Reklama

Niedziela Zamojsko - Lubaczowska

Matka, która pocieszy

Wyjątkowy charakter miały tegoroczne uroczystości odpustowe w parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Deszkowicach Pierwszych.

Niedziela zamojsko-lubaczowska 35/2023, str. I

[ TEMATY ]

odpust parafialny

Ks. Grzegorz Kopczyński

Figura Matki Bożej, upamiętniająca wysiedlenie miejscowej ludności

Figura Matki Bożej, upamiętniająca wysiedlenie miejscowej ludności

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W przeddzień liturgicznego wspomnienia patrona parafii odbyły się uroczystości odpustowe połączone z obchodami 80. rocznicy wysiedlenia Deszkowic i okolicznych miejscowości przez Niemców. Te wydarzenia miały miejsce w lipcu 1943 r. i były kontynuacją rozpoczętej w listopadzie 1942 r. akcji wysiedleńczej na Zamojszczyźnie. Bolesne wydarzenia w dziejach Deszkowic i okolicznych wsi upamiętniono poprzez poświęcenie usytuowanej przy miejscowym kościele figury Matki Bożej Pocieszenia.

Uroczystości zgromadziły liczne grono parafian i przybyłych gości, przedstawicieli władz wojewódzkich i samorządowych. Gośćmi honorowymi byli naoczni świadkowie wysiedlenia z 1943 r. Było to 5 osób, które uczestniczyły w martyrologii miejscowej ludności i które widziały cierpienie i ból ludzi opuszczających ukochane rodzinne ziemie. Przed rozpoczęciem Mszy św. wybrzmiało świadectwo jednego z naocznych świadków tamtych dramatycznych wydarzeń – Franciszka Mazurka, pochodzącego ze Źrebiec, a mieszkającego obecnie w Lubartowie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Uroczystej sumie odpustowej przewodniczył wicedziekan Dekanatu Szczebrzeszyn ks. Mirosław Prokop, który dokonał też poświęcenia pomnika, a okolicznościowe kazanie wygłosił ks. Władysław Poździk, pochodzący z Deszkowic – pomysłodawca upamiętnienia wysiedlenia i fundator pomnika – figury Matki Bożej Pocieszenia. Uroczystości uświetniała obecność orkiestry dętej „Echo Kniei” pod przewodnictwem kapelmistrza Józefa Magryty.

Figurę zaprojektował o. dr Cyprian Moryc OFM, historyk sztuki. Wykonawcą projektu był artysta rzeźbiarz Jan Pastuszka z Józefowa. Za budulec posłużył józefowski wapień. Pomnik ustawiony na kamiennym postumencie przedstawia Matkę Bożą Pocieszenia otaczającą płaszczem macierzyńskiej opieki ofiary wysiedlenia. Tył figury zwrócony w stronę ulicy został zwieńczony wyrzeźbionym krzyżem. Na postumencie od frontu znajduje się granitowa płyta z napisem głoszącym: LIPIEC 1943 R. NIEMCY WYSIEDLILI MIESZKAŃCÓW: SZCZEBRZESZYNA, BODACZOWA, DESZKOWIC, ROZŁOPÓW, SUŁOWA, KOL. SUŁÓW, TWORYCZOWA, ŹREBIEC.

Poniżej znajduje się cytat z książki dr. Zygmunta Klukowskiego Zamojszczyzna 1918-1943: ,,Te rzeczy nie mogą pójść w zapomnienie, że muszą być przekazane przyszłym pokoleniom w całej swej nagiej, brutalnej rzeczywistości. (dr Zygmunt Klukowski) A D. lipiec 2023 r.”

Komitet budowy pomnika – figury Matki Bożej Pocieszenia stanowili: ks. Władysław Poździk (rodak, emeryt, kapłan Archidiecezji Lubelskiej), Piotr Kuranc – Kierownik Biura Lubelskiej Izby Rolniczej w Zamościu (pochodzący z parafii Deszkowice), Marian Jaworski – Przewodniczący Rady Duszpastersko-Ekonomicznej w Deszkowicach i proboszcz miejscowej parafii, ks. Grzegorz Kopczyński.

2023-08-22 12:40

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bądźcie dla siebie dobrzy, miłosierni...

Niedziela rzeszowska 34/2021, str. I

[ TEMATY ]

odpust parafialny

Cmolas

Alina Ziętek-Salwik

Procesja liturgiczna z feretronami i wieńcami dożynkowymi

Procesja liturgiczna z feretronami i wieńcami dożynkowymi

Uroczystości odpustowe w sanktuarium Przemienienia Pańskiego w Cmolasie nawiązywały w tym roku do słów „Eucharystia sakramentem miłości”.

Uroczystości, które trwały od 5 do 8 sierpnia tradycyjnie skupiły rzesze wiernych – parafian i pielgrzymów, nie brakło też gości zagranicznych. Wokół ołtarza zgromadziło się wielu kapłanów, przybyli księża rodacy, a także ks. Jacek Kędzior, misjonarz z Papui-Nowej Gwinei.
CZYTAJ DALEJ

Św. Iwo - mniej znany święty

Iwo Hélory żył w latach 1253 -1303 we Francji, w Bretanii. Urodził się w Kermartin, w pobliżu Tréguier. Po ukończeniu 14. roku życia studiował w Paryżu na Wydziale Sztuk Wyzwolonych, później na Wydziale Prawa Kanonicznego i Teologii, a w Orleanie na Wydziale Prawa Cywilnego.

Po trwających 10 lat studiach powrócił do rodzinnej Bretanii. Do 30. roku życia pozostawał - jako człowiek świecki - na stanowisku oficjała diecezjalnego w Rennes, sprawując w imieniu biskupa funkcje sędziowskie. Zasłynął jako człowiek sprawiedliwy i nieprzekupny, obrońca interesów biedaków, za których nieraz sam opłacał koszty postępowania, a także - jako doskonały mediator w sporach. Później poszedł za głosem powołania i po przyjęciu święceń kapłańskich skupił się na pracy w przydzielonej mu parafii. Biskup powierzył mu niewielką parafię Trédrez, a po roku 1293 nieco większą - Louannec. Iwo od razu zjednał sobie parafian, dając przykład ubóstwa i modlitwy. W czasach, kiedy kapłani obowiązani byli odprawiać Mszę św. tylko w niedziele i święta, Iwo czynił to codziennie, niezależnie od tego, gdzie się znajdował. Często, chcąc pogodzić zwaśnionych, zanim zajął się sprawą jako sędzia, odprawiał w ich intencji Mszę św. - po niej serca skłóconych w jakiś cudowny sposób ulegały przemianie i jednali się bez rozprawy. Nadal chętnie służył wiedzą prawniczą wszystkim potrzebującym, sam żyjąc bardzo skromnie. Był doskonałym kaznodzieją. Iwo Hélory zmarł 19 maja 1303 r. W 1347 r. papież Klemens VI ogłosił go świętym. Jego kult rozpoczął się zaraz po jego śmierci i bardzo szybko rozprzestrzenił się poza granice Bretanii. Kościoły i kaplice jemu dedykowane zbudowano m.in. w Paryżu i w Rzymie. Wiele wydziałów prawa i uniwersytetów obrało go za patrona, m.in. w Nantes, Bazylei, Fryburgu, Wittenberdze, Salamance i Louvain. Został pochowany w Treguier we Francji, które jest odtąd miejscem corocznych pielgrzymek adwokatów w dniu 19 maja. Warto też dodać, że do Polski kult św. Iwona dotarł stosunkowo wcześnie. Już 25 lat po jego kanonizacji, w 1372 r. jeden z kanoników wrocławskiej kolegiaty św. Idziego, Bertold, ze swej pielgrzymki do Tréguier przywiózł relikwie świętego. Umieszczono je w jednym z bocznych ołtarzy kościoła św. Idziego. Również po relikwie św. Iwona pojechał opat Kanoników Regularnych Henricus Gallici. Na jego koszt do budującego się wówczas kościoła Najświętszej Maryi Panny na Piasku dobudowano kaplicę św. Iwona, w której umieszczono ołtarzyk szafkowy z relikwiami. Niestety, nie dotrwały one do naszych czasów, w przeciwieństwie do kultu, który, przerwany na początku XIX wieku, ożył w 1981 r. Od tego czasu w każdą pierwszą sobotę miesiąca w kaplicy św. Iwona zbierają się prawnicy wrocławscy na Mszy św. specjalnie dla nich sprawowanej. Drugim ważnym miejscem kultu św. Iwona w Polsce jest Iwonicz Zdrój, gdzie znajduje się jedyny w Polsce, jak się wydaje, kościół pw. św. Iwona, z przepiękną rzeźbioną w drewnie lipowym statuą Świętego. Warto też wspomnieć o zakładanych w XVII i XVIII wieku bractwach św. Iwona, gromadzących w swych szeregach środowiska prawnicze, a mających przyczynić się do ich odnowy moralnej. Bractwa te istniały przede wszystkim w miastach, gdzie zbierał się Trybunał Koronny: w Piotrkowie Trybunalskim (zał. w 1726 r.) i w Lublinie (1743 r.). W obydwu do dziś zachowały się obrazy przedstawiające Świętego: w Piotrkowie - w kościele Ojców Jezuitów, w Lublinie - w kościele parafialnym pw. Nawrócenia św. Pawła. Istniały też bractwa w Przemyślu (XVII w.), prawdopodobnie w Krakowie (zachował się XVIII-wieczny obraz św. Iwona w zakrystii kościoła Ojców Pijarów), w Warszawie i we Lwowie. W diecezji krakowskiej czczono św. Iwona w Nowym Korczynie (w 1715 r. w kościele Ojców Franciszkanów konsekrowano ołtarz św. Iwona) oraz w Nowym Sączu, w kręgach związanych z Bractwem Przemienienia Pańskiego. Natomiast we Wrocławiu, w kaplicy kościoła pw. Najświętszej Marii Panny na Piasku, znajduje się witraż wyobrażający św. Iwo. Został on ufundowany w 1996 r. przez adwokatów dolnośląskich z okazji 50-lecia tamtejszej adwokatury.
CZYTAJ DALEJ

MAGNIFICAT – Maryja działa w sercach. Spotkanie, które przemienia

2025-05-19 10:53

[ TEMATY ]

Maryja

Magnificat

Materiał prasowy

Koncert MAGNIFICAT

Koncert MAGNIFICAT

W sobotni poranek, w nowoczesnej i prestiżowej przestrzeni Cavatina Hall w Bielsku-Białej, prawie 500 osób zgromadziło się, by wspólnie doświadczyć czegoś więcej niż tylko konferencji czy koncertu. Przyszli, by spotkać się z Maryją – Matką, Przewodniczką i Kobietą, która nieustannie prowadzi do Jezusa. Przyszli, by odkryć, że wiara może być żywa, piękna i głęboko poruszająca. To nie był zwykły event – to było intensywne, pięciogodzinne zanurzenie w modlitwie, refleksji i muzyce, które wielu uczestników określiło jako moment głębokiego poruszenia serca.

Ojciec Tomasz Nowak OP, dominikanin, rozpoczął konferencję słowami, które wywołały uśmiech: „Dziś piekło zamarzło – dominikanin i jezuita w jednym miejscu!” Ale to, co działo się później, jeszcze mocniej pokazało, że „piekło zamarzło”, bo Maryja rozgrzewała serca obecnych swoją miłością i obecnością.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję