Biskupi wezwali rząd do zmiany ustawodawstwa europejskiego
O podjęcie przez rząd Republiki Słowackiej działań na rzecz zmian w prawodawstwie Unii Europejskiej, aby państwa członkowskie nie musiały uznawać za małżeństwo związków homoseksualnych zaapelowali biskupi słowaccy.
Podczas sesji plenarnej episkopatu w Nitrze episkopat słowacki wydał oświadczenie w związku z tzw. sprawą Coman v. Rumunia. Trybunał Sprawiedliwości UE 5 czerwca b.r. uznał, że pojęcie „małżonka” w rozumieniu przepisów prawa Unii dotyczących swobody pobytu obywateli Unii i członków ich rodzin obejmuje małżonków tej samej płci.
Tymczasem biskupi przypominają, że środowiskiem najbardziej odpowiednim dla wychowywania dzieci jest zawsze małżeństwo jednego mężczyzny i jednej kobiety. „Przedkładanie innych form współżycia jak równych alternatyw jest błędne i fałszywe. Nie wspiera się w ten sposób sprawiedliwości, ale chaos” – przestrzega episkopat.
W oświadczeniu biskupów wskazano na destruktywne konsekwencje przyznawania związkom homoseksualnym takich samych praw, jak małżeństwom, zapewniającym narodom przyszłość. Podkreślono również niesprawiedliwość, kiedy związkom niezdolnym z natury do przyjęcia potomstwa daje się nienależne im przywileje.
„Rządy i przedstawiciele krajów w strukturach europejskich i międzynarodowych, mający udział w procesie stanowienia prawa oraz jego interpretacji powinni brać pod uwagę implikacje swoich decyzji. Z tych powodów, zwracamy się do rządu Republiki Słowackiej z wnioskiem o zainicjowanie zmian w prawodawstwie Unii Europejskiej, aby państwa członkowskie nie były zobowiązane do uznania za małżeństwo (czy to w celu zamieszkania lub innego powodu) związków osób tej samej płci” – apelują biskupi słowaccy.
Kwestia prawnej legalizacji tzw. związków partnerskich, w tym jednopłciowych, stała się w Polsce jednym z tematów politycznych, a także przedmiotem sporu w ramach powstającej koalicji. Tymczasem stanowisko Kościoła w kwestii związków partnerskich jest jasne i nie pozostawia wątpliwości. Kościół tłumaczy, że prawne uznanie związków homoseksualnych jest przeciwne katolickiej doktrynie moralnej i prawu naturalnemu - w związku z czym jest to „rzecz niedopuszczalna”.
Katechizm Kościoła Katolickiego z 1993 r. podejmując temat homoseksualizmu stwierdza jednocześnie, że „odnośnie do projektów zrównywania związków osób homoseksualnych z małżeństwem, nie istnieje żadna podstawa do porównywania czy zakładania analogii, nawet dalekiej, między związkami homoseksualnymi a planem Bożym dotyczącym małżeństwa i rodziny” (art. 251).
Kulturkampf, czyli „walka o kulturę”, to polityka Otto von Bismarcka prowadzona w Cesarstwie Niemieckim w latach 1871–1878, kiedy to kanclerz chciał ograniczyć wpływy Kościoła katolickiego w państwie. W Cesarstwie Niemieckim protestantyzm pełnił nieformalnie rolę religii państwowej, a Królestwo Prus – państwo protestanckie – odgrywało w nim dominującą rolę.
Włączenie do Cesarstwa południowoniemieckich państw katolickich na czele z Bawarią sprawiło, że 36% ludności Niemiec stanowili katolicy. Bismarck postrzegał to jako źródło destabilizacji społeczeństwa, gdyż katolikom, którzy mieli podlegać zewnętrznej władzy, tzn. władzy papieża, zarzucano brak patriotyzmu niemieckiego. W ramach Kulturkampfu wprowadzano wiele ustaw wymierzonych przede wszystkim w Kościół katolicki, których celem miało być jego upaństwawianie.
Po dwóch tygodniach dyskusji francuskie Zgromadzenie Narodowe przyjęło w pierwszym czytaniu dwie ustawy: o opiece paliatywnej i prawie do pomocy w umieraniu, która oznacza legalizację wspomaganego samobójstwa i eutanazji. Pierwszy projekt uchwalono jednogłośnie, drugi stosunkiem głosów 305 za do 199 przeciw.
Katoliccy biskupi tego kraju od pewnego czasu wzywali do wyrażania sprzeciwu wobec tej drugiej propozycji. Jeszcze dziś biskupi regionu paryskiego (Ile-de-France) zwrócili się do parlamentarzystów z listem, w którym wskazali, że przyjęcie ustawy o pomocy w samobójstwie i eutanazji stanowiłoby „zbrodnię przeciwko godności, zbrodnię przeciwko braterstwu, zbrodnią przeciwko życiu”. Wskazali na konieczność rozróżnienia między śmiercią naturalną a świadomym spowodowaniem czyjejś śmierci. Wyrazili obawę, że prawo to mogłoby zostać w przyszłości wykorzystane wobec osób małoletnich, czy dotkniętych chorobą Alzheimera. Zaprosili parlamentarzystów do wsłuchania się w głos lekarzy, którzy mówią, że zadanie śmierci nie jest leczeniem, i w głos prawników, którzy przekonują, że ustawa taka naruszałaby równowagę prawną dotychczas obowiązujących przepisów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
