„Siostra Monika była człowiekiem i siostrą zakonna z powołania” – mówił homilii 11 września bp Antoni Długosz, biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej, który w kościele pw. św. Barbary w Częstochowie przewodniczył Mszy św. pogrzsebowej zmarłej 8 września , w wieku 92 lat, w tym 74 lat w Zgromadzeniu Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny, s. Moniki Augustyny Paduch, wspólpracownicy biskupów częstochowskich.

Mszę św. z bp. Długoszem koncelebrowali kapłani, którzy na swojej drodze kapłańskiego życia spotkali s. Monikę Paduch, na czele z ks. prał. Marianem Dudą, dyrektorem Wyzszego Instytutu Teologicznego w Częstochowie. Na uroczystości pogrzebowe przybyły siostry ze Zgromadzenia Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny.

W homilii bp Długosz podkreślił, że zmarła siostra zakonna miała charyzmat Matki Bożej – Na wzór Maryi miała czyste oczy i serce. Dostrzegała nimi ludzi potrzebujących pomocy – mówił bp Długosz i wspominał, że dla niego samego i jego mamy siostra Monika była wielkim oparciem.

„Była całkowicie oddana biskupom, którym służyła z pokorą. Bp Miłosław Kołodziejczyk w swoim cierpieniu czuł się przy niej bezpieczny”. – kontynuował bp Długosz.

Biskup podkreślił, że „zmarła nauczyła się miłości czynnej już w domu rodzinnym”. – Kochała ludzi i w centrum jej życia był Jezus i Maryja, Msza św. – podkreślił biskup.

Po Mszy św. ciało zmarłej zakonnicy zostało złozone w grobowcu Zgromadzenia na Cmentarzu św. Rocha w Częstochowie.

Siostra Monika (Augustyna) Paduch przyszła na świat 7.02.1923 r. we wsi Kruszówka, w powiecie garwołińskim. Sakrament Chrztu Św. i Bierzmowania otrzymała w kościele parafialnym w Miastkowie. Monika pochodziła z wielodzietnej rodziny. Rodzice: Andrzej i Katarzyna z d. Paduch wychowywali ośmioro dzieci, utrzymując się z pracy na gospodarstwie. Dzieciństwo i młodość Moniki przypadło na trudny okres międzywojenny. Rodzice od najmłodszych lat wpajali dzieciom szacunek do pracy, uczciwość, a nade wszystko umiłowanie wiary katolickiej. Monika już od wczesnej młodości myślała o oddaniu się na służbę Panu Bogu, poprzez podjęcie życia zakonnego. W wieku 16 lat zgłosiła się do Zgromadzenia Córek Najczystszego Serca Najświętszej Maryi Panny. Było to 25 12.1939 r. w Skórcu. Tutaj odbywała postulat i jednocześnie zdobywała naukę na Kursie kroju i szycia, prowadzonym przez siostry Sercanki.

Do nowicjatu została przyjęta 10.11.1940 r w Nowym Mieście n. Pilicą i otrzymała imię zakonne Augustyna. Roczny nowicjat ukończyła składając pierwszą profesję, dnia 11.11.1941 r. w Nowym Mieście. Przez kolejne 5 lat do 1946 r pozostała w Domu Generalnym w Nowym Mieście. Pomagała w pracy w introligatorni oraz w sklepie, który prowadziły Siostry Sercanki. Dnia 22.08.1947 r. Siostra Monika złożyła profesję wieczystą. W latach 1946 – 1949 przebywała na placówce w Białymstoku przy ul. Ogrodowej 13, gdzie pracowała jako intendentka w jadłodajni Caritas.

W latach 1949 – 1971 Siostra Monika przebywała w Częstochowie przy ul. Św. Barbary 52. W roku 1971 decyzją władz zakonnych została przeniesiona do Wspólnoty Sióstr przy ul. 3 Maja w Częstochowie. Pracowała przy obsłudze księży biskupów: Miłosława Kołodziejczyka, Antoniego Długosza oraz Jana Wątroby. Z uwagi na podeszły wiek i słabnące siły fizyczne, dnia 30.08.2007 r. powróciła ponownie do Wspólnoty przy ul. Św. Barbary 52. We wspólnocie pomagała Siostrom w różnych pracach, na ile zdrowie na to pozwalało. Swoją obecnością, modlitwą ofiarną pracą i cierpieniem oraz pogodą ducha, dawała przykład radosnej służby Bogu i bliźniemu.

Ostatni etap Jej życia szczególnie naznaczony był krzyżem i cierpieniem. Po trudach ziemskiej wędrówki Pan zamknął Jej księgę życia, 8 września 2015 r., w Święto Narodzenia NMP. Kochana Siostro Moniko, pozostaniesz w naszej pamięci i naszych modlitwach na zawsze. Raduj się na wieki przed Obliczem Boga. Dobry Jezu, a nasz Panie…