Reklama

Franciszek

Franciszek: co dla chrześcijanina oznacza bycie „Miłosiernym jak Ojciec”

„Miłość miłosierna jest jedyną drogą, którą należy podążać” – powiedział Franciszek podczas dzisiejszej audiencji ogólnej w Watykanie. Swoją katechezę papież poświęcił omówieniu hasła obecnego Jubileuszu Miłosierdzia - co dla chrześcijanina oznacza bycie „Miłosiernym jak Ojciec”. Jego słów na placu św. Piotra wysłuchało dziś około 25 tys. wiernych.

[ TEMATY ]

audiencja

Franciszek

Grzegorz Gałązka

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Franciszek podkreślił, że doskonałość chrześcijańska polega na byciu miłosiernymi. Zauważył, że ludzka miłość nie może się mierzyć z miłością samego Boga. Tym niemniej uczniowie Jezusa powinni być znakiem, kanałami, świadkami Jego miłosierdzia. Zatem każdy chrześcijanin jest powołany do stawania się świadkiem miłosierdzia, a to się dzieje na drodze świętości. Papież przypomniał, że wielu świętych praktykowało miłosierdzie.

Ojciec Święty wskazał, że dla chrześcijan bycie miłosiernymi oznacza przebaczenie i dawanie. Zaznaczył, że „przebaczenie jest filarem, który podtrzymuje życie wspólnoty chrześcijańskiej” i podkreślił błędność osądzania i potępiania brata, który grzeszy, gdyż zrywa z nim więź braterstwa i lekceważy miłosierdzie Boga. „Nie mamy władzy, aby potępić naszego błądzącego brata, nie jesteśmy ponad nim: mamy raczej obowiązek przywrócenia go do godności dziecka Ojca i towarzyszenia jemu w jego drodze nawrócenia” – stwierdził Franciszek.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Komentując natomiast wezwanie do dawania papież zauważył, że na miarę tego, co otrzymujemy od Boga dajemy bratu, a na miarę tego, ile dajemy bratu, otrzymujemy od Boga! „Zatem miłość miłosierna jest jedyną drogą, którą należy podążać” – podkreślił. Ojciec Święty zaznaczył, iż miłość pozwala chrześcijanom na zachowanie tożsamości otrzymanej od Boga i uznanie siebie za dzieci tego samego Ojca. „W miłości, którą oni, czyli my praktykujemy w życiu odzwierciedla się w ten sposób owo miłosierdzie, które nigdy nie będzie miało końca (por. 1 Kor 13,1-12). Ale nie zapominajcie, że miłosierdzie jest darem, przebaczeniem i darem. W ten sposób serce poszerza się w miłości. Natomiast egoizm, gniew, czyni serce malutkim, które zamienia się w kamień. Pytam was: co wolicie: czy serce z kamienia? [odpowiadają: nie!] Czy serce pełne miłości? [odpowiadają: tak!]. A zatem, jeśli wolicie serce pełne miłości, to bądźcie miłosierni” – zakończył Franciszek.

Oto tekst papieskiej katechezy w tłumaczeniu na język polski:

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Reklama

Wysłuchaliśmy fragmentu z Ewangelii św. Łukasza (6,36-38), z którego zaczerpnięte zostało motto obecnego Nadzwyczajnego Roku Świętego: „Miłosierni jak Ojciec”. Pełne brzmienie tego fragmentu jest następujące: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (w. 36). Nie jest to efektowny slogan, ale zaangażowanie życiowe. Aby dobrze zrozumieć to wyrażenie, możemy porównać je z paralelnym w Ewangelii św. Mateusza, gdzie Jezus mówi: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (5,48). W tak zwanym Kazaniu na Górze, które rozpoczyna się od Błogosławieństw, Pan naucza, że doskonałość polega na miłości, wypełnianiu wszystkich nakazów Prawa. W tej samej perspektywie św. Łukasz wyjaśnia, że doskonałość to miłość miłosierna: bycie doskonałymi oznacza bycie miłosiernymi. Czy człowiek, który nie jest miłosiernym jest doskonałym? – Nie! Czy człowiek, który nie jest miłosiernym jest dobrym? – Nie! Dobroć i doskonałość są zakorzenione w miłosierdziu. Oczywiście, Bóg jest doskonały. Jednak, jeśli rozważamy Go w ten sposób, to dla ludzi staje się niemożliwe dążenie do tej absolutnej doskonałości. Natomiast kiedy staje nam przed oczyma jako miłosierny, to możemy lepiej zrozumieć, na czym polega Jego doskonałość i pobudza nas do bycia tak jak On pełnymi miłości, współczucia i miłosierdzia.

