Chcą korespondować

Bądź na bieżąco!

6971. Singielka z okolic Częstochowy

Mam 53 lata, jestem praktykującą katoliczką, cenię sobie wartości chrześcijańskie. Chciałabym poznać osobę bliską mojemu sercu, z którą mogłabym założyć rodzinę. Cenię lojalność, szczerość oraz uczciwość i sama staram się kierować tymi wartościami. Proszę o podanie nr. tel. i adresu do kontaktu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

6972. Stanisław z Zachodniopomorskiego

Jestem spokojnym i wrażliwym wdowcem po siedemdziesiątce, wierzącym i praktykującym katolikiem. Poznam panią na dobre i trudne dni, wierzącą i praktykującą katoliczkę. Mam nadzieję na stały związek.

6973. Warszawianka

Jestem wdową, mam 61 lat. Szukam bratniej duszy, katolika, osoby cichej, spokojnej, może ze Wspólnoty św. Józefa? Wiodę raczej pogodne życie – bez fajerwerków.

6974. Czytelnik z Podlasia

Mam 34 lata, jestem kawalerem wyznania katolickiego. Poznam pannę zainteresowaną założeniem rodziny, też katoliczkę.

6975. Czytelnik z Lubelskiego

Jestem kawalerem, praktykującym katolikiem. Mieszkam na wsi pod Lublinem. Poznam pannę o dobrym sercu. Proszę, napisz. I podaj numer telefonu.

6976. Czytelniczka z Kraśnika

Reklama

Proszę o list Pana, który 11 lat temu dał mi szansę, odpowiadając na ogłoszenie w Niedzieli. Góralu pracujący i mieszkający we Wrocławiu! Jeśli nic się w Twoim życiu nie zmieniło, daj nam szansę na rozmowę! Nigdy wcześniej nie miałam możliwości porozmawiać z mężczyzną prawdomównym, empatycznym, stanowczym, mądrym...

6977. Stały czytelnik z woj. lubelskiego

Mam 50 lat, wykształcenie zasadnicze zawodowe i jestem kawalerem. Poznam pannę o dobrym sercu – ważne są wartości chrześcijańskie, szczerość, uczciwość. Jestem praktykującym katolikiem. Proszę o podanie adresu do kontaktu i numeru telefonu.

Aby zamieścić ogłoszenie w rubryce korespondencyjnej, trzeba podać (do wiadomości redakcji) swoje: imię, nazwisko i adres zamieszkania, na który prześlemy listy. W liście skierowanym do wybranej osoby należy podać numer jej anonsu. Listy prosimy przesyłać na adres: Redakcja Tygodnika Katolickiego „Niedziela”, ul. 3 Maja 12, 42-217 Częstochowa, z dopiskiem „Chcą korespondować”; lub mailowo: redakcja@niedziela.pl .

Uwaga! Czytelnicy nawiązują kontakty z osobami ogłaszającymi się na własną odpowiedzialność.

2024-02-05 19:29

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Chcą korespondować

Niedziela Ogólnopolska 1/2021, str. 54

[ TEMATY ]

korespondencja

Mam 36 lat. Lubię podróże, fotografię, dobry film, teatr i kino. Interesuje się też muzyką organową. Mam słaby wzrok, pracuję w Zakładzie Aktywności Zawodowej. Szukam przyjaciółki z woj. świętokrzyskiego, w zbliżonym wieku.

CZYTAJ DALEJ

Zasłonięty krzyż - symbol żalu i pokuty grzesznika

Niedziela łowicka 11/2005

Ks. Paweł Staniszewski

Karol Porwich/Niedziela

Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów. Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek. Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.

CZYTAJ DALEJ

Bł. ks. Jan Merlini nie bał się świętości

2025-04-05 17:30

Marzena Cyfert

Msza dziękczynna za beatyfikację bł. ks. Jana Merliniego

Święci są po to, by świadczyć o powołaniu, jakie człowiek ma w Chrystusie. Jan był świadomy tej godności, tego powołania i swojej drogi ku Bogu. I ta świadomość kształtowała jego życie oraz posługę kapłańską. Wiedział, kim jest i dokąd zmierza – mówił abp Józef Kupny o bł. ks. Janie Merlinim.

Metropolita wrocławski przewodniczył Mszy św. dziękczynnej za beatyfikację włoskiego kapłana, współpracownika św. Kaspra del Bufalo. Wspólna modlitwa we wrocławskiej katedrze zgromadziła kapłanów archidiecezji, siostry Adoratorki Krwi Chrystusa, które przygotowały uroczystość, siostry misjonarki Krwi Chrystusa, misjonarzy klaretynów, przyjaciół i dobroczyńców zgromadzeń oraz czcicieli Przenajdroższej Krwi Chrystusa.

CZYTAJ DALEJ

Reklama