Na stałe do tradycji wpisały się w Sandomierzu dwudniowe uroczystości ku czci bł. Wincentego Kadłubka.
8 października z bazyliki katedralnej w Sandomierzu wyruszyła procesja z relikwiami Błogosławionego; przewodził jej pasterz diecezji bp Andrzej Dzięga. Zgromadzeni przeszli ulicami Starego Miasta do kościoła seminaryjnego pw. św. Michała Archanioła. Zebrani byli przedstawiciele Kapituły Katedralnej Sandomierskiej, księża, alumni, siostry zakonne oraz wierni, którzy z różańcem w rękach dawali przykład żywej wiary i czci dla bł. Wincentego. W kościele seminaryjnym celebrowana była Msza św. pod przewodnictwem bp. Edwarda Frankowskiego, który wygłosił homilię. W koncelebrze udział wzięli: bp Andrzej Dzięga, ks. prof. dr hab. Stefan Koperek - rektor Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, ks. prof. dr hab. Franciszek Drączkowski - dziekan Katedry Patrologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, ks. dr Jan Biedroń - rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu oraz księża profesorowie wykładający w seminarium. Po zakończeniu Eucharystii obecni mogli wysłuchać dwóch prelekcji na tematy związane z bł. Wincentym Kadłubkiem. Pierwszy z nich wygłosił prof. dr hab. Marek Cetwiński na temat Ojciec tożsamości narodowej. Jako druga wystąpiła dr Katarzyna Chmielewska z referatem Synkretyzm kulturowy w kronice bł. Wincentego Kadłubka. Na zakończenie pierwszego dnia uroczystości alumni Wyższego Seminarium Duchownego uroczyście odśpiewali Apel Jasnogórski. Niedzielne świętowanie rozpoczęło się Mszą św. dla nauczycieli oraz pedagogów ze szkół sandomierskich. Przewodniczącym liturgii był Rektor Seminarium. Po Eucharystii można było również wysłuchać wykładu prof. dr. hab. Henryka Samsonowicza z Warszawy. O godz. 10.00 wyruszyła procesja powrotna z relikwiami Mistrza Wincentego do bazyliki katedralnej. W procesji uczestniczyli Biskupi Sandomierscy, Ojcowie Cystersi, przedstawiciele kapituł katedralnych oraz kolegiackich, m.in.: z Płocka, Przemyśla, Tarnowa, Ostrowca Świętokrzyskiego, Opatowa, Skarżyska Kamiennej, Stalowej Woli. Licznie zgromadzone były także poczty sztandarowe szkół sandomierskich oraz służb publicznych (straży pożarnej, straży miejskiej, wojska i rzemieślnicy sandomierscy). Na przodzie procesji maszerowało Rycerstwo Ziemi Sandomierskiej. Zebrani przeszli Bramą Opatowską, ulicami Rynku do „matki kościołów sandomierskich”, gdzie bp Andrzej Dzięga celebrował Mszę św. Zamknięcia uroczystości ku czci bł. Mistrza Wincentego dokonał bp Marian Zimałek.
Nowenna do odmawiania pomiędzy 3 a 11 października (przed wspomnieniem św. Carlo Acutisa) lub w dowolnym terminie.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, dziękuję Wam za wszystkie przysługi i łaski, którymi wzbogacona została dusza św. Carla Acutisa podczas 15 lat przeżytych przez niego na tej ziemi i za pośrednictwem wszelkich zasług uwielbionego Anioła Młodości proszę o udzielenie mi łaski…
Obraz bł. Marii Angeli Truszkowskiej w Muzeum Diecezjalnym w Drohiczynie
Chrystus prowadził matkę Angelę drogą niezwykłą, dając jej szczególny udział w tajemnicy swego krzyża. Rzeźbił jej duszę cierpieniem, które przyjmowała z wiarą i heroicznym poddaniem się Jego woli: w ukryciu i samotności, w długotrwałej i uciążliwej chorobie, w ciemnej nocy duszy” (św. Jan Paweł II).
Zofia Kamila (takie imiona otrzymała na chrzcie św.) Truszkowska przyszła na świat 16 maja 1825 r. w Kaliszu jako najstarsza córka Józefa i Józefy z Rudzińskich. Pochodziła z wielodzietnej rodziny szlacheckiej. Ojciec, który posiadał wykształcenie prawnicze i należał do miejscowej inteligencji, zwracał uwagę na wartość kultury i nauki. Z kolei matka, jako osoba bardzo religijna, wychowywała dzieci w duchu chrześcijańskim, kształtując w nich autentyczną pobożność oraz troskę o bliźnich. W 1830 r. rodzina przeniosła się do Warszawy. Tu błogosławiona rozpoczęła edukację na wysokim poziomie, ale z powodu gruźlicy musiała przerwać naukę. Mając 16 lat, wyjechała do Szwajcarii dla ratowania zdrowia. Tam poczuła powołanie zakonne, jednak choroba ojca pokrzyżowała jej plany i pozostała w domu, pomagając rodzinie.
To raczej nie spodoba się dyktatorowi Wenezueli Nicolasowi Maduro: jego najgroźniejsza przeciwniczka, liderka opozycji i obrończyni demokracji María Corina Machado otrzyma Pokojową Nagrodę Nobla w 2025 roku. W piątek Komitet Noblowski uhonorował ją jako „kobietę, która podtrzymuje płomień demokracji w obliczu narastającej ciemności”. To czyni ją „jednym z najbardziej niezwykłych przykładów odwagi obywatelskiej w Ameryce Łacińskiej”.
W rzeczywistości wiele aspektów życia 58-latki jest niezwykłych. Od ponad 20 lat walczy o wolne i uczciwe wybory w swoim autorytarnym, socjalistycznym kraju. Najpierw pod rządami długoletniego przywódcy Hugo Chaveza, a od 2013 roku pod rządami Maduro, który również nie chce oddać władzy. Machado w imponujący sposób przeciwstawia się trwającym represjom i ciągłym próbom zastraszania ze strony rządu. Niemal codziennie grozi jej aresztowanie i inne szykany. Jednak w przeciwieństwie do milionów innych dysydentów nie opuściła Wenezueli i wytrwale przewodzi demokratycznemu ruchowi oporu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