Ale stawiam sobie pytanie: czy słowa Jezusa są realistyczne? Czy naprawdę można kochać tak, jak miłuje Bóg i być miłosiernymi jak On?

Jeśli spojrzymy na historię zbawienia, to widzimy, że całe Objawienie Boga jest nieustanną i niestrudzoną miłością wobec ludzi: Bóg jest jak ojciec i matka, która kocha niezgłębioną miłością i przelewa ją obficie na wszelkie stworzenie. Śmierć Jezusa na krzyżu jest punktem kulminacyjnym historii miłości Boga wobec człowieka. Miłości tak wielkiej, że tylko Bóg ją może osiągnąć. To jasne, że w porównaniu do tej miłości, która nie ma miary, nasza miłość będzie zawsze niedoskonała. Ale kiedy Jezus wzywa nas do bycia miłosiernymi jak Ojciec, nie myśli o ilości! Żąda od swoich uczniów, by stali się znakiem, kanałami, świadkami Jego miłosierdzia.

Kościół nie może być niczym innym jak sakramentem miłosierdzia Bożego w świecie, w każdym czasie i wobec całej ludzkości. Zatem każdy chrześcijanin jest powołany do stawania się świadkiem miłosierdzia, a to się dzieje na drodze świętości. Pomyślmy, jak wielu świętych stało się miłosiernymi, ponieważ pozwolili, aby ich serce napełniło się Bożym miłosierdziem. Oddali swoje ciało miłości Pana, wylewając ją w wielorakie potrzeby cierpiącej ludzkości. W tym rozkwicie wielu form miłości można dostrzec odblask miłosiernego oblicza Chrystusa.

Reklama

Zastanawiamy się, co dla uczniów oznacza bycie miłosiernymi? Jezus wyjaśnia nam to dwoma słowami: „odpuszczać” (w. 37) i „dawać” (w. 38).

Reklama

Miłosierdzie wyraża się przede wszystkim w przebaczeniu: „Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone” (w. 37). Jezus nie zamierza podważać biegu ludzkiej sprawiedliwości, jednak przypomina uczniom, że aby nastały stosunki braterskie trzeba zawiesić sądy i potępienia. Zaś przebaczenie jest filarem, który podtrzymuje życie wspólnoty chrześcijańskiej, ponieważ w nim ukazuje się bezinteresowność miłości, którą Bóg nas umiłował jako pierwszy. Dlaczego chrześcijan powinien przebaczać? Bo sam otrzymał przebaczenie. My wszyscy obecni dziś na placu otrzymaliśmy przebaczenie. Nikt z nas w swoim życiu nie potrzebował Bożego przebaczenia. A ponieważ zyskaliśmy przebaczenie, to sami powinniśmy przebaczać. Słowa te odmawiamy codziennie w „Ojcze nasz”: odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. Oznacza to przebaczenie zniewag, wielu rzeczy, bo nam odpuszczono wiele zniewag i grzechów. W ten sposób łatwo przebaczać. Jeśli Bóg mi przebaczył, to dlaczego nie powinienem przebaczyć innym? Czy jestem większym od Boga? Czy to dobrze rozumiecie? Zatem osądzanie i potępianie brata, który grzeszy jest błędne. Nie dlatego, że nie chcemy uznać grzechu, ale ponieważ potępienie grzesznika zrywa z nim więź braterstwa i lekceważy miłosierdzie Boga, który przeciwnie nie chce zrezygnować z żadnego ze swoich dzieci. Nie mamy władzy, aby potępić naszego błądzącego brata, nie jesteśmy ponad nim: mamy raczej obowiązek przywrócenia go do godności dziecka Ojca i towarzyszenia jemu w jego drodze nawrócenia.

Jezus wskazuje swojemu Kościołowi, nam również drugi filar: „dawać”. Przebaczanie jest pierwszym filarem, zaś drugim jest dawanie. „Dawajcie, a będzie wam dane [...] Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie” (w. 38). Bóg daje znacznie więcej, niż na to zasługujemy, ale będzie jeszcze bardziej hojny wobec tych, którzy tutaj na ziemi byli szczodrzy. Jezus nie mówi, co stanie się z tymi, którzy nie dają, ale obraz „miary” stanowi ostrzeżenie: poprzez miarę miłości jaką dajemy innym, my sami zdecydujemy jak będziemy sądzeni, jak będziemy miłowani. Jeśli dobrze spojrzymy, to jest tutaj pewna spójna logika: na miarę tego, co otrzymujemy od Boga dajemy bratu, a na miarę tego, ile dajemy bratu, otrzymujemy od Boga!

Zatem miłość miłosierna jest jedyną drogą, którą należy podążać. Jakże bardzo musimy być trochę bardziej miłosierni! Nie obmawiać innych, nie osądzać, nie oskubywać innych poprzez krytyki, zawiści, zazdrości. Przebaczać, być miłosiernymi. Przeżywać nasze życie w miłości i dawać. To miłosierdzie i miłość pozwala uczniom Jezusa, aby nie utracili tożsamości otrzymanej od Niego i uznali siebie za dzieci tego samego Ojca. W miłości, którą oni, czyli my praktykujemy w życiu odzwierciedla się w ten sposób owo miłosierdzie, które nigdy nie będzie miało końca (por. 1 Kor 13,1-12). Ale nie zapominajcie, że miłosierdzie jest darem, przebaczeniem i darem. W ten sposób serce poszerza się w miłości. Natomiast egoizm, gniew, czyni serce malutkim, które zamienia się w kamień. Pytam was: co wolicie: czy serce z kamienia? [odpowiadają: nie!] Czy serce pełne miłości? [odpowiadają: tak!]. A zatem, jeśli wolicie serce pełne miłości, to bądźcie miłosierni.

2016-09-21 11:19

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan: w przyszłym tygodniu nie będzie papieskich audiencji

[ TEMATY ]

audiencja

Adobe Stock

W tym roku, podobnie jak ma to miejsce od 2021 roku Ojciec Święty zaprosił kardynałów rezydujących w Rzymie, szefów dykasterii i przełożonych Kurii Rzymskiej do osobistego przeżycia okresu Ćwiczeń Duchowych, zawieszenia pracy i skupienia się na modlitwie w pierwszym tygodniu Wielkiego Postu: od popołudnia w niedzielę 18 do popołudnia w piątek 23 lutego 2024 roku. W tym okresie nie będzie papieskich audiencji, w tym audiencji ogólnej w środę 21 lutego.

Taką indywidualną formułę rekolekcji Kurii Rzymskiej wprowadzono w 2021 r. z powodu pandemii. Wcześniej Papież zapraszał swych współpracowników do domu rekolekcyjnego w Aricci pod Rzymem.
CZYTAJ DALEJ

Wiemy, kiedy odbędzie się pogrzeb ks. Józefa Hassa i jego siostry

2025-07-02 13:47

[ TEMATY ]

pogrzeb

archwwa.pl

Ks. prałat Józef Hass

Ks. prałat Józef Hass

Zmarł ks. prałat Józef Hass – wieloletni proboszcz parafii św. Michała w Warszawie. Pogrzeb odbędzie się w sobotę.

W latach 1986-2013 ks. Hass był proboszczem parafii św. Michała w Warszawie. W tragicznym wypadku samochodowym w piątek zginęła siostra księdza prałata, Irena Hass, a on sam dwa dni później w szpitalu w Kozienicach. Pogrzeb odbędzie się w sobotę 5 lipca w parafii św. Michała Archanioła.
CZYTAJ DALEJ

USA: kto zakupi dom rodzinny papieża Leona XIV?

2025-07-02 13:02

[ TEMATY ]

USA

Chicago

Papież Leon XIV

dom rodzinny

PAP/EPA

Papież Leon XIV

Papież Leon XIV

Gmina Dolton w pobliżu Chicago objęła w posiadanie dom rodzinny papieża Leona XIV. Jak poinformowała 2 lipca gazeta „USA Today”, osiągnięto porozumienie z dotychczasowym właścicielem, a cena zakupu nie została ujawniona.

Gmina zamierza teraz - we współpracy z Archidiecezją Chicago - udostępnić dom zwiedzającym jako obiekt historyczny, aby w ten sposób ożywić ruch turystyczny. Nie rzucający się w oczy dom jednorodzinny w Dolton stał się pożądaną nieruchomością po wyborze papieża Leona XIV. Robert Francis Prevost, który 8 maja został wybrany papieżem, dorastał w domu o powierzchni prawie 70 metrów kwadratowych przy East 141st Place. Tutaj spędził dzieciństwo z rodziną: matką Mildred Agnes, ojcem Louisem Mariusem i dwoma starszymi braćmi Louisem Martinem i Johnem Josephem. Według doniesień medialnych Leon XIV nadal jest właścicielem mieszkania w tej okolicy.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję