Ponad 55 proc. Włochów nie ma i nie chce mieć dzieci - alarmuje włoska agencja informacyjna SIR. Głównym powodem, które podają ankietowani, są względy ekonomiczne.
Aż 41 proc. dorosłych Włochów deklaruje, że nie chce mieć w przyszłości dzieci ze względu na trudności ekonomiczne i brak wsparcia finansowego dla rodzin z dziećmi - wynika z danych narodowego studium dzietności - badania przeprowadzonego na zlecenie włoskiego Ministerstwa Zdrowia. Kolejnym powodem były tzw. inne względy związane z pożyciem pary małżonków lub konkubentów (26 proc.), a 19 proc. stanowiły powody osobiste ankietowanych.
Badanie ujawniło też stan i źródła wiedzy nt. planowania rodziny. Zaledwie 5 proc. badanych miała świadomość, że po ukończeniu 30. roku życia szanse kobiety na urodzenie dziecka zaczynają stopniowo maleć, a 27 proc. jest przekonana, że takie trudności pojawiają się u kobiet dopiero między 40. a 44. rokiem życia. Aż 89 proc. chłopców i 84 proc. dziewcząt w wieku 16-17 lat w internecie poszukuje informacji na temat seksualności i płodności, a tylko co czwarty nastolatek rozmawia na te tematy z rodzicami. Z kolei 1 na 3 nastolatków przyznało w badaniu, że ma za sobą pierwsze kontakty seksualne, a 90 proc. spośród nich potwierdziło, że korzysta ze środków antykoncepcyjnych. Spośród nastolatków tylko 7 proc. zadeklarowało, że nie chce mieć w przyszłości dzieci, a 80 proc. przyznało, że chciałoby założyć rodzinę przed ukończeniem 30. roku życia.
Wśród studentów uczelni wyższych (grupa badawcza objęła blisko 14 tys. osób o średniej wieku 2 lata) ponad 80 proc. potwierdza, że rozpoczęło już współżycie seksualne, a 95 proc. z nich potwierdza, że regularnie korzysta ze środków antykoncepcyjnych. Jako najlepszy wiek, na urodzenie pierwszego dziecka wskazują okres między 26. a 30. rokiem życia.
Narodowe studium płodności to badania przeprowadzone na zlecenie włoskiego Ministerstwa Zdrowia.
Uwzględniając ponad sto dwadzieścia osób, które przybędą do Rzymu 27 października z Bejrutu, będzie już tysiąc uchodźców syryjskich, którzy skorzystali z tzw. korytarzy humanitarnych, by opuścić obozy na terenie Libanu. Korytarze od lutego ubiegłego roku organizują rzymska Wspólnota św. Idziego i włoskie Kościoły protestanckie we współpracy z Ministerstwami: Spraw Zagranicznych i Spraw Wewnętrznych.
W komunikacie rzymskiej wspólnoty na ten temat czytamy m.in.: „Kiedy Europa raz jeszcze nie może osiągnąć wspólnego stanowiska i wziąć na siebie odpowiedzialności w obliczu wielkiego problemu imigracji, sojusz różnych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego jest w stanie zrealizować i sfinansować z własnych środków konkretną alternatywę dla podróży desperatów przez Morze Śródziemne i dla przemytników ludzi”. Oświadczenie przypomina, że włoska inicjatywa znalazła już naśladowców we Francji i zapowiada nowe propozycje w zakresie imigracji. Jak podkreślono, będą to „konkretne rozwiązania zamiast starć, polemiki i instrumentalizacji”.
11 maja Ojciec Święty XIV symbolicznie otworzył zamknięty po śmierci Franciszka apartament papieski w Pałacu Apostolskim. Ale to niejedyna rezydencja Ojca Świętego. Miejsca, w których mieszkali Biskupi Rzymu zmieniały się na przestrzeni wieków wraz z dziejami Kościoła i Europy.
Najbardziej znana papieska rezydencja to budynek zwany też Świętym Pałacem lub Pałacem Sykstusa V, gdyż to za jego pontyfikatu, pod koniec XVI wieku, rozpoczęto jego budowę. Na jego ostatnim piętrze znajdują się papieskie apartamenty. Jest to tradycyjna rezydencją papieży od Piusa IX do Benedykta XVI, począwszy od 1870 roku. Z tym zwyczajem zerwał Papież Franciszek, po wyborze przeprowadzając się do Domu św. Marty. Po podpisaniu traktatów laterańskich w 1929 roku papież oficjalnie rezyduje na terytorium suwerennego Watykanu.
Katolicki kapłan Alloyce Cheruiyot Bett zginął 22 maja w strefie Tot w dolinie Kerio na zachodnim płaskowyżu w Kenii. Do zabójstwa doszło po zakończeniu Mszy św., którą sprawował on w małej wspólnocie chrześcijańskiej Jumuiya w wiosce Kakbiken. Do kościoła weszło kilku uzbrojonych mężczyzn, którzy zaczęli strzelać z broni palnej i jedna z kul trafiła w szyję księdza, powodując jego natychmiastową śmierć. Miejscowa policja oświadczyła, że aresztowała sześć osób mających związek ze zbrodnią.
Chociaż początkowo wysunięto przypuszczenie, że chodziło o nieudaną próbę porwania, która zakończyła się śmiercią ofiary, to rzecznik policji oświadczył, że zabójstwo ks. Betta nie było w żadnym wypadku związane z kradzieżą bydła lub innymi formami przestępczości, występującymi na tych terenach. Niektóre źródła miejscowe sugerują, iż zabójcy podejrzewali, że kapłan był informatorem policji, pomagającym organom ścigania w zapewnieniu bezpieczeństwa na tych ziemiach.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
