Reklama

Zmartwychwstały Jezus dawcą pokoju

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Św. Jan Ewangelista relacjonuje: „Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam, gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed
Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: „Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał, im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana” (J 20, 19-20).
W każdej Mszy św. kapłan przekazuje ów pokój Jezusowy zebranym uczestnikom z wezwaniem, aby go przyjęli i podzielili się nim z drugimi. Ten pokój jest inny od pokoju rozumianego przez świat. Jezus powiedział: „Pokój zostawiam Wam, pokój mój daję wam. Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję” (J 14, 27).
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes wyjaśnia nam różnicę pokoju świata i tego, który daje Jezus: „Pokój nie jest prostym brakiem wojny ani też nie sprowadza się jedynie do równowagi sił przeciwstawnych, nie rodzi się także z despotycznego władztwa, lecz słusznie i właściwie zwie się dziełem sprawiedliwości. Jest on owocem porządku nadanego społeczeństwu ludzkiemu przez Boskiego Założyciela, a nad jego urzeczywistnieniem pracować mają ludzie pragnący coraz to doskonalszej sprawiedliwości” (nr 78).
Po narodzinach Chrystusa nad stajenką betlejemską aniołowie śpiewali: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania” (Łk 2, 14). Bóg apeluje do człowieka, aby przyjął pokój przyniesiony przez Syna Bożego, apeluje o dobrą wolę ludzi. Gdy ta dobra wola istnieje, wtedy możliwy jest dar Bożego pokoju. Dar wielki, niepojęty. Bóg dzieli się z nami swą radością i mocą. Człowiek posiadający dar pokoju najlepiej wykorzystuje swoje życie. Wygrywa je w perspektywie wieczności, a także doczesności, choćby nawet nie była łaskawa dla niego.
Pokój Chrystusowy ma trzy wymiary: najpierw pokój z Bogiem, potem pokój z drugimi i pokój z samym sobą. Każdy z nich nie jest łatwy, ale możliwy z Bożą pomocą. O każdy trzeba walczyć, trudzić się, nie poddawać się ludzkiej naturze skłonnej do egoizmu, wygody i kompromisów. Trzeba zaczynać od pokoju - zgody z Bogiem, Jego wolą, przykazaniami. To jest podstawa, fundament pokoju. O takim pokoju mówi Kościół w każdej Mszy św.: „Pokój Pański niech zawsze będzie z wami” (Mszał rzymski). Dar pokoju uzależniony jest od posiadania miłości, która zakłada jednanie się z drugimi oraz przebaczenie.
W Oświęcimiu, hitlerowskim obozie śmierci, po wojnie została znaleziona kartka z modlitwą głęboko wierzącego Żyda, być może rabina, więźnia narodu skazanego na zagładę przez obłędną ideologię. Modlitwa ta zdumiewa bogactwem pokoju i przebaczenia, w duszy tego człowieka. Oto jej fragment: „Pokój wszystkim ludziom złej woli! Niech ustanie zemsta! Zbrodnie przekroczyły wszystkie miary. Zbyt wielu jest męczenników. Panie, nie waż ich cierpień odważnikami swej sprawiedliwości. Nie obciążaj tymi cierpieniami katów i nie zmuszaj ich do zapłacenia tego straszliwego rachunku... Niech otrzymają w inny sposób zapłatę. Zapisz na konto wykonawców zbrodni, donosicieli, zdrajców i wszystkich ludzi złej woli - odwagę innych, ich siłę duchową, pokorę. Ich niezłomną, wewnętrzną walkę i niezłomną nadzieję. Niech to wszystko będzie złożone przed Tobą, Panie, na przebaczenie grzesznikom, na okup zwycięstwa sprawiedliwości. Niech pozostaniemy w pamięci naszych wrogów nie jako ich ofiary, nie jako koszmary, widma idące ich śladem - lecz jako ci, którzy im pomagają zwyciężyć ich zbrodnicze namiętności. Niczego więcej od nich nie chcemy”. Ta modlitwa jest zbliżona do modlitwy Jezusa, zaniesionej na krzyżu do Boga: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią” (Łk 23, 34). Testament więźnia skazanego na śmierć w obozie jest niezwykle trudny do przyjęcia, niemal nadludzki. Ale religia nasza jest ludzką i nadludzką, nadprzyrodzoną, bo nie ludzie ją tworzyli. Łączy doczesność z wiecznością, jest możliwa do przyjęcia i zachowania dzięki łasce Bożej. Ów więzień, objęty mocą Odkupienia, potrafił w ekstremalnie trudnych warunkach swego życia wprowadzić pokój Jezusa, którego nie uznawał jako Zbawiciela, do swego serca i cieszyć się nim w szczęśliwej wieczności.
Jezus wzywa nas do przyjęcia Jego pokoju. Chrześcijanin powinien zadawać sobie pytanie: jak w swym życiu wprowadzam pokój z Bogiem, z drugimi i z sobą samym? Dzisiaj żyjemy w epoce wielkich wynalazków i odkryć. Radio, internet, łączność satelitarna zbliżyły do siebie ludzi - świat staje się „globalną wioską”. Uczeni święcą swoje triumfy, pracują nad przedłużeniem życia ludzkiego - co im się już w części udaje. Człowiek realizuje Boży nakaz: „Czyńcie sobie ziemię poddaną” (por. Rdz 1, 28). Ale powołaniem człowieka stworzonego na obraz i podobieństwo Boże nie jest ziemia, lecz życie z Bogiem na niej i w radosnej wieczności po śmierci. Dlatego ważne jest to, jaki będzie człowiek żyjący na świecie. Czy tylko ograniczony do spraw ziemskich, doczesnych, czy otwartym na sprawy ludzkie, duchowe i Boże? Nad tym uczeni mało się zastanawiają. A przecież ludzie, narody, wciąż potrzebują odrodzenia duchowego, moralnego. Nie ma i nie będzie wynalazku, który człowieka uczyniłby lepszym, bardziej ludzkim i podniósł go na wyższy stopień dobroci, szlachetności, a usunął niezgodę, waśnie, wojny. Tego dokonać może z nami tylko Chrystus, który przyszedł po to, aby nas ratować, pomagać i zbawiać! On swoją nauką, mocą odkupieńczą i łaską może pomóc człowiekowi wyzwolić się z niezgody, nienawiści i podnieść się na szczyty człowieczeństwa - podobnie jak owemu więźniowi z Oświęcima. Dlatego mimo rozwoju cywilizacji i poprawy warunków życia człowieka, Chrystus ze swym boskim pokojem jest nam potrzebny do życia osobistego i społecznego. On, który powiedział: „Ufajcie, Jam zwyciężył świat” (J 16, 33).
Do Niego więc idźmy w ten wielkanocny czas, dając Mu swoją dobrą wolę, prosząc o Jego pokój, dający moc i siłę. Bądźmy ludźmi budującymi pokój wokół nas, ponieważ: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi” (Mt 5, 9).

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dziś 1 maja, wspomnienie św. Józefa, robotnika

[ TEMATY ]

św. Józef

Ks. Waldemar Wesołowski/Niedziela

Obraz św. Józefa, patrona parafii

Obraz św. Józefa, patrona parafii

1 maja Kościół katolicki obchodzi wspomnienie św. Józefa, robotnika. Do kalendarza liturgicznego weszło ono w 1955 roku. Św. Józef jest patronem licznych stowarzyszeń i zgromadzeń zakonnych noszących jego imię. Jest także patronem cieśli, stolarzy, rzemieślników, kołodziei, inżynierów, grabarzy, wychowawców, podróżujących, wypędzonych, bezdomnych, umierających i dobrej śmierci.

1 maja 1955 roku zwracając się do Katolickiego Stowarzyszenia Robotników Włoskich papież Pius XII proklamował ten dzień świętem Józefa rzemieślnika, nadając w ten sposób religijne znaczenie świeckiemu, obchodzonemu na całym świecie od 1892 r., świętu pracy. W tym dniu Kościół pragnie zwrócić uwagę na pracę w aspekcie wartości chrześcijańskich.
CZYTAJ DALEJ

W piątek 2 maja w niektórych diecezjach dyspensa

[ TEMATY ]

post

Bożena Sztajner/Niedziela

Niektórzy polscy biskupi udzielili na terenie podległych im diecezji dyspensy od wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych w piątek 2 maja. Zdecydował tak m.in. Prymas Polski, kard. Kazimierz Nycz czy metropolici częstochowski i gdański uwzględniając racje duszpasterskie. Żołnierzom, funkcjonariuszom i pracownikom służb mundurowych dyspensy udzielił biskup polowy.

Prymas Polski abp Józef Kowalczyk udzielił wiernym archidiecezji gnieźnieńskiej oraz osobom przebywającym na jej terenie dyspensy od zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych w piątek, dnia 2 maja br. Podobnie uczynił metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz, który „mając na względzie, że piątek 2 maja przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, co – jak stwierdził - sprzyja organizowaniu w tym czasie rodzinnych i towarzyskich spotkań oraz radosnemu przeżywaniu tych dni, po rozważeniu słusznych racji duszpasterskich, udzielił zgodnie z kan. 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji warszawskiej, dyspensy od zachowania nakazanej w piątek wstrzemięźliwości od spożywania pokarmów mięsnych”. Osoby korzystające z dyspensy zobowiązał do modlitwy w intencjach Ojca Świętego. Racjami duszpasterskimi kierował się również metropolita częstochowski abp Wacław Depo, który udzielił dyspensy „wszystkim osobom przebywającym w granicach archidiecezji częstochowskiej” w piątek 2 maja. Zobowiązał te osoby do modlitwy w intencjach Ojca Świętego, jałmużny lub uczynków chrześcijańskiego miłosierdzia. „Biorąc pod uwagę typowo wypoczynkowy i turystyczny charakter drugiego dnia miesiąca maja (długi weekend), udzielam wszystkim wiernym na terenie archidiecezji gdańskiej dyspensy od obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w specjalnym dekrecie również metropolita gdański abp Sławoj Leszek Głódź. Dyspensy udzielił również administrator diecezji siedleckiej bp Piotr Sawczuk, który uwzględnił fakt, że „piątek 2 maja br. przypada między dwoma dniami ustawowo wolnymi od pracy, kiedy to w sposób szczególny dziękujemy Bogu za dar wolnej Ojczyzny, co sprzyja organizowaniu spotkań patriotycznych, rodzinnych i towarzyskich” Potrawy mięsne można będzie spożywać też na terenie diecezji bielsko-żywieckiej, gdzie dyspensy udzielił bp Roman Pindel. Ponadto z dyspensy od pokutnego charakteru piątku 2 maja będą mogli skorzystać wierni ordynariatu polowego. „Święto Flagi Narodowej obchodzone w naszej Ojczyźnie w dniu 2 maja, w przeddzień uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, przeżywane jest w sposób uroczysty, szczególnie w Wojsku Polskim. W związku z tym, że w bieżącym roku dzień ten przypada w piątek, zgodnie z kanonem 87 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz art. II § 1 Konstytucji Apostolskiej Spirituali Militum Curae, niniejszym udzielam dyspensy wszystkim wiernym Ordynariatu Polowego od przestrzegania pokutnego charakteru tego dnia, zwalniając z obowiązku zachowania wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych” – napisał w wydanym dziś dekrecie bp Józef Guzdek. W Kościele katolickim w Polsce, wstrzemięźliwość od spożywania mięsa lub innych pokarmów należy zachowywać we wszystkie piątki w roku Dyspensa jest zawsze jednorazowym zwolnieniem z przestrzegania konkretnego przykazania kościelnego, natomiast od przykazań Bożych nikt nie może dyspensować. Dyspensa może być udzielona tylko w pewnych okolicznościach i dla konkretnej osoby lub konkretnej grupy osób. Najczęściej dotyczy ona zwolnienia z obowiązku powstrzymania się od spożywania potraw mięsnych i od zabawy w piątki. Biskup udziela też różnego rodzaju dyspens związanych z zawieraniem małżeństw. W większości wypadków biskupi udzielili swoim diecezjanom dyspens na podstawie kanonu 87 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego (KPK), który głosi: „Biskup diecezjalny może dyspensować wiernych - ilekroć uzna to za pożyteczne dla ich duchowego dobra - od ustaw dyscyplinarnych, tak powszechnych, jak i partykularnych, wydanych przez najwyższą władzę kościelną dla jego terytorium lub dla jego podwładnych, jednak nie od ustaw procesowych lub karnych ani od których dyspensa jest specjalnie zarezerwowana Stolicy Apostolskiej lub innej władzy”.
CZYTAJ DALEJ

Watykan: Dykasteria Spraw Kanonizacyjnych otrzymała dokumenty ws. beatyfikacji ks. Kurzei

2025-05-01 07:28

[ TEMATY ]

beatyfikacja

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej

Ks. Józef Kurzeja

Ks. Józef Kurzeja

W watykańskiej Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych przedstawiciele polskiego Kościoła przekazali dokumentację procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego księdza Józefa Kurzei (1937-1976). Polski kapłan pełniący posługę w Krakowie był prześladowany przez Służbę Bezpieczeństwa PRL.

Dokumenty procesu beatyfikacyjnego, prowadzonego na szczeblu diecezjalnym, przywieźli do Watykanu jego postulator ksiądz Andrzej Kopicz i referent ds. kanonizacyjnych Archidiecezji Krakowskiej Andrzej Scąber. Obecny był podsekretarz Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych ksiądz Bogusław Turek - poinformowano w komunikacie przekazanym w środę PAP.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję