Znajdujący się w katedrze św. Floriana witraż, w tryptyku lancetowatych okien przedstawiający Trójcę Świętą, prezentuje imponującą fasadę późnobarokowego kościoła Świętej Trójcy w Kobyłce. Świątynię ufundował
bp Marcin Załuski, a powstała ona w latach 1740-45, według projektu architekta Andrzeja Guido Antonio Longhi. Bp Załuski uzyskał zatwierdzenie misji jezuickiej, która prowadziła działalność misyjną na
Mazowszu. Ponadto jezuici organizowali tu rekolekcje dla „wykwintnej i swawolnej Warszawy”. W 1773 r. ich zakon został rozwiązany, a Kobyłka przekazana księciu Augustowi Sułkowskiemu,
z obowiązkiem wnoszenia rocznej opłaty na rzecz Komisji Edukacji Narodowej. Sułkowski sprzedał dobra hr. Aleksandrowi Unrugowi, a ten przekazał po kilku miesiącach część majątku bernardynom, którzy jednocześnie
przejęli kościół. Od 1873 r. parafię prowadziło już duchowieństwo diecezjalne. W Kobyłce w latach 80. XVIII w. istniała prowadzona przez Francuzów „persjarnia” produkująca pasy kontuszowe.
Centralną część witraża wypełnia szeroko rozpostarta na lewe i prawe ostrołukowo zwieńczone okno flankowana strzelistymi wieżami fasada kościoła w Kobyłce. W dolnej partii lewego lancetu wizerunek
Maryi Panny z Rodzicami; św. Anną i św. Joachimem (motyw z przykościelnej kalwarii). W dole środkowego lancetu napis: par. Św. Trójcy w Kobyłce. Wyżej na szarfie herb papieski Jana Pawła II.
W centralnej części nad szczytem fasady Trójca Święta - Bóg Ojciec, Syn Boży (z krzyżem) i Duch Święty (gołębica).
W dolnej kwaterze prawego okna pomnik żołnierzy ochotników z cmentarza w Ossowie, którzy polegli w walkach z bolszewikami w sierpniu 1920 r.
Rozłożenie rysunku fasady bazyliki na trzy okna nadaje jej wyraz monumentalny, a złocistość kolorystyki świadomie podkreśla piękno barokowej architektury.
Witraż ufundowała parafia Świętej Trójcy w Kobyłce. Jego autorem jest artysta malarz Lech Okołów z Warszawy. Zrealizowała go Pracownia Witrażownictwa Artystycznego w Józefowie - Michalinie k.
Warszawy pod kierownictwem konserwatora zabytków i witraży mgr. Andrzeja Skalskiego.
Kobiety w bieli obecne na inauguracji pontyfikatu Leona XIV
18 maja, w piękne wiosenne przedpołudnie Leon XIV odprawił Mszę św. inaugurującą jego pontyfikat. O wadze tego wydarzenia świadczy fakt, że w liturgii na placu św. Piotra uczestniczyło ponad 150 delegacji państwowych z całego świata. A wśród nich kilka "niestandardowo" - jak na tę okoliczność - ubranych kobiet. Jakie znaczenie miał ich biały strój?
Sektor po lewej stronie ołtarza zajęli kardynałowie i biskupi, natomiast sektor po prawej stronie był zarezerwowany dla delegacji państwowych. Szczególnie liczne były delegacje państw związanych z Leonem XIV: Włochy – Papież jest Biskupem Rzymu; Stany Zjednoczone, gdyż Papież Prevost jest obywatelem amerykańskim; Peru - Robert Prevost przez wiele lat pracował w Peru, gdzie był biskupem diecezji Chiclayo. W zdecydowanej większości osoby, które wypełniły sektor delegacji państwowych były ubrane na czarno, dlatego tym bardziej rzucały się w oczy białe suknie kilku kobiet zasiadających w pierwszym rzędzie.
Sąd Apelacyjny w Gdańsku uchylił decyzję prezydenta Torunia o rozwiązaniu zgromadzenia – Publicznego Różańca o Odnowę Moralną Narodu Polskiego - informuje Ordo Iuris.
Po odwołaniu złożonym przez prawników z Instytutu Ordo Iuris, Sąd Apelacyjny w Gdańsku uchylił decyzję prezydenta Torunia, rozwiązującą zgromadzenie publiczne (Różaniec o Odnowę Moralną Narodu Polskiego) zorganizowane w lutym tego roku w Toruniu. Sąd uznał, że nie było podstaw prawnych do ingerencji w konstytucyjne prawo do zgromadzeń.
Pamiętam go od samego początku, kiedy zacząłem pracować w Watykanie, czyli od prawie 45 lat – wydaje się, że Giovanni Battista Re był zawsze w „sercu” Kościoła katolickiego.
Gdy go poznałem w 1980 r. był asesorem ds. ogólnych Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. W 1987 r. awansował - został mianowany sekretarzem bardzo ważnej dykasterii, Kongregacji ds. Biskupów i otrzymał święcenia biskupie z rąk Jana Pawła II. Następnie, w 1989 r., Papież sprowadził go z powrotem do Sekretariatu Stanu, gdzie powierzył mu funkcję substytuta. Był jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II. A o tym, kim był dla Papieża Giovanni Battista Re świadczy fakt, że podczas letnich wakacji w 1998 r. spędzanych w Lorenzago di Cadore Jan Paweł II zapragnął odwiedzić jego rodzinne strony – miasteczko Borno w alpejskiej dolinie Valcamonica. Bo kard. Re to góral pochodzący z rodziny rolników, chociaż jego ojciec był stolarzem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
