaniem św. Jadwigi Śląskiej w Polsce i na świecie łącznie jest 309, w diecezji przemyskiej tylko dwa: w Sufczynie i Hurku. Posiadanie relikwii Świętej to wyróżnienie, ale wyróżnienie, które zobowiązuje do życia przykładem św. Jadwigi, do głębszego umiłowania Boga i bliźniego.

Św. Jadwiga urodziła się ok. 1178 r. Pochodziła z bogatej i wysoko postawionej w hierarchii społecznej niemieckiej rodziny Andechs z Bawarii. Około 1190 r. przybyła na Śląsk i została żoną księcia Henryka, zwanego później Brodatym. U boku tego wybitnego księcia, mądrego polityka i dobrego gospodarza żyła i działała Jadwiga, jako matka siedmiorga dzieci i prawdziwa opiekunka ludu śląskiego. Zapisała ona w swoim sercu słowa Mistrza: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny”. Wspierała więc biednych, opiekowała się chorymi, głodnymi, wdowami i sierotami. Przejawem troski Jadwigi o człowieka była stała opieka nad więźniami. Wypraszała u męża darowanie kary tym wszystkim, którzy dobrowolnie zechcą pracować przy budowie kościołów i klasztorów. Szczególne zrozumienie i miłość okazywała trędowatym, których doglądała osobiście nie brzydząc się i nie bojąc zarażenia. Była współfundatorką wielu kościołów, klasztorów, szpitali i przytułków, hojnie wspomagała instytucje już istniejące. Jadwiga oprócz uczynków miłosierdzia zadziwiała wszystkich swoją pobożnością. Ostatnie lata swojego życia spędziła w klasztorze Cystersek w Trzebnicy. Zmarła w opinii świętości 14 października 1243 r., 16 października pochowano ją w kościele klasztornym w Trzebnicy. 26 marca 1267 r. papież Klemens IV ogłosił ją świętą. Św. Jadwiga Śląska czczona jest jako patronka: Śląska i Polski, chrześcijańskich małżeństw, pojednania i twórczej współpracy między narodami, budujących się kościołów, ubogich i więźniów oraz dnia wyboru Papieża Jana Pawła II.
(ER)