Wierzę, że pragniemy, aby Polska była krajem katolickim, wiernym Prawu Bożemu i tradycji narodowej. Dzisiaj, gdy po latach wykluczenia wywołanego najpierw hitlerowskim, a potem komunistycznym reżymem,
powróciliśmy w pełni do wspólnoty narodów Europy, suwerennie współpracujących w instytucji zwanej Unią Europejską, nadszedł czas, aby nasza miłość i przywiązanie do Boga, Kościoła i Ojczyzny przyniosły
owoce także innym narodom kontynentu i stały się dla nich znakiem, że także we współczesnym świecie można i należy kierować się Dekalogiem i Ewangelią.
Istotnym miejscem, gdzie świeccy mogą dać świadectwo prawdzie jest Parlament Europejski, który ma zupełnie inne zadania niż Sejm czy Senat. Parlament Europejski jest miejscem ważnej dyskusji ideowej,
która będzie decydowała o przyszłości duchowej i moralnej kondycji całego kontynentu. Wiele światłych umysłów Europy Zachodniej zafascynowanych siłą wiary Papieża Polaka, liczy na to, iż polska reprezentacja
w Parlamencie Europejskim będzie reprezentowała jego nauczanie, jego wizję Europy Ducha, bez której przyszłość Unii Europejskiej musi rysować się w ciemnych barwach.
Aby spełnić nadzieje ludzi wierzących z Europy Zachodniej, iż właśnie z Polski przychodzi lux ex orient, trzeba wybrać 13 czerwca w wyborach do Parlamentu Europejskiego osoby prawe, uczciwe, kompetentne,
umiejące osiągać kompromis w rzeczach błahych i technicznych, ale bezkompromisowo, twardo i stanowczo broniących zasad fundamentalnych. Trzeba wybrać ludzi, którzy kochają Polskę, znają jej historię i
tradycję, ale także ze śmiałością potrafią patrzeć w przyszłość i wykorzystywać szanse, jakie Podlasiu, diecezjom łomżyńskiej i drohiczyńskiej może dać partnerska współpraca w ramach Unii Europejskiej
z katolickimi środowiskami innych krajów.
Wśród licznych kandydatów można znaleźć wiele takich osób. Umiejmy je odnaleźć wśród wielu list. I pamiętajmy, że jeżeli zlekceważymy te wybory i nie pójdziemy do urn, to wtedy w imieniu Polski zamiast
katolickiego głosu, usłyszymy w Parlamencie Europejskim głosy, które przyniosą naszej Ojczyźnie jedynie wstyd, a rozczarowanie i smutne zadziwienie całej chrześcijańskiej Europy.
Ingres biskupa do katedry to nie tylko uroczyste wejście i historyczna oprawa, ale przede wszystkim wydarzenie ściśle liturgiczne, w którym Kościół przyjmuje swojego pasterza. Szaty i przedmioty używane podczas tej celebracji – ornat, tunicella, pastorał, kielich czy racjonał – nie są dodatkiem i dekoracją. Każdy z nich ma swoje miejsce, znaczenie i pomaga zrozumieć, czym jest objęcie posługi biskupiej w Kościele krakowskim.
Ingres (łac. ingressus) oznacza „wejście”. Od uroczystego wejścia nowego biskupa do kościoła katedralnego bierze swoją nazwę cała celebracja przekazania posługi pasterskiej. Choć wydarzenie to ma szczególny charakter, pozostaje liturgią Kościoła, sprawowaną według porządku przewidzianego na dany dzień. – Skoro mówimy o obrzędzie, to już samo to określenie wskazuje na jego ścisły wymiar liturgiczny – podkreśla ks. dr Stanisław Mieszczak SCJ, liturgista i zastępca przewodniczącego Archidiecezjalnej Komisji ds. Liturgii i Duszpasterstwa Liturgicznego.
Po prawie 14 latach wojny chrześcijaństwo w Syrii przetrwało, ale jest dramatycznie osłabione. Nowy raport organizacji L’Œuvre d’Orient, cytowany przez portal Zenit, pokazuje skalę kryzysu: w ciągu 14 lat liczba chrześcijan spadła o 84 procent. To jeden z najszybszych demograficznych upadków wspólnoty religijnej na świecie.
„Istniejemy. Nie chcemy umrzeć i zostać zapomniani” – mówi Elias, młody student medycyny z Damaszku. Jego słowa streszczają lęk tysięcy syryjskich chrześcijan. Wielu z nich nie czuje się już u siebie. „Nie rozumiemy, dlaczego nie jesteśmy akceptowani, skoro chrześcijanie zawsze starali się kochać wszystkich” – dodaje Firas z tej samej parafii w Damaszku.
Podczas spotkania opłatkowego społeczności Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie abp Marek Jędraszewski mówił o tajemnicy wcielenia i odpowiedzialności środowiska akademickiego za dawanie świadectwa prawdy.
Rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, ks. prof. dr hab. Robert Tyrała powitał kapłanów, siostry zakonne, pracowników i studentów, zapraszając do wspólnej modlitwy. Zauważył, że wcielenie Syna Bożego staje się punktem odniesienia, a święta przypominają o miłości Boga. Życzył arcybiskupowi „pewności wiary, fundamentu pogłębienia dotknięcia łaski Bożej poprzez przeżywane wcielenia Syna Bożego”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
