Godzina 16.45. Atmosferze skupienia, towarzyszącej rekolekcjom, które poprzedzały nawiedzenie Matki Bożej, towarzyszy radosne zniecierpliwienie. Wszyscy są przejęci, bo i wydarzenie wyjątkowe. Zbliża się godzina 17.00. Uroczysta procesja wychodzi z kościoła seminaryjnego. Samochód-kaplica wjeżdża na plac kościelny. Za chwilę nastąpi uroczyste przyjęcie Obrazu, którego dokona Ksiądz Rektor. Po ucałowaniu Ikony następuje przekazanie Księgi Ewangelii z rąk ks. prał. Tadeusza Pajurka, rektora kościoła św. Judy Tadeusza w Lublinie. Po wejściu do świątyni i odczytaniu słów Ewangelii ma miejsce powitanie Maryi przez przedstawicieli społeczności seminaryjnej; rozpoczyna je Ksiądz Rektor. W imieniu Sióstr Służek Najświętszej Maryi Panny, posługujących w seminarium, głos zabiera Siostra Przełożona, wyrażając wdzięczność Matce za swe przybycie do tych, które oddane są Jej imieniu. Słowa wdzięczności wyrażają też alumni, w imieniu których przemawia Dziekan seminaryjny.
Rozpoczyna się uroczysta Msza św., której przewodniczy bp Mieczysław Cisło. W homilii Ksiądz Biskup wskazuje na wyjątkowy charakter tego spotkania, w tak wyjątkowym miejscu dla każdego kapłana, z Matką - wychowawczynią powołań kapłańskich. Zwraca też uwagę na historyczny fakt wędrówki Maryi w cudownym wizerunku przez Lublin do Jasnej Góry. Swoją bliskość z Matką wyrażają alumni obrządku greckokatolickiego, którzy wykonują Akatyst - modlitwę rozważającą najważniejsze wydarzenia z życia Najświętszej Maryi Panny. Po Akatyście ma miejsce uroczysty Apel Jasnogórski.
O północy rozpoczyna się uroczysta pasterka maryjna. Przewodniczy jej bp Jan Śrutwa, były prorektor WMSD w Lublinie. We Mszy św. biorą udział księża pracujący obecnie w seminarium oraz byli prefekci, ojcowie duchowni, dyrektorzy administracyjni i rektorzy. Bp Śrutwa odwołuje się do wyjątkowości czasu, w którym kopia Cudownego Obrazu mogła wreszcie zawitać do „seminaryjnego domu”, podczas kiedy diecezja przeżywa 200-lecie powstania. W słowie skierowanym do alumnów nie brakuje osobistej refleksji Księdza Biskupa z okresu jego pracy w seminarium. Po zakończonej celebracji rozpoczynają się godziny czuwania poszczególnych roczników alumnów. O godz. 8.00 wszyscy śpiewają Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny.
Drugi dzień nawiedzenia przynosi dodatkową radość. Alumni roku III i IV przyjmują przed obliczem Matki posługę akolitatu z rąk bp. Artura Mizińskiego. Ostatnie godziny pobytu Maryi w domu seminaryjnym wypełnia żywa i bogata modlitwa poszczególnych grup modlitewnych (grupa Siloe, grupa modlitewna o. Pio, Słudzy Kościoła, Legion Maryi oraz grupa Koła Misyjnego). Wstawiennictwu Matki polecane są nie tylko prywatne intencje, lecz także sprawy bliskie Ojcu Świętemu i całemu Kościołowi. Nieubłaganie przychodzi chwila zakończenia nawiedzenia. Uroczyste nieszpory kończą się pożegnaniem Matki i odśpiewaniem Te Deum. Wychowawcy wraz z alumnami, niosąc Obraz ulicami Lublina, przenoszą go do Domu Księży Emerytów.