Polscy lekarze podejmujący pracę w Norwegii są zmuszani do udziału w aborcji - alarmuje „Nasz Dziennik”.
W czasie ostatnich kilku lat władze Norwegii coraz mocniej zwalczają prawo lekarzy do sprzeciwu sumienia. Jeśli lekarz chce pracować i mieć pacjentów musi wystawia między innymi skierowania na aborcję.
W Norwegii wiele kobiet i młodych dziewczyn bardzo chętnie korzysta z prawa do przerywania ciąży. W tym kraju każdego roku uśmiercanych jest około 14 tysięcy dzieci.
Według prawa aborcja jest legalna do 12. tygodnia życia dziecka, w pewnych sytuacjach do 18., a nawet 23. tygodnia
— informuje „Nasz Dziennik”.
Liberalne prawo w fatalnej sytuacji stawia lekarzy rodzinnych. To właśnie oni w tamtejszym systemie ochrony zdrowia sprawują opiekę nad matką i dzieckiem w czasie ciąży. Również lekarz rodzinny zajmuje się kobietą jeśli chce ona poddać się procedurze in vitro. Jeszcze w ubiegłym roku lekarz zawierający umowę o pracę, mógł składać zastrzeżenie dotyczące jego stosunku do przerywania ciąży. Kobieta, która chciała otrzymać skierowanie na aborcję była kierowana bezpośrednio do lekarza, które bez problemu je wystawiał, ci którzy nie chcieli tego robić, nie musieli.
Reklama
W czasie ostatniego roku lekarze, którzy mieli podpisane tzw. zastrzeżenia padli ofiarą nagonki mediów i feministek. Ci, którzy nie poddali się naciskiem zmuszeni byli zmienić specjalizację, lub nawet odejść z pracy.
Wszyscy przeżyli poniżenie, musieli porzucić swoje gabinety, przekreślić lata specjalizacji w medycynie rodzinnej i zacząć od początku
—mówiła w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” dr Katarzyna Dębicka.
Norwescy politycy mówi nawet, że:
prawo kobiet do aborcji jest najważniejsze i ono nie będzie naruszone.
Lekarze w Norwegii obawiają się, że wkrótce do obowiązkowych świadczeń medycznych obok aborcji należeć będzie także eutanazja.
Projekt prawa dotyczący tzw. zabezpieczenia życia w czasie ciąży, przedstawiony przez irlandzki rząd, podzielił tamtejszą scenę polityczną. Przy sprzeciwie katolickich konserwatystów zaaprobowano jednak projekt dokumentu, który zakłada m.in. zgodę na dokonanie aborcji w razie zagrożenia życia matki, a także w sytuacji rzeczywistego niebezpieczeństwa popełnienia przez nią samobójstwa.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
