Finlandia: w Kościele luterańskim nie będzie ślubów par jednopłciowych
W Ewangelickim Kościele Luterańskim w Finlandii nie będzie ślubów par jednopłciowych - ogłosił abp Kari Mäkinen. W marcu przyszłego roku wejdzie w tym kraju w życie ustawa legalizująca małżeństwa homoseksualne.
Jednak luterańscy biskupi zdecydowali, że w Kościele nadal będą możliwe jedynie małżeństwa heteroseksualne. Jednocześnie zapewnili, że Kościół „nie odwraca się od seksualnych i genderowych mniejszości ani od tęczowych rodzin”, które nadal będą przyjmowane z całym szacunkiem.
Uchwalenie ustawy legalizującej małżeństwa homoseksualne przez parlament w listopadzie 2014 r. spotkało się z życzliwym przyjęciem abp. Mäkinena. Jednak w proteście przeciwko temu 3 tys. wiernych odeszło z Kościoła. Obecnie zwierzchnik fińskich luteran przyznał, że decyzja biskupów może rozczarować ludzi, którzy oczekiwali innego rozstrzygnięcia.
Na razie nie wiadomo, czy duchowny, który jednak dopuściłby do ślubu kościelnego pary jednopłciowej poniósłby jakieś konsekwencje z tego powodu.
Przyjęte przez luterańskich biskupów stanowisko umożliwia jednak modlitwę pastora z osobami, które zawarły ślub homoseksualny i w ich intencji.
Przyjęta w Finlandii ustawa zapewnia parom homoseksualnym takie same prawa jak małżeństwom heteroseksualnym, łącznie z adopcją dzieci i noszeniem tego samego nazwiska. W marcu 2017 r. Finlandia stanie się 12 państwem Europy, które zezwala na małżeństwa osób tej samej płci.
Do Kościoła luterańskiego należy około 75 proc. mieszkańców Finlandii.
Na specjalne zaroszenie w nabożeństwie uczestniczył biskup świdnicki
Historię budowy drewnianego świdnickiego Kościoła Pokoju przypomniał w czasie kończącego obchody 370-lecia świątyni ewangelicki duchowny Waldemar Pytel.
– Po zgodzie cesarza Ferdynanda III pierwsze próby wytyczania placu pod budowę kościoła miały miejsce wiosną 1652 roku. To nie było to miejsce! Świdniczanie będą wiedzieć: pierwotnie chodziło o miejsce, gdzie dzisiaj stoi Galeria Świdnicka. Jednak parafianie nie zgodzili się ze względu na bliskość rzeki i niebezpieczeństwo zalania kościoła. Ostatecznie po negocjacjach z ówczesną radą miasta luterańska świątynia stanęła miedzy obecnymi ulicami Kościelną i Saperów, a decyzja o lokalizacji zapadła 23 września 1652 roku. Zanim rozpoczęła się budowa, wierni przez kilka dni modlili się na pustym jeszcze placu. Przez kolejne kilka lat nabożeństwa były odprawiane w tzw. bożej chatce, a na świątynię zbierano pieniądze i materiały – mówił 11 września luterański biskup.
Nowy administrator będzie pełnił tę funkcję do czasu mianowania przez Stolicę Apostolską nowego biskupa koszalińsko-kołobrzeskiego. Administratorem diecezjalnym został wybrany bp Krzysztof Zadarko.
Zgodnie z obowiązującym prawem wybrało go 5 maja Kolegium Konsultorów. Kim jest administrator diecezjalny? Określają to m.in. kanony 426, 427 i 428 Kodeksu Prawa Kanonicznego.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
