Arcybiskup Józef Michalik 21 lutego zostanie doktorem honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Uczelnia, na której obecny przewodniczący Episkopatu studiował (wówczas ATK), chce go uhonorować za ofiarne zaangażowanie w posługę biskupią i postawę dialogu z innymi narodami i Kościołami.
Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego abp. Józefowi Michalikowi odbędzie się 21 lutego 2013 r. (czwartek) o godz. 12.00 w auli im. Jana Pawła II na terenie kampusu uniwersyteckiego przy ul. Dewajtis 5 w Warszawie.
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego chce wyróżnić abp. Michalika tytułem doktora honoris causa, doceniając jego niezłomną postawę w obronie wiary i praw ludzi wierzących, a zarazem otwartą na świat. Zauważa też jego wielki wkład w dialog z innymi narodami i Kościołami.
Arcybiskup Józef Michalik w latach 1965-1969 studiował teologię dogmatyczną na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej. Studia kontynuował na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza w Rzymie. Po powrocie do kraju był wykładowcą w łomżyńskim seminarium duchownym i wicekanclerzem kurii. W 1978 r. papież Paweł VI powołał go do pracy w Papieskiej Radzie ds. Świeckich, a prymas Polski kard. Stefan Wyszyński ustanowił rektorem Papieskiego Kolegium Polskiego w Rzymie.
W 1986 r. ks. dr Józef Michalik został mianowany biskupem gorzowskim, a sakrę biskupią przyjął 16 października z rąk Jana Pawła II w Rzymie. W 1993 r. został arcybiskupem metropolitą przemyskim. Od 2004 r. abp Józef Michalik jest przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski. Warto zaznaczyć, że jest pierwszym przewodniczącym Episkopatu z wyboru, wcześniej funkcja ta była sprawowana przez prymasa Polski.
W 2005 r. przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Józef Michalik i zwierzchnik Ukraińskiej Cerkwi Greckokatolickiej kard. Lubomyr Huzar na placu Piłsudskiego w Warszawie poprowadzili wspólną modlitwę o pojednanie polsko-ukraińskie. W 2006 r. abp Michalik wraz z kard. Karlem Lehmanem podpisał „Wspólne Oświadczenie Konferencji Episkopatu Polski i Niemiec z okazji 40. rocznicy wymiany listów między oboma episkopatami w roku 1965”, a w sierpniu 2012 r. wraz z patriarchą Cyrylem I – „Wspólne Przesłanie do Narodów Polski i Rosji”.
Mając na względzie dobro Kościoła „jutra”, badanej młodzieży zostało postawione pytanie: „Co należałoby zrobić, aby w przyszłości znaczenie Kościoła utrzymać lub podnieść?”.
Receptą młodych na utrzymanie i podniesienie znaczenia Kościoła jest jego aktywność, którą określili jako „wyjście do ludzi”. Takie przekonanie podziela 15 proc. młodzieży i 11 proc. osób powyżej 30. roku życia. Prawie tyle samo respondentów, ludzi zarówno młodych, jak i dojrzałych, stwierdza, że Kościół powinien „wyjść naprzeciw młodemu pokoleniu”.
Aktywność eklezjalna postrzegana jest przez badanych także jako „angażowanie świeckich” – 7 proc. młodzieży i 5 proc. starszych respondentów. Tej aktywności powinna towarzyszyć „innowacyjność” – 8 proc. młodzieży – i „działalność ewangelizacyjna” – 6 proc. Młodzi ludzie podpowiadają, że Kościół powinien „ukazać radosną stronę swojego życia” – 7 proc.
Dla wzmocnienia autorytetu Kościoła – zdaniem respondentów – potrzeba „wzorów, dobrych przykładów”. Tak uważa 7 proc. młodzieży. Siłą unoszącą Kościół wzwyż, zdaniem 14 proc. osób powyżej 30. roku życia i 8 proc. młodzieży, jest „świadectwo życia wiernych i duchownych”. Siłę Kościoła młodzi upatrują również „w modlitwie”. Ich zdaniem, Kościół nie zyska wiele dzięki reklamie. Stawiają na „życie duchowe” i „edukację” – 5 proc. młodzieży i 11 proc. jej starszych kolegów – oraz „bycie stanowczym” – po 5 proc. w każdej kategorii wiekowej. Są to, zdaniem respondentów, sposoby na podniesienie autorytetu Kościoła w społeczeństwie.
Imigracja do Unii Europejskiej spowodowała w zeszłym roku wzrost liczby ludności UE do rekordowych 450,4 mln – wynika z najnowszych danych Eurostatu.
Od 2012 r. w Unii umiera co roku więcej osób, niż się rodzi, wobec czego „wzrost liczby ludności można w znacznej mierze przypisać nasilonym ruchom migracyjnym po pandemii Covid-19” – ocenił Eurostat, które dane zacytował w piątek portal Euronews.
Lepiej uczestniczyć we Mszy św. w języku, którego się nie rozumie, czy połączyć się ze swoją parafią poprzez transmisję? Co jeśli tam, gdzie spędza się urlop, nie ma możliwości udziału w Eucharystii i czy poza Polską obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych? Na te i inne pytania poszukujemy odpowiedzi z ks. dr. Stanisławem Szczepańcem.
Wakacje to czas, gdy wielu udaje się na zasłużony wypoczynek. Destynacje urlopowe – zarówno te bliższe, jak i dalsze – z różnych przyczyn mogą stanowić wyzwanie z perspektywy praktykowania wiary w warunkach innych niż te codzienne. – Czas urlopu jest ważny i potrzebny. Wielu myśli o nim przez wiele miesięcy. Planuje, wybiera, realizuje. Człowiek wierzący w tych działaniach pamięta o Bogu – podkreśla ks. dr Stanisław Szczepaniec. Wraz z przewodniczącym Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego, a jednocześnie konsultorem Komisji Konferencji Episkopatu Polski ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, poruszamy kwestie, o których warto pamiętać, planując wakacyjne wyjazdy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
