... rycerzem Zakonu Jana Pawła II?

Pierwsza chorągiew Zakonu Rycerzy Jana Pawła II powstała w styczniu 2011 r., jako szczególne wotum wdzięczności za wyniesienie papieża Polaka do chwały błogosławionych. To katolickie stowarzyszenie, do którego należą mężczyźni, którzy chcą zgłębiać naukę św. Jana Pawła II i zgodnie z nią żyć.

Członkiem wspólnoty może być każdy pełnoletni mężczyzna, jednak reguła przystąpienia do bractwa zawiera pewne uwarunkowania. W poczet członków zakonu może zostać przyjęty jedynie ten kandydat, który zostanie polecony przez innego rycerza. Jeśli kandydat zostanie zaakceptowany przez kapitułę, rozpoczyna co najmniej 6-miesięczny okres próbny, po którym następuje głosowanie o przyjęcie go do wspólnoty. Przyjęty do chorągwi składa ślubowanie, otrzymuje ceremonialny czarny płaszcz z kapturem, zwany mantullą, z żółtymi lamówkami i herbem zakonu znajdującym się na piersi i plecach. Otrzymuje również pektorały z wizerunkiem krzyża z wpisaną literą M – oznaczającą Matkę Bożą i herbem zakonu, wzorowanym na herbie św. Jana Pawła II. Nowy brat witany jest we wspólnocie przez współbraci tradycyjnym okrzykiem Vivat Jezus – Totus Tuus!, który został zaczerpnięty z zawołania herbowego św. Jana Pawła II oraz Rycerzy Kolumba.

W zakonie są cztery stopnie rycerskie. Pierwszym jest wiara, czyli pogłębianie życia religijnego, a szczególnie umiłowanie modlitwy różańcowej. Drugi stopień to miłosierdzie. Rycerz uczestniczy w akcjach miłosierdzia, zachęca do uczestnictwa w nich co najmniej jednego kandydata, który zostaje przyjęty do zakonu, oraz modli się Koronką do Miłosierdzia Bożego. Po otrzymaniu kolejnego stopnia: solidarności rycerz uczestniczy w działaniach na rzecz Kościoła oraz żyje duchowością eucharystyczną. Ostatnim stopniem jest patriotyzm. Rycerz z tym stopniem propaguje w społeczeństwie wartości patriotyczne i odznacza się duchowością maryjną.

Najmniejszą jednostką organizacyjną stowarzyszenia jest chorągiew, która działa na terenie parafii. Do jej powołania jest potrzebnych sześciu braci oraz zgoda proboszcza danej parafii, który po jej utworzeniu staje się kapelanem wspólnoty.

Głównymi celami działalności zakonu są: obrona wartości chrześcijańskich, dbanie o rozwój patriotyzmu i miłości do ojczyzny, promocja nauczania Jana Pawła II, promowanie katolickiej duchowości świeckich, wzajemna bratnia pomoc, wspieranie duchowieństwa. /i.c.