Reklama

Aspekty

Śpiewają Panu już 70 lat

– Wiara w połączeniu z miłością do muzyki równa się chór kościelny – mówi Eugeniusz Olejniczak.

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 48/2024, str. IV

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Archiwum chóru Cantemus Domino

Chór tworzą zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści

Chór tworzą zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zielonogórski chór Cantemus Domino przez cały rok świętował jubileusz 70-lecia swojej działalności artystycznej. Jego członkowie od lat, wytrwale i z pasją, poświęcają się muzyce, a do tego tworzą niezwykłą wspólnotę w lokalnym Kościele. Przez dekady istnienia chór zyskał miano jednego z najbardziej cenionych zespołów w regionie. Jego członkowie oddają się muzyce z ogromnym zaangażowaniem, a ich koncerty przyciągają miłośników muzyki klasycznej, chóralnej oraz sakralnej.

Odrobina historii

Reklama

Początki chóru Cantemus Domino sięgają 1953 r. i nierozerwalnie związane są z zielonogórską parafią Najświętszego Zbawiciela. To właśnie tu organista Wiktor Chwieckowicz założył chór w kościele parafialnym. W 1968 r. pracę w parafii rozpoczął Andrzej Maliński, młody absolwent Salezjańskiej Szkoły Organistowskiej w Przemyślu oraz uczeń dyrygentury u prof. Stefana Stuligrosza. Prowadził on chór chłopięco-męski oraz scholę dziewczęcą, które z czasem połączone zostały w chór mieszany, liczący ponad 60 osób. Otoczony troskliwą opieką, także ze strony duszpasterzy posługujących w parafii, jak śp. ks. prał. Konrad Herrmann, nie tylko coraz bardziej poszerzał swój repertuar, ale zaczął rozwijać swoją działalność wykraczając daleko poza funkcje liturgiczne. Ambicją zespołu stało się wykonywanie nie tylko religijnych utworów wokalnych, ale także wielkich dzieł wokalno-instrumentalnych, z czasem także świeckich. – Ks. Herrmann miał w sobie wielką pasję do muzyki, dzięki której nam też chciało się chcieć. Dzięki niemu chór zaczął wyjeżdżać za granicę. Kilka razy śpiewaliśmy w Niemczech – w zaprzyjaźnionym Verden, w Berlinie Zachodnim, w Szwecji – wspominają Violetta Janecka i Eugeniusz Olejniczak. Chór zaczął jeszcze więcej wyjeżdżać, gdy jego dyrygentem został prof. Maciej Ogarek, który tę funkcję pełni do dziś. – Dzięki niemu i jego współpracy z zachodnimi dyrygentami zaczęliśmy wykonywać dzieła dużego formatu, bo śpiewaliśmy m.in. oratoria Mendelssohna Paulus, Stworzenie świata Haydna, oratorium Mesjasz Haendla czy Requiem Mozarta.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Radość i pasja

W 1996 r. z inicjatywy chóru powstało Towarzystwo Śpiewacze „Cantemus Domino”, pod którego egidą zespół działa do dziś. Chór tworzą zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści. Jego członkowie pochodzą z całego miasta, a nawet spoza Zielonej Góry. Dziś to 34 osoby plus dyrygent. Niektórzy członkowie śpiewają w nim od początku. – Od dziecka lubiłam śpiewać. Gdy miałam 10 albo 11 lat był nabór do scholi dziewczęcej, do której zostałam przyjęta. Śpiewałam w niej ok. 4 lat. Gdy schola połączyła się z chórem chłopięco-męskim, zaczęłam śpiewać w chórze mieszanym. W międzyczasie ukończyłam studia muzyczne, dlatego bardzo często pomagałam w pracy chóru. Pracowałam z dziewczynami na próbach sekcyjnych, jak dyrygent chorował to go zastępowałam, bo dyplom z dyrygowania też mam, więc mogę to robić, gdy jest taka potrzeba. I tak trwa to do dziś. To jest połowa mojego życia, ale nie powiem, ile mam lat – mówi z uśmiechem Violetta Janecka, sopran. – Daje mi to satysfakcję. To jest moja pasja. Kocham muzykę, kocham śpiewać. Cieszy mnie to, że chór, mimo że, amatorski, potrafi zaśpiewać wielkie dzieła i ma z tego ogromną radość. Kocham chór, to jest moje życie. Gdybym nie mogła śpiewać, to byłoby mi bardzo źle, ale póki Pan Bóg pozwala, to to robię – dodaje p. Violetta. Jej ulubiony utwór to Requiem Gabriela Fauré.

Forma modlitwy

Reklama

Od 55 lat śpiewa w chórze Eugeniusz Olejniczak. Zaczął śpiewać gdy miał 16 lat. – Chodziłem do szkoły muzycznej. Pan Andrzej Maliński, który na przełomie 1968/69 zaczął tworzyć chór chłopięco-męski przyszedł do naszej szkoły, żeby poszukać głosów. Na korytarzu trafił na mnie i tak się zgadaliśmy. Podobnie jak koleżanka, lubiłem śpiewać. Śpiewałem w chórach szkolnym, później akademickim, a już po studiach w różnych chórach świeckich. Jednak zawsze ten chór w parafii, w kościele, w którym zacząłem śpiewać jako 16-latek, był dla mnie taką bazą. Śpiewam do dzisiaj, bez przerwy – przyznaje Eugeniusz Olejniczak, bas, który również ma wykształcenie muzyczne. – Śpiew w chórze pogłębia moją wiarę, choćby poprzez śpiew pieśni po łacinie. Jest to dla mnie pewna forma modlitwy, bo jak powiedział św. Augustyn: „kto śpiewa, dwa razy się modli”. Wiara i śpiew idą w parze, cieszę się, że mogę to w taki sposób połączyć – dodaje. Najbardziej lubi wykonywać Mszę koronacyjną Mozarta i jego Requiem. Natomiast cały chór lubi wykonywać utwór Józefa Świdra Czego chcesz od nas, Panie na podstawie słów słynnego hymnu Jana Kochanowskiego.

Jesteśmy otwarci

Reklama

Jak powstała nazwa zespołu? – Nazwa chóru pojawiła się na pierwszej płycie długogrającej, którą nagrywaliśmy dwie noce. Akompaniował nam Andrzej Chorosiński. Krążek został wydany z okazji 40-lecia powrotu Kościoła katolickiego na Ziemie Zachodnie. Był to naprawdę duży materiał. Nazwa chóru wzięła się od utworu Singet dem Herrn, czyli po łacinie Cantemus Domino, co znaczy „Śpiewajmy Panu”. Utwór ten znalazł się na tej płycie. Przyjęliśmy to za nazwę zespołu, bo przeważnie śpiewaliśmy w kościele. Do dziś funkcjonujemy pod tą nazwą, każdemu z nas ona odpowiada – opowiada Violetta Janecka. Chór tworzy swego rodzaju parafialną wspólnotę. – Traktujemy się jak rodzinę. Są między nami bliskie kontakty towarzyskie w mniejszych i większych grupach. Spotykamy się, często spontanicznie, po próbach czy koncertach na jakąś kawkę czy ciasto. Jest między nami rodzinna atmosfera. Przed laty w ramach chóru zrodziły się nawet dwa małżeństwa – mówią członkowie chóru. Jego skład właściwie się nie zmienia, chociaż w ostatnim czasie niektórzy członkowie odeszli już do Pana. Czasami pojawiają się nowe osoby, ale przeważnie tylko na chwilę. Tymczasem, jak mówią pani Violetta i pan Eugeniusz, zaangażowanie w chórze wymaga cierpliwości i wytrwałości. Trudniejsze fragmenty trzeba po prostu poćwiczyć, jednak najważniejsze, by się nie zarażać. Dlatego zachęcają wszystkich chętnych, by spróbowali swoich sił w chórze. Chór tworzą ludzie, którzy na co dzień wykonują bądź wykonywali różne profesje, co pokazuje, że śpiewać może każdy, choć trzeba mieć słuch muzyczny. To podstawa. A całą resztę można się nauczyć. – Jeżeli ktoś jest wierzący i lubi śpiewać, to zapraszamy do nas. Wiara w połączeniu z miłością do muzyki równa się chór kościelny – mówi Eugeniusz Olejniczak. – Spotykamy się raz w tygodniu, zazwyczaj we wtorki o godz. 18.30 w salce na ul. Chrobrego 8, czyli na plebanii. Jesteśmy otwarci, z chęcią pomożemy nowym członkom – dodaje Violetta Janecka.

Złoty medal

Chór regularnie uświetnia inaugurację roku akademickiego zielonogórskich uczelni. Współpracuje z Filharmonią Zielonogórską, a także Instytutem Muzyki Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Zielonogórskiego, którego studenci przygotowują wraz z zespołem swoje koncerty dyplomowe. Chór uświetnił ważne wydarzenia z życia diecezji jak wizyta Ojca Świętego Jana Pawła II w Gorzowie Wlkp., koronacja obrazu Matki Bożej Rokitniańskiej, a także jubileusze macierzystej parafii. Wiele koncertów ma charakter cykliczny – każdego roku mieszkańcy Zielonej Góry czekają na tradycyjny koncert kolęd i pastorałek, który zawsze jest także powtarzany w innych miejscowościach regionu. Chór nieustannie rozwija swoją działalność, biorąc udział w prestiżowych konkursach, festiwalach oraz współpracując z innymi artystami. Do szczególnie ważnych wydarzeń należy zaliczyć jego udział w uroczystości konsekracji kościoła Matki Bożej Nieustającej Pomocy we Lwowie oraz koncert w lwowskiej katedrze. Zespół jest laureatem wielu nagród i wyróżnień. Są to m.in. wyróżnienia na Ogólnopolskich Konkursach Kolęd i Pastorałek w Będzinie, „Brązowa Mucha” (2011) i „Srebrna Mucha” (2012) na Uczcie Chórów w Międzyrzeczu. Członkowie chóru szczególnie cenią sobie „Srebrną Wstęgę Solczy”, którą zdobyli w 2012 r. na Międzynarodowym Festiwalu Chóralnym w Ejszyszkach na Litwie. Chór odznaczony został medalami „Zasłużony dla województwa zielonogórskiego”, otrzymał Nagrodę Kulturalną Miasta Zielona Góra oraz „Zasłużony dla diecezji zielonogórsko-gorzowskiej”. W tym roku, z okazji 70-lecia, otrzymał złoty medal Prezydenta Miasta za szczególne zasługi dla Zielonej Góry.

Jesteśmy wytrwali

– Jubileusz jest wyznacznikiem tego, że jesteśmy wytrwali, skoro tyle lat śpiewamy. Różni członkowie chóru mają różny staż, ale najważniejsze, że to wszystko trwa. A nadzieje mamy takie, że naszym udziałem będą następne jubileusze – wyznają Violetta Janecka i Eugeniusz Olejniczak. Chór zakończył świętowanie jubileuszu 17 listopada uroczystym koncertem w kościele Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze z udziałem gości. – Ksiądz proboszcz Mirosław Maciejewski był naprawdę bardzo zaskoczony, że udało nam się wykonać Requiem Maurice Durufla, bo jest to muzyka naprawdę trudna. Jest to dla nas wielką satysfakcją, że przyszli ludzie, a kościół był wypełniony. Mamy nadzieję, że sprawiło im to wielką przyjemność.

2024-11-26 14:13

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Potrzeba takich spotkań

Niedziela zielonogórsko-gorzowska 4/2025, str. VI

[ TEMATY ]

Zielona Góra

Archiwum warsztatów

Na warsztaty może przyjść każdy, grupa jest otwarta

Na warsztaty może przyjść każdy, grupa jest otwarta

W Winnym Grodzie powstała nowa inicjatywa dla kobiet.

Ty i Ja – przestrzeń samorozwoju” to propozycja spotkań i warsztatów dla kobiet. Odbywają się one raz w miesiącu w piątek w Instytucie Filozoficzno-Teologicznym im. Edyty Stein w Zielonej Górze. – Pomysł narodził się z bardzo oddolnej potrzeby – mojej i kilku osób, z którymi współpracuję, tworząc te warsztaty. Chcemy zrobić coś dla kobiet w Kościele i warto, by odbyło się to w oparciu o Biblię. Nie ukrywam, że wartości chrześcijańskie są dla mnie istotne i chciałabym to połączyć. Dlatego podczas spotkań jest trochę psychologii kobiecości, a także trochę wyjątkowych kobiet z Biblii, które są odniesieniem dla nas – mówi organizatorka i prowadząca warsztaty Agnieszka Zyznowska. Dodaje, że spotkania mają formę konferencyjno--warsztatową. Jest też czas na rozmowę, wymianę doświadczeń, tworzenie relacji i dialog. Pierwsze z cyklu 6 spotkań odbyło się 10 stycznia. – Jego tematem była bardzo szeroko rozumiana wdzięczność. Opierałyśmy się na postaci biblijnej Samarytanki, a głównie na jej rozmowie z Jezusem przy studni. Było z nami ponad 20 osób, natomiast na pewno chciałabym dotrzeć do większej grupy. Myślę, że sama nazwa projektu: „Ty i Ja – przestrzeń samorozwoju” daje bardzo wiele możliwości. Jest przestrzenią dla kobiet, ale myślę, że zrodzi się jeszcze wiele pomysłów. Na razie myślimy o organizacji warsztatów. Będzie ich 6 i będą się odbywały do czerwca, bo później mamy sezon wakacyjny. Natomiast po wakacjach zobaczymy, w jakiej formie dalej będziemy to kontynuować. To już zależy od grupy – wyjaśnia Agnieszka Zyznowska. – Na warsztaty może przyjść każdy, grupa jest otwarta. Natomiast dobrze by było, by grupa w jakiś sposób się już uformowała, bo wtedy mamy możliwość głębszych rozmów. Obowiązują zapisy, mamy swoją stronę na FB. Jest tam podany telefon, więc można zadzwonić i się zapisać. Pomysł warsztatów powstał z mojej 20-letniej pracy jako pedagoga i terapeuty. Psychologia i praca z ludźmi zawsze były moją pasją. Chcę dać coś od siebie z tego, co wypraktykowałam i czego się nauczyłam i podzielić się tym z innymi – dodaje. Kolejne spotkanie odbędzie się 7 lutego. Będzie dotyczyło języków miłości. – Podejmując temat organizacji warsztatów, okazało się, że wśród pań jest taka potrzeba. Potrzeba dla pań takich spotkań w Kościele, choć nie są one tylko dla osób związanych z Kościołem katolickim, może przyjść każdy. Jesteśmy otwarci na każdego, kto chce z tej formy skorzystać. Każdy z nas ma pracę, swoje obowiązki, ale spotkania są raz w miesiącu, więc myślę, że warto ten czas dla siebie wygospodarować. A myślę, że jest to dobra forma, bo daje konkretne narzędzia, by pracować nad swoim samorozwojem na co dzień. Każdemu spotkaniu towarzyszą kobiety z Biblii oraz święte. Sama, czytając o nich, jestem naprawdę bardzo zaskoczona, jak one są aktualne dzisiaj. Ich doświadczenia, przeżycia, rozterki, dla nas, kobiet XXI w., są po prostu aktualne – podsumowuje Agnieszka Zyznowska i zaprasza na kolejne spotkanie.
CZYTAJ DALEJ

Życie nie kończy się w pudełku. Wieczność zaczyna się od więzi z Jezusem

2025-08-22 09:32

[ TEMATY ]

ks. Marek Studenski

Diecezja Bielsko-Żywiecka

Opowiem historie, które wstrząsają i poruszają: o sędzim, który całe życie walczył o sprawiedliwość, o człowieku, który nie zgodził się podpalić krzyża, i o dzieciach, których niewinność woła do nieba.

To nie jest opowieść o strachu, ale o nadziei: ciasna brama jest zawsze otwarta dla tych, którzy kochają. Bo na końcu nie liczy się, co mamy – ale kogo znamy.
CZYTAJ DALEJ

XVI Pielgrzymka Osób Niepełnosprawnych i ich opiekunów oraz Piknik Integracyjny

2025-08-23 17:33

ks. Łukasz Romańczuk

W Henrykowie odbyła się XVI Pielgrzymka Osób Niepełnosprawnych i Piknik Integracyjny. W tym roku gościem pielgrzymki był abp Józef Kupny, który przewodniczył Mszy świętej. Eucharystia w Sanktuarium Matki Bożej Języka Polskiego połączona była z dożynkami parafialnymi, dlatego na zakończenie poświęcony został wieniec przygotowany przez wiernych.

Do Henrykowa przyjechało około 600 osób niepełnosprawnych wraz z opiekunami. Były to osoby z różnych stron archidiecezji m.in. Strzelin, Oława, Dobroszyce, ale także spoza jak m.in. Bielawa. Wprowadzenie w wydarzenie oraz tzw. zawiązanie wspólnoty było udziałem ks. Kamila Kasztelana, asystenta KSM-u Archidiecezji Wrocławskiej.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję