Miałem okazję po raz pierwszy uczestniczyć w tym blisko dwugodzinnym wydarzeniu, które na zawsze pozostawia niezatarte wrażenie i ogromnie wzrusza. Akcja spektaklu rozgrywa się na obszarze ponad 40 tys. m2, a uwagę widzów przyciągają: efekty specjalne, mappingi, pirotechnika, projekcje na ekranach wodnych, konie, pokazy świetlne. W przedstawieniu występuje niemal 400 aktorów – wolontariuszy, w tym jak się okazuje również ze Szczecina, wcielających się w ponad 1,5 tys. postaci, w wieku od 4 do 80 lat. Wspierają ich akrobaci, a aktywny udział w spektaklu biorą też zwierzęta.
Aktorzy przypominają najważniejsze wydarzenia w dziejach Polski. Jest to niezwykła podróż w czasie od legendy o Lechu, Czechu i Rusie, przez początki państwa polskiego z Chrztem Polski, koronacja Bolesława Chrobrego, misja ewangelizacyjna i męczeństwo św. Wojciecha i św. Stanisława, Bitwa pod Grunwaldem, triumfy niezwyciężonej husarii, potop szwedzki, czas rozbiorów, rusyfikację i germanizację i odzyskanie Niepodległości w 1918 r. oraz chwalebny Cud nad Wisłą. Następnie aktorzy koncentrują się na gehennie II wojny światowej z obozami koncentracyjnymi, Katyniem i wreszcie Powstaniem Warszawskim, by ukazać także powojenny terror komunistycznej władzy i wolnościowy powiew Solidarności z ogromnie ważnym przesłaniem największego z Polaków – Jana Pawła II.
Scenariusz rozgrywanego latem po zachodzie słońca przedstawienia opowiada historię Polski za pomocą obrazów znanych głównie z malarstwa historycznego. Wzruszająca i piękna opowieść sprawia również, że każdy może poczuć dumę z bycia Polakiem. Autorzy tego ponadczasowego widowiska tak ułożyli myśl narracyjną, by w pełni ukazać historię naszego narodu w blasku Krzyża i wartości płynących z Orła Białego, czyli zaszczytu bycia Polakiem i tego, co przez heroizm wieków stało się chrześcijańskim dziedzictwem Polski.
Widzowie, a przeciętnie na każdym widowisku jest ich kilka tysięcy, długo po zakończeniu pozostają w milczeniu i głębokiej refleksji, która zaprasza do oddania czci tym, którzy przez wieki szli pod sztandarem: „Bóg, Honor i Ojczyzna”.
Smucić może tylko stwierdzenie organizatorów o tym, że obecne władze odpowiadające za kulturę i sztukę pragną doprowadzić do zakończenia wystawiania tego wspaniałego przedstawienia, które odbywa się w sezonie letnim na przedmieściach Murowanej Gośliny w „Parku Dzieje”.
Uczniowie, pod opieką katechetki Magdaleny Skuzy, zaprezentowali jasełka
Uczniowie z Szermierczej Sportowej Szkoły Podstawowej nr 85 we Wrocławiu odwiedzili Dzienny Dom Pomocy na Brochowie. Zaprezentowali bożonarodzeniowe jasełka, koncert kolęd i pokaz szermierki.
W działającym od sierpnia 2019 r. Dziennym Domu Pomocy nr 1 i nr 2 spotkało się 10 stycznia kilka pokoleń – uczniowie, ich opiekunowie, kadra DDP i klienci Domu, którzy nie kryli wzruszeń.
22 listopada Kościół obchodzi wspomnienie św. Cecylii. Należy ona do najsłynniejszych męczennic Kościoła rzymskiego. Żyła na przełomie II i III w. Jako młoda dziewczyna, złożyła ślub czystości.
Mimo iż zmuszono ją do małżeństwa z poganinem Walerianem, nie złamała swego przyrzeczenia, lecz pozyskała dla Chrystusa swego męża i jego brata. Wszyscy troje ponieśli śmierć męczeńską.
Jakub de Voragine w Złotej legendzie w taki oto sposób pisze o św. Cecylii: „Gdy muzyka grała, ona w sercu Panu jedynie śpiewała. Przyszła wreszcie
noc, kiedy Cecylia znalazła się ze swym małżonkiem w tajemniczej ciszy sypialni. Wówczas tak przemówiła do niego: Najmilszy, istnieje tajemnica, którą ci wyznam, jeśli mi przyrzekniesz,
że będziesz jej strzegł troskliwie. Jest przy mnie anioł Boży, który mnie kocha i czujnie strzeże mego ciała. Będziesz go mógł zobaczyć, jeśli uwierzysz w prawdziwego Boga i obiecasz,
że się ochrzcisz. Idź więc za miasto drogą, która nazywa się Appijska i powiedz biedakom, których tam spotkasz: Cecylia posyła mnie do was, abyście pokazali mi świętego starca Urbana.
Skoro ujrzysz jego samego, powtórz mu wszystkie moje słowa. A gdy on już oczyści ciebie i wrócisz do mnie, wtedy ujrzysz i ty owego anioła.
Walerian przyjął chrzest z rąk św. Urbana. Wróciwszy do Cecylii znalazł ją w sypialni rozmawiającą z aniołem. Anioł trzymał w ręce dwa wieńce z róż
i lilii i podał jeden z nich Cecylii, a drugi Walerianowi, mówiąc przy tym: Strzeżcie tych wieńców nieskalanym sercem i czystym ciałem, ponieważ
przyniosłem je dla was z raju Bożego. One nigdy nie zwiędną ani nie stracą swego zapachu i nigdy nie ujrzą ich ci, którym czystość nie jest miła”.
Pierwszym miejscem kultu św. Cecylii stał się jej grób w katakumbach Pretekstata, gdzie zachowała się grecka inskrypcja „Oddała duszę Bogu”. Następnie kryptę powiększono, przyozdabiając
jej sklepienie malowidłem przedstawiającym Świętą w postaci orantki.
Pierwsze ślady kultu liturgicznego Świętej męczennicy zawiera Sakramentarz leoniański z V w., gdzie znajduje się 5 formularzy mszalnych z własnymi prefacjami. Z kolei
w aktach synodu papieża Symmacha z 499 r. znajduje się wzmianka o kościele pw. św. Cecylii wzniesionym w połowie IV w. Inną sławną świątynią dedykowaną
Świętej jest bazylika zbudowana przez papieża Paschalisa na rzymskim Zatybrzu w początkach IX w., gdzie złożono pod ołtarzem jej doczesne szczątki.
Za patronkę muzyki kościelnej uznano św. Cecylię dopiero pod koniec średniowiecza. Miało to swoje źródła w błędnym rozumieniu treści jednej z antyfon oficjum brewiarzowego: Cantantibus
organis Coecilia Domino decantabat. Owo sformułowanie antyfony spowodowało powstanie licznych przedstawień ikonograficznych św. Cecylii, która gra na instrumencie przypominającym organy.
W nawiązaniu do tej średniowiecznej tradycji od XVI w. w Kościele zachodnim zaczęły powstawać stowarzyszenia, których celem było pielęgnowanie muzyki kościelnej. Największy jednak rozgłos
zyskało Stowarzyszenie św. Cecylii, które powstało w Bambergu w 1868 r.
Dążyło ono do odnowienia prawdziwej muzyki kościelnej poprzez oczyszczenie liturgii z elementów świeckich i przywrócenia w liturgii chorału gregoriańskiego oraz polifonii
Szkoły Rzymskiej. Rychło ruch cecyliański rozszerzył się na cały Kościół powszechny, a wybitni kompozytorzy dedykowali jej swoje dzieła.
Ponad 1400 młodych osób z całej diecezji zielonogórsko-gorzowskiej przyjechało 22 listopada 2025 do Zielonej Góry, aby wziąć udział w Modlitewnym Wieczorze Młodych.
22 listopada 2025, w wigilię Uroczystości Chrystusa Króla, do parafii Ducha Świętego w Zielonej Górze zjechała się młodzież z całej diecezji, aby uczestniczyć w niezwykłym wydarzeniu, które pokazuje wiarę młodego Kościoła. Wydział Duszpasterstwa Dzieci i Młodzieży Kurii Diecezjalnej przygotował dla uczestników bogaty program. Duszpasterze z wielu parafii zorganizowali autokary i busy, aby młodzież z różnych zakątków diecezji mogła wziąć udział w Modlitewnym Wieczorze Młodych. Co przygotowano? Jakie są odczucia uczestników?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
