W archidiecezji łódzkiej został rozpoczęty proces beatyfikacyjny dwóch łódzkich kapłanów: ks. Tadeusza Burzyńskiego i ks. Dominika Kaczyńskiego, którzy oddali swoje życie za wiarę i ojczyznę.
14 lutego 2004 r. w sali konferencyjnej Kurii Arcybiskupiej w Łodzi abp Władysław Ziółek, ordynariusz łódzki, otworzył proces beatyfikacyjny tych dwóch łódzkich kapłanów. Ks. Tadeusz Burzyński zginął w pierwszym dniu Powstania Warszawskiego pełniąc posługę kapłańską wobec rannych żołnierzy. Ks. Dominik Kaczyński został zamordowany w obozie koncentracyjnym w Dachau. Proces, prowadzony w Łodzi stanowi część procesu drugiej grupy świeckich, sióstr zakonnych i kapłanów męczenników II wojny światowej, który jest aktualnie prowadzony w diecezji pelplińskiej. Dla przeprowadzenia szczegółowych badań został powołany Trybunał Rogatoryjny. Wicepostulatorem został mianowany ks. dr Zbigniew Tracz, notariusz Kurii Arcybiskupiej w Łodzi. Abp Władysław Ziółek wyznaczył także pozostałych członków Trybunału, którzy złożyli przysięgę oraz otrzymali zapieczętowane koperty z pytaniami dla osób, które zostaną przesłuchane w sprawie heroiczności cnót męczenników. W tej sprawie będzie zeznawać kilkadziesiąt osób, będą to przeważnie ich krewni i wychowankowie. W przypadku łódzkich kapłanów-męczenników chodzi o uzyskanie dowodu, że oddali oni swoje życie z wierności Bogu i Kościołowi, dlatego do wyniesienia na ołtarze nie wymaga się nadzwyczajnego znaku - cudu. Na zakończenie pierwszej sesji publicznej został wyznaczony termin następnej, objętej już tajemnicą sesji.

Ks. Dominik Kaczyński

Urodził się 4 VIII 1886 r. w Wieruszowie w religijnej i patriotycznej rodzinie, jako najstarszy z ośmiorga dzieci Wiktora i Wandy z Dajkowskich. W 1906 r. wstąpił do Metropolitalnego Warszawskiego Seminarium Duchownego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 IX 1911 r.
Był prefektem szkół w Łodzi i Warszawie. W 1920 r. po utworzeniu diecezji łódzkiej pełnił obowiązki kapelana bp. Wincentego Tymienieckiego i sekretarza Kurii. W 1924 r. został proboszczem nowo erygowanej parafii Matki Bożej Zwycięskiej w Łodzi i budowniczym kościoła - wotum wdzięczności dla Matki Bożej za Cud nad Wisłą. We wspomnieniach parafian pozostał jako duszpasterz wielkiej gorliwości i dobroci. 6 X 1941 r. został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozu przejściowego w Konstantynowie Łódzkim, a następnie do obozu koncentracyjnego w Dachau. Pomimo szczególnego maltretowania i dręczenia, promieniował pogodą ducha i modlitwą, był źródłem nadziei dla współwięźniów. Zmarł wyczerpany niewolniczą pracą, głodem w czasie karnego marszu 30 III 1942 r.

Ks. Tadeusz Burzyński

Urodził się 8 1914 r. w Chruślinie, powiat Łowicz, w pobożnej wiejskiej rodzinie. Po ukończeniu z nagrodą gimnazjum w Łowiczu w 1933 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Łodzi. Jako kleryk odznaczał się wyjątkowymi zdolnościami i pobożnością. 21 VIII 1938 r. otrzymał święcenia kapłańskie. W tym samym roku został skierowany na dalsze teologiczne studia specjalistyczne w Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Po wybuchu wojny studia te kontynuował konspiracyjnie pod kierunkiem ks. prof. Eugeniusza Dąbrowskiego. Poległ bohaterską śmiercią na Powiślu w Warszawie, w czasie pełnienia kapłańskiej posługi wobec umierającego żołnierza 1 VIII 1944 r., w pierwszy dzień Powstania Warszawskiego. Liczne świadectwa potwierdzają jego niezwykłą ofiarność oraz wierność Bogu i Ojczyźnie. Był pierwszym kapelanem, który poległ w Powstaniu Warszawskim. Rozkazem Komendy Okręgu Warszawskiego AK nr 23 z sierpnia 1944 r. został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Walecznych.