Reklama

Temat tygodnia

Jezusowe przekraczanie granic

Niedziela kielecka 2/2005

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Niekiedy może umknąć uwadze pewien szczegół związany z chrztem Jezusa w Jordanie. Winić za to należy nie Ewangelistów, ale dystans wieków, jaki dzieli nas od czasów Jezusa. Ewangeliści patrzą bowiem na chrzest Jezusa w Jordanie nie jako historycy opisujący szczegółowo bieg wypadków, ale ukazują sens i ostateczne przesłanie tego wydarzenia.
Cóż więc, przy okazji ewangelicznej lektury chrztu Jezusa w Jordanie, może pozostać niezauważone? Można nie dostrzec w całej ostrości tego, w jakich okolicznościach i w jaki sposób Jezus rozpoczyna swą misję. Wszak Jezus, który staje nad Jordanem, u początku swej misji musi umieć „zmierzyć się” z wielkością Jana. Sposób, w jaki to czyni i w jaki przekracza pewną „granicę”, wart jest uwagi.
Wiadomo, że kiedy Jezus rozpoczynał publiczną działalność, Jan był już znany i cieszył się szczególnym autorytetem. Chrzciciel pociągnął za sobą tłumy, które słuchały jego słowa. Zresztą, z respektem odnosili się do niego nie tylko jego zwolennicy. Świadczą o tym choćby dwie wzmianki w innych miejscach Ewangelii: z Janem musiał się liczyć Herod (por. Mk 6,20; Mt 14,5), z Janem liczyli się też arcykapłani i starsi ludu, którzy bali się powiedzieć, że chrzest Janowy pochodzi od ludzi (por. Mt 21,23-27). Wystąpienie Chrzciciela zrodziło bowiem szeroki ruch społeczny. I, jak twierdzą niektórzy komentatorzy Ewangelii, jeszcze w latach, kiedy pisano Ewangelie, wielkość Jana stanowiła swego rodzaju wyzwanie i należało ją tak przedstawić, aby nie przyćmiewała słowa Jezusa.
Jak w takich okolicznościach postępował Jezus? Chrzest Jezusa w Jordanie - pokorne stanięcie wśród grona wsłuchujących się w słowo Proroka z mocą głoszącego konieczność nawrócenia - to nie był spektakularny początek. Co więcej, taki gest, który poprzedzał publiczną działalność Jezusa, mógł prowadzić do wniosku, że będzie On uważany tylko za jednego z uczniów Chrzciciela, że nikt nie zrozumie Jego wielkości. Ale właśnie poprzez ten gest przebija postać Kogoś, kto nie tyle ufa ludzkim kalkulacjom, opiniom i ludzkiemu poparciu, lecz jest przekonany, iż prawda utoruje sobie drogę i że pełni misję, w której nie chodzi o Niego. Co więc przynosił Jezus?
Kto wsłuchał się w orędzie Chrzciciela, dostrzec w nim może pewną cechę. Przepowiadanie Jana tylko podprowadzało pod pewną „granicę”. Całe to przepowiadanie było oparte na wezwaniu do nawrócenia i przemiany życia. Ale Jan był świadomy, że czasy ostateczne jeszcze nie nadeszły, że on też czeka na Bożą interwencję, Boży sąd. Chrzciciel wiedział, że on tylko dochodzi do „progu”, którego sam przekroczyć nie może. Tę granicę przekroczył Jezus, który o sobie mówił, że wraz z Nim „przyszło królestwo Boże” (por. Mk 1,15), bo wraz z Nim zaczęły się nowe czasy i królowanie Boga.
Dlatego scena chrztu Jezusa w Jordanie nie tylko mówi o tym, że cała działalność Jezusa jest pełnieniem posłannictwa Ojca. Mówi także, w jaki sposób Jezus zaczął to czynić. Ukazuje ciche włączenie się w dobro, które już dojrzewało w łonie narodu wybranego, spokojne i cierpliwe przeprowadzanie przez „granicę” między Starym a Nowym - granicę, której nawet największy z Proroków nie potrafił przekroczyć. I znamienne, że Chrystus pozwala idącym za sobą przekroczyć tę „granicę” nie niszcząc niczego, co wcześniej było dobre, nikogo nie przyćmiewając, ale stając solidarnie obok zwykłych ludzi. Taki styl reform nie zaszkodziłby pewnie i tym, którzy z imieniem Chrystusa nic wspólnego mieć nie chcą…

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2005-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Jest wiele dróg, ale nie wiadomo, dokąd prowadzą

2025-04-06 15:49

[ TEMATY ]

Ewangelia

maj

rozważanie

ks. Mariusz Słupczyński

Adobe Stock

Rozważanie do Ewangelii J 14,6-14

Czytania liturgiczne na 6 maja 2025;
CZYTAJ DALEJ

"Carlo Acutis. Plan na życie" – nowy film w kinach już za miesiąc!

2025-05-06 08:49

[ TEMATY ]

bł. Carlo Acutis

RafaelKino/Mat.prasowy

Już za miesiąc na wielkim ekranie – poruszająca historia młodego chłopaka, który zmienił życie tysięcy ludzi. Premiera filmu „Carlo Acutis. Plan na życie” już 6 czerwca 2025 roku w kinach w całej Polsce.

To już drugi film o niezwykłym nastolatku, dystrybuowany przez Rafael Film. Pierwszy – Niebo nie może czekać. Historia Carla Acutisa – dostępny jest online na platformie RafaelKino. Teraz czas na kolejną, poruszającą opowieść. Premiera filmu „Carlo Acutis. Plan na życie” już 6 czerwca 2025 roku w kinach w całej Polsce.
CZYTAJ DALEJ

80 lat od kapitulacji Festung Breslau

2025-05-06 17:11

ks. Łukasz Romańczuk

6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.

W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję