Pan Jezus nie chce nas zostawić samych – chce przychodzić, przemawiać, spotykać się z nami – te słowa ks. kan. Arkadiusza Chwastyka stały się myślą przewodnią uroczystości, podczas której pobłogosławiono kandydatów podejmujących nowe zadania i odpowiedzialności w życiu liturgicznym i wspólnotowym Kościoła.
W obecności rodzin, kapłanów oraz wiernych z całej diecezji, w sobotę 7 czerwca do pełnienia nowych funkcji liturgicznych zostało pobłogosławionych 19 nadzwyczajnych szafarzy Komunii świętej, 17 ceremoniarzy oraz 12 lektorów. Mszy św. przewodniczył ks. kan. Arkadiusz Chwastyk, wikariusz generalny biskupa świdnickiego.
Korzenie w Eucharystii
W okolicznościowej homilii ks. Chwastyk odniósł się do kończącego się okresu wielkanocnego i Ewangelii o spotkaniu Zmartwychwstałego z uczniami nad Jeziorem Genezaret. – Pan Jezus nie chce nas zostawiać samych. Przychodzi, by być z nami, by nas prowadzić – przypomniał. – Każda z tych funkcji – lektora, ceremoniarza czy szafarza – ma swoje korzenie w Eucharystii. To nie zaszczyt, lecz zadanie. To wezwanie do służby i świadectwa.
Homileta podkreślił, że Jezus pragnie spotykać się z człowiekiem w liturgii i poza nią: w słowie Bożym, w modlitwie i w drugim człowieku. – Nie wystarczy samo założenie alby. Trzeba żyć wiarą, być autentycznym, dawać świadectwo na co dzień. „Ty pójdź za Mną” – te słowa niech prowadzą was nie tylko przy ołtarzu, ale i w codzienności – dodał.
Odpowiedzialność
Reklama
Zarówno ceremoniarze, jak i szafarze, przez rok przygotowywali się do przyjęcia funkcji w ramach specjalnego diecezjalnego kursu, prowadzonego przez ks. Łukasza Basistego, diecezjalnego duszpasterza służby liturgicznej. – To formacja nie tylko intelektualna i liturgiczna, ale także duchowa. Dla wielu to czas pogłębienia relacji z Chrystusem – podkreślił ks. Basisty.
Kandydaci na lektorów natomiast przygotowywali się do pełnienia funkcji pod okiem księży w swoich parafiach, uczestnicząc w kursach lektorskich i poznając zasady proklamacji słowa Bożego.
Wśród pobłogosławionych do funkcji szafarza był pan Krystian z Wałbrzycha. – To nie wyróżnienie, ale misja. Dla mnie to odpowiedzialność i zaszczyt, nieść Chrystusa do chorych i potrzebujących – powiedział jeden z nowych szafarzy z wałbrzyskiej parafii Świętych Aniołów Stróżów.
Uroczystość zakończyła się wspólną modlitwą i wręczeniem dokumentów potwierdzających przyjęcie funkcji. Zgromadzeni mieli również okazję do pamiątkowego zdjęcia.
Niech słowa Jezusa z Ewangelii św. Jana – „Ty pójdź za Mną” – towarzyszą wszystkim nowo ustanowionym w ich dalszej drodze wiary i służby we wspólnotach parafialnych.
Z taką dewizą już po raz dwunasty do Świdnicy małżonków z całej Polski zaprosiła Fundacja Małżeństwo Rodzina.
Ponad 150 par na 12. Ogólnopolskim Kongresie Małżeństw w sali teatralnej 7 października powitali tradycyjnie Dorota i Damian Nowakowscy. – Zaprosiliśmy państwa do udziału w wyjątkowej randce małżeńskiej, pełnej atrakcji, różnorodnych doznań i kilku niespodzianek. Zaprosiliśmy dla państwa wspaniałych gości, dzięki którym nasze trzydniowe spotkanie na pewno będzie bardzo ciekawe i wartościowo – zapewniało małżeństwo.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
40. Piesza Pielgrzymka z Tomaszowa Mazowieckiego do Sanktuarium Świętej Rodziny w Studziannej
Blisko 200 wiernych wzięło udział w jubileuszowej - 40. Pieszej Pielgrzymce z Tomaszowa Mazowieckiego do Sanktuarium Świętej Rodziny w Studziannej. Mszy świętej inaugurującej pielgrzymkę przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej, bp Piotr Kleszcz, a przewodnikiem na szlaku jest proboszcz tomaszowskiej parafii księży filipinów, ks. Grzegorz Chirk.
W homilii bp Kleszcz przypomniał, że w życiu człowieka pojawiają się drogi „bez map” – znamy ich cel, ale nie wiemy, co nas spotka w drodze. – Są w naszym życiu dwie rzeczywistości, których czasem nie rozumiemy: wola Boża i dopust Boży. Wola Boża to dobro, które nas spotyka, ale zdarzają się też sytuacje trudne, których Bóg nie chce, ale na nie dopuszcza, by ostatecznie mogło z nich wyniknąć dobro – podkreślił hierarcha.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
