Bractwo różańcowe dziateczki zajmuje, staruszków pokrzepia, gnuśnych ożywia, pracujących nie obarcza, możnych i bogaczy pociąga, biednych i chorych nie wyklucza a nie tylko żywych ale i zmarłych do siebie przyciąga – a zatem niewyczerpane skarby w sobie ukrywa…”. Tak o bractwach różańcowych nauczali ojcowie dominikanie z klasztoru w Łańcucie, którzy na terenie dzisiejszej diecezji rzeszowskiej nie tylko zakładali bractwa różańcowe, ale i prowadzili rekolekcje różańcowe.
Artystyczne klejnoty
W licznych kościołach na terenie diecezji znajdujemy obrazy i ołtarze poświęcone Matce Bożej Różańcowej. W jednym z ołtarzy kościoła w Wielopolu Skrzyńskim znajduje się XVIII-wieczny obraz Matki Bożej Różańcowej nieznanego autorstwa. Na obrazie aniołki towarzyszące Maryi i Dzieciątku nawlekają na sznur różańca kwiaty. O licznych łaskach otrzymanych za przyczyną tegoż obrazu świadczą wota i prowadzona księga łask.
Prawdziwy klejnot – ołtarz Matki Bożej Różańcowej z Trzciany k. Rzeszowa zachwyca równie pięknym wykonaniem i bogatą dekoracją snycerską. W polu centralnym przedstawiono Madonnę z Dzieciątkiem w typie apokaliptycznym siedzącą na obłokach, a pod Jej stopami księżyc oraz smok – symbol zła. Maryja otoczona jest różańcem. Po bokach obrazu znajdujemy postaci świętych dominikańskich: św. Jacka Odrowąża, założyciela polskiej prowincji dominikanów oraz patrona zakonu św. Dominika. Ołtarz Matki Bożej Różańcowej stał prawdopodobnie w prezbiterium poprzedniej drewnianej świątyni. Być może został sprowadzony dla powstałego w parafii w początkach XVII stulecia Bractwa Różańca Świętego.
Różańcowy Psałterz
W kościele w Zaczerniu k. Rzeszowa znajdujemy popularną scenę ikonograficzną – Maryja nadaje różaniec św. Dominikowi oraz św. Katarzynie Sieneńskiej. Czy tak było rzeczywiście? Kościół wierzy, że gorliwym propagatorem Różańca był właśnie św. Dominik. Modlił się ponoć przez trzy dni i noce o nawrócenie ogarniętej herezją albigensów południowej Francji. Miała mu się wówczas ukazać Matka Boża, która rzekła: „Jeśli więc chcesz zdobyć te zatwardziałe dusze i pozyskać je dla Boga, głoś mój Psałterz”. Miał również otrzymać od Maryi sznur różańcowych pereł. Stąd często w sztuce i ikonografii chrześcijańskiej przedstawia się Dominika, otrzymującego różaniec od Panny Marii. W scenie tej uczestniczy zwykle XIV-wieczna mistyczka, również dominikanka, Katarzyna ze Sieny. W XV wieku inny Dominik, kartuz, z Prus podzielił tajemnice różańcowe na radosne, bolesne i chwalebne. W 2002 r. Jan Paweł II dodał tajemnice światła.
2023-09-26 14:22
Ocena:+30Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
Rozpoczęcie peregrynacji figury Matki Bożej Fatimskiej w 30. rocznicę utworzenia diecezji
W kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Jaśle w uroczystość Zwiastowania Pańskiego bp Jan Wątroba zainaugurował diecezjalną peregrynację figury Matki Bożej Fatimskiej. Wydarzenie związane jest z obchodami 30. rocznicy utworzenia diecezji rzeszowskiej. Zgodnie z apelem Ojca Świętego Franciszka bp Wątroba dokonał aktu poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny. Miało to miejsce w kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Jaśle.
W homilii bp Wątroba nawiązał do liturgicznej uroczystości Zwiastowania Pańskiego. „Dzięki Maryi, pokornej, młodziutkiej dziewczyny nazaretańskiej, dzięki jej 'fiat', rozpoczęło się dzieło zbawienia, zaczęła się realizować wielka tajemnica wcielenia. Uwielbiamy dzisiaj Maryję za jej pokorę, za jej posłuszeństwo Bożej woli, dziękujemy za jej zgodę i wierność temu tak do końca” – mówił bp Wątroba.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
25 marca 1995, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, w siedemnastym roku pontyfikatu Jan Paweł II opublikował encyklikę „Evangelium vitae”. Dokładnie trzydzieści lat później, również 25 marca, w siedzibie włoskiego parlamentu, w Palazzo Montecitorio odbyło się spotkanie, którego celem była refleksja nad aktualnością dokumentu i potrzebą ponownej mobilizacji sumień w obronie życia.
W wydarzeniu zorganizowanym przez stowarzyszenie Family Day – Difendiamo i nostri figli (Brońmy nasze dzieci), wzięło udział pięciu prelegentów: kard. Angelo Bagnasco, emerytowany arcybiskup Genui i były przewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch, Marco Invernizzi, historyk i filozof, regent stowarzyszenia świeckich katolików „Alleanza Cattolica”, Marina Casini, przewodnicząca włoskiego Ruchu na rzecz Życia, sędzia Domenico Airoma oraz Maurizio Sacconi, były minister pracy i polityki socjalnej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
